-
61.《游石子涧》 宋·欧阳修
◇嶭高亭古涧隈,偶携嘉客共徘徊。
席间风起闻天籁,雨後山光入酒杯。
泉落断崖舂壑响,花藏深崦过春开。
麏◇禽鸟莫惊顾,太守不将车骑来。 -
62.《希深惠书言与师鲁永叔子聪几道游嵩因诵而韵》 宋·梅尧臣
闻君奉宸诏,瑞祝疑灵岫。
山水聊得游,志愿庶可就。
岂无朋从俱,况此一二秀。
方蕲建春陌,十刻残昼漏。 -
63.《姑苏杂咏 天平山》 明·高启
入山旭光迎,出山月明送。
十里松杉风,吹醒尘土梦。
兹山凡几到,题字遍岩洞。
阳崖树冬荣,阴谷泉下冻。 -
64.《姑苏杂咏 剑池》 明·高启
干将欲飞出,岩石裂苍矿。
中间得深泉,探测费修绠。
一穴海通源,双崖树交影。
山中多居僧,终岁不饮井。 -
65.《三月十四日陪帅卿出游一首》 宋·刘克庄
未出尧山云,既出云徐开。
君侯与天通,造化力可回。
驾言访岩扉,群彦森然陪。
旗钺映川原,笳吹喧藁莱。 -
66.《曾公岩》 宋·刘克庄
广室内嵌空,层峰外巍嵬。
仰视骇悬石,俯践愁滑苔。
古窦风肃肃,阴涧泉洄洄。
飞梁跨其间,上可陈尊罍。 -
67.《出山道中》 宋·陈与义
雨歇澹春晓,云气山腰流。
高崖落绛叶,恍如人世秋。
避地时忽忽,出山意悠悠。
溪急竹阴动,谷虚禽响幽。
同行得快士,胜处频淹留。
乘除了身世,未恨落房州。 -
68.《游南嶂同孙信道》 宋·陈与义
遥瞻南嶂深复深,双崖与天藏太阴。
青鞋济胜不能懒,踏破积雪穷崎嶔。
空中朽树抱孤筱,无窍苍壁生横林。
孤禽三叫危石裂,欲返未返神萧森。 -
69.《三级泉》 宋·白玉蟾
缘溪深入桃花坞,紫霞隐隐幽禽语。
九层峭壁划春空,三级鸣泉飞暮雨。
落日衔山红影湿,冷云抱石苍崖古。
激回涧底散冰花,喷上松梢雪飘缕。 -
70.《题欧阳氏山水后》 宋·白玉蟾
平沙断岸几千尺,树色烟光渺无极。
一叶扁舟归去来,渔翁放棹倚芦荻。
八九山家云水村,白苹红蓼数渔船。
沙寒石瘦木叶落,一钩淡月照黄昏。 -
71.《龙潭二首》 宋·白玉蟾
惊崖却立挨斜日,老桧前临接断烟。
水鸟负暄闲整翼,山禽相贺已晴天。 -
72.《送杨殿丞通判睦州》 宋·蔡襄
苍崖中断一溪来,迤逦人家向水开。
尽日烟云迎旆去,满泷铙吹引船回。
虚斋昼梦鸣禽下,别坞春游画角催。
莫怪杜郎题处少,更留佳致待清才。 -
73.《径山》 宋·晁补之
盘崖绕壑步步高,仆痡马乏游人劳。
五峰崛起干云霄,众山奔走争来朝。
我行直欲犯星杓,意彻绝顶才山腰。
松间鸟语如我招,仰见白塔当林梢。 -
74.《麻姑山送南城尉罗君》 宋·曾巩
麻姑之路摩青天,苍苔白石松风寒。
峭壁直上无攀援,悬磴十步九屈盘。
上有锦绣百顷之平田,山中遗人耕紫烟。
又有白玉万仞之飞泉,喷崖直泻蛟龙渊。 -
75.《游麻姑山》 宋·曾巩
军南古原行数里,忽见峻岭横千寻。
谁开一径破苍翠,对植松柏何森森。
危根自迸古崖出,老色不畏莓苔侵。
修竹整整俨朝士,下荫石齿明如金。 -
76.《豅豁岩》 宋·韩元吉
苍崖两分张,绝壁千丈起。
溪流忽奔注,万古相披靡。
跳波作惊雷,跬步清见底。
攀藤上巉岩,却立半空里。 -
77.《文山道人事毕壬午腊月初九日》 宋·汪元量
崖山禽得到燕山,此老从容就义难。
生愧夷齐尚周粟,死同巡远只唐官。
雪平绝塞魂何往,月满通衢骨未寒。
一剑固知公所欠,要留青史与人看。 -
78.《光相寺》 宋·汪元量
峨眉县西四十里,峭壁悬崖削寒翠。
崎岖栈道动摇摇,矮石支撑同贔屭。
忽窥万仞黑无底,下有龙渊七十二。
攀扪步步足难移。 -
79.《题日涉园诗》 宋·朱翌
一叶黄时秋气清,三山转处大江横。
禽鱼自有亲人意,草木皆能识履声。
晴望高崖寻李愿,酒行半道致渊明。
将诗与结江山好,他日来游分不生。 -
80.《泛汝联句》 宋·韩维
平居厌城郭,具舟泛清汝。
蓝光一水远,铁色两崖古。
日华动中流,沙纹乱前渚。
湍鸣达公桥,草绿襄王墓。