-
1.《次韵应诚则次杨君贵来求乃父长卿墓铭》 宋·陈著
眼中宿草感怀长,听彻啼鹃送洛阳。
萍世生涯随日异,花崖门径尚风光。
心知父志能全我,文得家传早擅场。
天也有人方寸事,本根深处自流芳。 -
2.《入殿左僧舍下遵曲径仰见崖端高轩绝可舒瞩》 明·程嘉燧
僧房高下居,闭门秋色闲。
阳树挺幽径,阴崖仰层关。
周垣若涧底,疏翠当窗间。
窗中如有人,闻声杳难攀。
遥知纵目处,树杪见前湾。
白日山后没,好月湖中还。
念此来何时,使我舒心颜。 -
3.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
4.《霍元方辞训导之职来归东崖故居再用前韵贺之》 明·宋讷
旧隐高崖曲岸中,疗饥归作采芝翁。
无人径造依亭竹,有子书追戏海鸿。
门外小船渔笛月,篱东矮屋酒旗风。
先生襟韵知何似,秋菊春兰臭味同。 -
5.《幽径》 宋·释文珦
幽径任蓬蒿,衡门闭亦牢。
驹寒宜在谷,鹤倦懒鸣皋。
老树根流髓,重崖石长膏。
樵童更閒静,听我读离骚。 -
6.《度石门山》 唐·杜审言
石门千仞断,迸水落遥空。
道束悬崖半,桥欹绝涧中。
仰攀人屡息,直下骑才通。
泥拥奔蛇径,云埋伏兽丛。 -
7.《早秋龙兴寺江亭闲眺忆龙门山居寄崔张旧从事(宜春作)》 唐·李德裕
江亭感秋至,兰径悲露泫。
粳稻秀晚川,杉松郁晴巘.
嗟予有林壑,兹夕念原衍。
绿筱连岭多,青莎近溪浅。 -
8.《次韵经略吴及石门洞》 宋·刘牧
谏纸空箱后,高牙拂断霓。
还符翠洲梦,来见石门题。
架竹生新径,诛茅得旧蹊。
阴崖走别洞,阳岭带回溪。 -
9.《留题云门山雍熙院》 宋·谢景温
耶溪欲尽山转青,中有三寺山为屏。
秦峰表里植苍翠,仰视万木相峥嵘。
雪霜洗尽尘土迹,龙蛇蛰处烟氛生。
我携宾友事登览,穿径已觉毛骨轻。 -
10.《石门题壁》 宋·徐时
山中薄业有莱田,出入於兹五十年。
夹径两崖几蜀道,沿流十度异贪泉。
鹿门莫遂平生愿,屐齿常为险阻穿。
晚卜一丘旗岭上,辋川风月为留连。 -
11.《题义门胡氏华林书院》 宋·赵惟和
华堂高启集儒英,地接仙乡景气清。
苔径静铺修竹影,松窗虚透读书声。
云飞吟阁诗怀冷,泉激层崖客梦惊。
孝弟门风传祖德,圣朝清史独传成。 -
12.《龙门》 宋·陈与义
不到龙门十载强,断崖依旧挂斜阳。
金银佛寺浮佳气,花木禅房接上方。
羸马暂来还径去,流莺多处最难忘。
老僧不作留人意,看水看山白发长。 -
13.《石门》 宋·曾巩
细草疏云一径凉,纵吟閒望兴何长。
僧关入竹行随意,野茹持钱得满筐。
江腹远吞千壑翠,峡门高控两崖苍。
乘秋更欲西山雨,一洗郊原晚稻香。 -
14.《寓舍在青安门外由是出郊不数里群山献状如游》 宋·仇远
山列瑶簪束不齐,过云舒卷树高低。
孟郊李白曾行处,泰华瑯琊尽向西。
瘦马自穿幽径去,老莺犹恋落花啼。
岂无崖壁平如削,留与诗人醉墨题。 -
15.《次韵经略吴及石门洞》 宋·杜于能
桂风泛泛桂江流,南师旌牙喜访求。
诗刻苍崖留篆在,云生纤径称栏幽。
而今入幕宾僚盛,又况褰帷政事修。
更对酒樽堪醉傲,几多泉石助吟游。 -
16.《游处州石门洞赋长句二十韵》 宋·徐恢
我闻石洞今几年,一朝来系秋风船。
大船膖肛小船远,渔舟替涉幽涧泉。
拖舟上上抵砂砾,更与略彴相夤缘。
黄冠道士衣翩翩,殷勤为我临涧边。 -
17.《石门》 元·元好问
两崖横绝倚山垠,草径低迷未可分。
潭影乍从明处见,竹香偏向静中闻。
石林万古不知暑,茅屋四邻惟有云。
曳杖行歌羡樵叟,此生何计得随君。 -
18.《出剑门后日履危径戏集轿兵方言》 宋·魏了翁
篮舆陟险隘,兀兀不停辙。
主人眩头目,仆夫困唇舌。
前疑树梢拂,后虑崖石擦。
方呼左畔跷,复叫右竿捺。 -
19.《锦城方天瑞玄英先生后人得白云山居图仿佛桐》 宋·仇远
翼翼山千朵,萧萧屋数间。
石崖不可度,门径几曾关。
绿树经秋在,白云终日閒。
依稀镜湖曲,西岛水回环。 -
20.《晓出西门问程庐山回怀云翁》 宋·董嗣杲
谁楼罢传角,将启东方明。
我欲披野衣,西出湓江城。
整屐休迟回,径作匡庐行。
是时凉云阁,茅屋鸡互鸣。