-
1.《寄从孙崇简》 唐·杜甫
嵯峨白帝城东西,南有龙湫北虎溪。
吾孙骑曹不骑马,业学尸乡多养鸡。
庞公隐时尽室去,武陵春树他人迷。
与汝林居未相失,近身药裹酒长携。
牧竖樵童亦无赖,莫令斩断青云梯。 -
2.《吾宗(卫仓曹崇简)》 唐·杜甫
吾宗老孙子,质朴古人风。
耕凿安时论,衣冠与世同。
在家常早起,忧国愿年丰。
语及君臣际,经书满腹中。 -
3.《吾宗(卫仓曹崇简)》 唐·杜甫
吾宗老孙子,质朴古人风。
耕凿安时论,衣冠与世同。
在家常早起,忧国愿年丰。
语及君臣际,经书满腹中。 -
4.《题崇圣寺简云端僧录》 唐·赵嘏
暮尘飘尽客愁长,来扣禅关月满廊。
宋玉逢秋空雪涕,净名无地可容床。
高云覆槛千岩树,疏磬含风一夜霜。
回首故园红叶外,只将多病告医王。 -
5.《题崇圣寺简云端僧录》 唐·赵嘏
暮尘飘尽客愁长,来叩禅关月满廊。
宋玉逢秋空雪涕,净名无地可容床。
高云覆槛千岩树,疏磬含风一夜霜。
回首故园红叶外,只将多病告医王。 -
6.《简崇德葛令》 宋·李洪
十载交期晚益亲,弦歌尤喜政声新。
倦游偶是临邛客,索价惭非少室人。
旅舍谁惊五浆馈,官梅初见一枝春。
挂帆明日归苕霅,从此诗筒莫厌频。