-
1.《法镜寺》 唐·杜甫
身危适他州,勉强终劳苦。
神伤山行深,愁破崖寺古。
婵娟碧鲜净,萧摵寒箨聚。
回回山根水,冉冉松上雨。 -
2.《游灵石山寺》 宋·范成大
西湖富清丽,城府尘事并。
我独数能来,不负双眼明。
骚骚残絮罢,颭颭新荷成。
岁华日夜好,游子能无情? -
3.《题营山法幢院》 宋·张嵲
天晴白云高,乔木荫初暑。
久客倦红尘,爱此崖寺古。
时危僧饭少,日晏无钟鼓。
下马憩幽轩,光风转林莽。
新竹雨来香,余花夏方吐。
避地适三巴,精蓝暂延伫。
回忆鹿门游,淫淫涕如雨。 -
4.《观佛迹寺》 唐·王勃
莲座神容俨,松崖圣趾馀。
年长金迹浅,地久石文疏。
颓华临曲磴,倾影赴前除。
共嗟陵谷远,俄视化城虚。 -
5.《题栖霞寺》 唐·綦毋潜
南山势回合,灵境依此住。
殿转云崖阴,僧探石泉度。
龙蛇争翕习,神鬼皆密护。
万壑奔道场,群峰向双树。
天花飞不著,水月白成路。
今日观身我,归心复何处。 -
6.《宿天竺寺》 唐·陶翰
松柏乱岩口,山西微径通。
天开一峰见,宫阙生虚空。
正殿倚霞壁,千楼标石丛。
夜来猿鸟静,钟梵响云中。 -
7.《题虎丘寺》 唐·刘长卿
青林虎丘寺,林际翠微路。
仰见山僧来,遥从飞鸟处。
兹峰沦宝玉,千载唯丘墓。
埋剑人空传,凿山龙已去。 -
8.《题虎丘寺》 唐·刘长卿
青林虎丘寺,林际翠微路。
仰见山僧来,遥从飞鸟处。
兹峰沦宝玉,千载唯丘墓。
埋剑人空传,凿山龙已去。 -
9.《疾愈过龙泉寺精舍,呈易、业二公》 唐·孟浩然
停午闻山钟,起行散愁疾。
寻林采芝去,转谷松翠密。
傍见精舍开,长廊饭僧毕。
石渠流雪水,金子耀霜橘。
竹房思旧游,过憩终永日。
入洞窥石髓,傍崖采蜂蜜。
日暮辞远公,虎溪相送出。 -
10.《答长安崔少府叔封游终南翠微寺太宗皇帝金沙泉见寄》 唐·李白
河伯见海若,傲然夸秋水。
小物昧远图,宁知通方士。
多君紫霄意,独往苍山里。
地古寒云深,岩高长风起。