-
101.《宣化道中》 宋·范成大
瘦草萧疏已似秋,盘陀山骨束江流。
两崖若不顽如铁,争得狂澜拍岸休 -
102.《贺新郎·细把君诗说》 宋·辛弃疾
细把君诗说。
怅馀音、钧天浩荡,洞庭胶葛。
千尺阴崖尘不到,惟有层冰积雪。
乍一见、寒生毛发。 -
103.《丈人观》 宋·陆游
黄金篆书扁朱门,夹道巨竹屯苍云。
崖岭划若天地分,千柱耽耽压其垠。
缨冠肃谒丈人君,广殿空庭吹宝熏。
摩挲画墙手为皲,异哉山夔与土羵。 -
104.《别後寄季长》 宋·陆游
俗子俗到骨,一揖已溷人;不知此曹面,何处得许尘?我非作崖堑,汝自不可亲。
道途逢使君,令我生精神。
顿增江山丽,更觉风月新。
对床得晤语,倾倒夜达晨。 -
105.《赠宋道人》 宋·陆游
我不如昔人骑鹤上九天,玉简奏事虚皇前。
平生啬养气麤全,两脚驰走轻如烟。
鸟道悬崖忽飞骞,戏掷短剑声铿然。
转盼跳下千仞渊,已复取剑升层巅。 -
106.《题栖贤寺三峡桥》 宋·杨万里
栖贤与楞伽,初本共一山。
古潭宅神龙,睡醒厌久跧。
是夕起雷雨,震得天地翻。
此山拆为两,一溪断中间。 -
107.《前苦寒歌》 宋·杨万里
四大海湖打清淮,三万里风平地来。
龟山横身拦不住,潮波怒飞风倒回。
欲晴不晴雪不雪,并作苦寒冻人绝。
古寺大锺十字裂,东山石崖一峰蹶。
劝君莫出君须出,冰脱君髯折君骨。 -
108.《德远叔坐上赋肴核八首糖霜》 宋·杨万里
亦非崖蜜亦非饧,青女吹霜冻作冰。
透骨清寒轻著齿,嚼成人迹板桥声。 -
109.《冬日自福昌之渑池》 宋·张耒
群岗洛阳西,势若海浪翻。
连岭起我左,层阜当我前。
采如兽腾突,缭若蛇蜿蜒。
外高陟缥缈,却下逼重渊。 -
110.《上皇龛》 宋·张耒
升危蹑石梯,已觉毛骨异。
玄龛剖山腹,六月霜雪至。
佛台磨青瑶,绀滑不留水。
巍巍数天人,苍玉刻冠佩。 -
111.《答永新宗令寄石耳》 宋·黄庭坚
饥欲食首山薇,渴欲饮颍川水。
嘉禾令尹清如冰,寄我南山石上耳。
筠笼动浮烟雨姿,瀹汤磨沙光陆离。
竹萌粉饵相发挥,芥姜作辛和味宜。 -
112.《万州下岩二首》 宋·黄庭坚
空岩静发钟磬响,古木倒挂藤萝昏。
莫道苍崖锁灵骨,时应持鉢到诸村。 -
113.《赠隐者》 宋·欧阳修
五岳嵩当天地中,闻伊仍在最高峰。
山藏六月阴崖雪,潭养千年蜕骨龙。
物外自应多至乐,人间何事忽相逢。
饮罢飘然不辞决,孤云飞去杳无踪。 -
114.《石篆诗》 宋·欧阳修
寒岩飞流落青苔,旁斲石篆何奇哉。
其人已死骨已朽,此字不灭留山隈。
山中老僧忧石泐,印之以纸磨松煤。
欲令留传在人世,持以赠客比琼瑰。 -
115.《希深惠书言与师鲁永叔子聪几道游嵩因诵而韵》 宋·梅尧臣
闻君奉宸诏,瑞祝疑灵岫。
山水聊得游,志愿庶可就。
岂无朋从俱,况此一二秀。
方蕲建春陌,十刻残昼漏。 -
116.《发湘潭驿寄府公》 宋·刘克庄
走本山中人,感激趋燕台。
谬辱弓旌招,愧乏谋议陪。
先生如春风,盎然嘘陈荄。
晓入开玉帐,夕话扃铃斋。 -
117.《上杭帅吕舍人》 宋·王令
玉海澄中粹,金山拔外佳。
无前谁与敌,独进不容偕。
列象明星璧,遗思结馆娃。
一麾迎日下,四海望霖乖。 -
118.《觉非居士东菴甚奇观玉蟾曾游其间醉吟一篇》 宋·白玉蟾
一瓯之闽古无诸,山奇水透真画图。
霍童山在闽之隅,天下第一神仙都。
神仙渺茫不可见,桑田沧海几迁变。
三山崒嵂青至今,堪嗟山下人如燕。 -
119.《三级泉》 宋·白玉蟾
缘溪深入桃花坞,紫霞隐隐幽禽语。
九层峭壁划春空,三级鸣泉飞暮雨。
落日衔山红影湿,冷云抱石苍崖古。
激回涧底散冰花,喷上松梢雪飘缕。 -
120.《戴月游西林》 宋·白玉蟾
悄然无人声,但有一杯月。
谁家鸣乳庞,万籁静不发。
苍须指前路,满地铺翠樾。
清露滴秋衾,夜气飞霰屑。