-
61.《游金精次韵》 宋·曾原郕
鲸奔兽骇罗群峰,晴岚湿雾深几重。
世言番君勇穿石,此事荒唐敢云实。
仙凡聚散那得知,祗今流水篆元之。
冲升坛在肯回雇,木鹤痴情飞不去。 -
62.《水调歌头 游武夷和罗庆 武夷山志卷十五》 元·唐桂芳
武夷最佳处,晴气碧于蓝。
远瞻崖壑溪曲,六六与三三。
莫问尘生沧海,休叹鹤归华表,好景且容探。
铁笛破龙睡,黑雨满深潭。 -
63.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
64.《峨嵋道人拳歌》 明·唐顺之
浮屠善幻多技能,少林拳法世希有。
道人更自出新奇,乃是深山白猿授。
是日茅堂秋气高,霜薄风微静枯柳。
忽然竖发一顿足,崖石迸裂惊砂走。 -
65.《百丈山》 宋·袁陟
复岭逾崷崒,层崖遍屈盘。
寺当幽谷面,路指白云端。
树老苍天骨,蓝凝上帝冠。
右屏秋已冻,板屋夜多寒。
三宿孤不恋,千山远梦残。
惟悉钟动晓,西下见征鞍。 -
66.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
67.《黄山歌》 清·汤复
老人今年七十七,家在黄山东之侧。
山距吾家百余里,梦寐常劳面未觌。
今年鼓勇扶筇往,彳亍危岑神惕惕。
步步跻攀绝援引,崖石刮耳壁摩鼻。
天生老骨不知疲,眼看松石步登陟。
堕崖坠壑都无谓,纵死兹山意亦得 -
68.《游沃洲山》 宋·陈东之
我本名山人,屡作名山兴。
天台一住三十年,尽日扪萝陟云磴。
上揽四万八千太之高秋,参差明河两肩并。
下瞰三百六十度之朝暾,灭没飞烟八荒净。 -
69.《试剑石》 宋·陈景肃
将军大宝剑,磨久苍崖斑。
一日试利刃,断石倚两山。
倒枕泉水碧,生光斗朱丹。
至今胡虑过,目顾骨先寒。 -
70.《石峡山茶盛开》 宋·方逢辰
冰崖赤骨物俱老,火树生阳我不孤。
铁叶几经寒暑战,丹心不为雪霜枯。
托根峡里老居士,加号花中烈丈夫。
颜色不淫枝干古,洛阳牡药只为奴。 -
71.《崇寿院霜钟双阁》 宋·韩松
吾闻海上多云气,万状千形各殊异。
人间亦有亦等奇,二钟之山盖其类。
高崖凌空上摩云,下有岩隙颇幽邃。
料应自古水泷濯,弹空蜂房悬师鼻。 -
72.《暖谷诗》 宋·蒋祺
县南山水秀且清,天地坯冶陶精英。
有唐刺史昔行县,访寻洞穴为寒亭。
屈指於今几百祀,磨崖字字何纵横。
相随栈道倚空险,来者无不毛骨惊。 -
73.《云山》 宋·李思聪
水石光涵千里色,川林阴翠湿芝兰。
杏花坞接投龙洞,瀑溅苍崖鹤骨寒。 -
74.《初入洞霄》 宋·倪思
踏雪来游大涤宫,缘崖一一访仙踪。
回环九锁银为阙,峭拔千山玉作峰。
冰柱高垂泉带石,珠幢整立桧兼松。
清寒入骨非入境,知在云霄第几重。 -
75.《白鹤岩》 宋·孙汝勉
梵宇深深小径回,两崖如削立崔嵬。
直疑隐客曾吹裂,或是山灵为劈开。
林静烟空时透日,溪喧石老半侵苔。
凉生佛骨云生缽,阁住红尘不入来。 -
76.《与钱孝先游洞霄》 宋·孙元卿
芒鞋踏明月,入谷闻泉声。
了知非人间,冷然毛骨清。
篝灯入幽洞,岩穴何阴阴。
仙凡隔几尘,无由问霓旌。 -
77.《题晋王大令保母帖》 宋·汤炳龙
曹娥洛神遍堪舆,保母后出争澜趋。
一时耳目喜新毕,九原谁复哀意如。
世人重艺不重义,每以好奇夸好事。
集古金石半丰碑,逝者似为书者累。 -
78.《留题云门山雍熙院》 宋·谢景温
耶溪欲尽山转青,中有三寺山为屏。
秦峰表里植苍翠,仰视万木相峥嵘。
雪霜洗尽尘土迹,龙蛇蛰处烟氛生。
我携宾友事登览,穿径已觉毛骨轻。 -
79.《送砚与整套元真广文》 宋·俞君选
插天万仞芙蓉峰,茫茫积翠连青空。
中有千年苍玉骨,山奇水怪秀所钟。
汤崖绝壁不可到,虎豹守护烟萝封。
一朝良工夺天造,云斤月斧磨玲珑。 -
80.《玉华山》 宋·张道宗
玉华山形郁崷崒,白昼莽苍常生烟。
近村百家湿翠黛,阴崖千迟淙寒泉。
山根宛转抱河曲,河流倒影浸碧巅。
文皇性热不奈暑,当时宫此安徙然。