-
1.《登岱(四首)》 明·赵鹤
一上遥岑万丈苍,天风应为袭衣裳。
鸡鸣往往看东日,人语时时到下方。
云暗钟声连海树,春浮花气入山堂。
四时未歇登游兴,翻说崖禽唤客忙。
¤ -
2.《初至崖口》 唐·宋之问
崖口众山断,嶔崟耸天壁。
气冲落日红,影入春潭碧。
锦缋织苔藓,丹青画松石。
水禽泛容与,岩花飞的砾。
微路从此深,我来限于役。
惆怅情未已,群峰暗将夕。 -
3.《和李適答宋十一入崖口五渡见赠》 唐·徐彦伯
闻有独往客,拂衣捐世心。
结欣薄枉渚,撰念萦旧林。
经亘去崖合,冥绵归壑深。
琪树环碧彩,金潭生翠阴。 -
4.《三禽言》 宋·方岳
麦熟熟,黄云肩堆满屋。
大儿烧穟事治谷,小儿撷蔬归作粥。
阿翁饱去摩挲腹,柿叶浓阴对黄犊,快活一生甘碌碌。
君不见秋崖白头守残牍,麦虽熟,饭不足。 -
5.《三禽言》 宋·方岳
不如归,烧痕青青春蕨肥。
茅篱数掩山四围,有秫可酿荷可衣。
世间何地非危机,曷不长守西山饥。
君不见秋崖醉眠钓鱼矶,六年不出山下扉。
不如归,长安道上烟尘飞,莫向山家怨落晖。 -
6.《三禽言》 宋·方岳
吕望非熊亦非龙,后车载归作三公。
庞眉皓发八十翁,几何日月土一丛。
盍不径老磻溪风,以文见医方自功。
西山之人不尔容,君不见秋崖无材终不逢,长年垂钓烟波中。
公非熊,同不同。 -
7.《画禽》 明·李东阳
高栖野雀低飞燕,长在峰头与溪面。
竹鸡啼彻雨初晴,山脚泥深路如线。
崖根老树回余青,树间双鹊闲无声。
只应识得山中乐,无复人间送喜情。 -
8.《奉和执契静三边应诏》 唐·许敬宗
玄塞隔阴戎,朱光分昧谷。
地游穷北际,云崖尽西陆。
星次绝轩台,风衢乖禹服。
寰区无所外,天覆今咸育。 -
9.《过东山谷口》 唐·卢照邻
不知名利险,辛苦滞皇州。
始觉飞尘倦,归来事绿畴。
桃源迷处所,桂树可淹留。
迹异人间俗,禽同海上鸥。 -
10.《出为豫章郡途次庐山东岩下》 唐·张九龄
兹山镇何所,乃在澄湖阴。
下有蛟螭伏,上与虹蜺寻。
灵仙未始旷,窟宅何其深。
双阙出云峙,三宫入烟沉。 -
11.《南还以诗代书赠京师旧僚》 唐·张九龄
薄宦晨昏阙,尊尊义取斯。
穷愁年貌改,寂历尔胡为。
不谄词多忤,无容礼益卑。
微生尚何有,远迹固其宜。 -
12.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
13.《石淙(一作五淙十首)》 唐·孟郊
岩谷不自胜,水木幽奇多。
朔风入空曲,泾流无大波。
迢递径难尽,参差势相罗。
雪霜有时洗,尘土无由和。 -
14.《立德新居》 唐·孟郊
立德何亭亭,西南耸高隅。
阳崖泄春意,井圃留冬芜。
胜引即纡道,幽行岂通衢。
碧峰远相揖,清思谁言孤。 -
15.《春山三朅来》 唐·李涉
钓鱼朅来春日暖,沿溪不厌舟行缓。
野竹初栽碧玉长,澄潭欲下青丝短。
昔人避世兼避雠。 -
16.《寄华岳孙逸人》 唐·李商隐
灵岳几千仞,老松逾百寻。
攀崖仍蹑壁,啖叶复眠阴。
海上呼三岛,斋中戏五禽。
唯应逢阮籍,长啸作鸾音。 -
17.《寄华岳孙逸人》 唐·李商隐
灵岳几千仞,老松逾百寻。
攀崖仍蹑壁,啖叶复眠阴。
海上呼三岛,斋中戏五禽。
唯应逢阮籍,长啸作鸾音。 -
18.《安平公诗(故赠尚书韩氏)》 唐·李商隐
丈人博陵王名家,怜我总角称才华。
华州留语晓至暮,高声喝吏放两衙。
明朝骑马出城外,送我习业南山阿。 -
19.《太湖诗·游毛公坛》 唐·皮日休
却上南山路,松行俨如庑。
松根碍幽径,孱颜不能斧。
摆履跨乱云,侧巾蹲怪树。
三休且半日,始到毛公坞。 -
20.《太湖诗·销夏湾》 唐·皮日休
太湖有曲处,其门为两崖。
当中数十顷,别如一天池。
号为销夏湾,此名无所私。
赤日莫斜照,清风多遥吹。