-
1.《嵩山十二首·自峻极中院步登太室中峰》 宋·欧阳修
系马青松阴,蹑屣苍崖路。
惊鸟动林花,空山答人语。
云霞不可揽,直入冥冥雾。 -
2.《嵩山十二首·一峻极寺》 宋·欧阳修
路入石门见,苍苍深霞间。
云生石砌润,木老天风寒。
客来依返照,徙倚听山蝉。 -
3.《和人游嵩山十二题其四·自峻极中院步登太室》 宋·范仲淹
白云随人来,翩翩疾如马。
洪崖与浮丘,襟袂安足把。
不来峻极游,何能小天下。 -
4.《河阳秋夕梦与永叔游嵩避雨於峻极院赋诗及觉》 宋·梅尧臣
夕寝北窗下,青山梦与寻。
相欢不异昔,胜事却疑今。
风雨幽林静,云烟古寺深。
揽衣方有感,还喜问来音。 -
5.《同永叔子聪游嵩山赋十二题其十二峻极寺》 宋·梅尧臣
山高路已穷,倏尔逢兰若。
落日老僧闲,支颐古松下。
缓步入禅庭,苔苍但萧洒。 -
6.《同永叔子聪游嵩山赋十二题其四自峻极中院步》 宋·梅尧臣
税驾绿岩前,攀萝不知倦。
人从树杪来,路向云端转。
忽觉在烟霓,回首峰岭变。 -
7.《丙子岁三月十有二日游嵩山宿峻极中院时天气》 宋·李廌
阳崖转窅窕,层林蔽重阴。
披榛过舆马,缘云得幽寻。
坐觉真境寂,兹焉悟赏心。 -
8.《丙子岁三月十有二日游嵩山宿峻极中院时天气》 宋·李廌
平时峥嵘想,局蹐在城郭。
言登诸峰胜,幽情散寥廓。
焉能乘海桴,终期老丘壑。 -
9.《丙子岁三月十有二日游嵩山宿峻极中院时天气》 宋·李廌
日背西岭没,月向东岭生。
殷霞未隐彩,皓露已舒明。
斗柄坐可挹,政恐河汉倾。 -
10.《丙子岁三月十有二日游嵩山宿峻极中院时天气》 宋·李廌
微云起前础,出山忽纡余。
风吹去何之,闲意满太虚。
倚柱聊目送,我生何滞愚。 -
11.《丙子岁三月十有二日游嵩山宿峻极中院时天气》 宋·李廌
廛居倦喧卑,区中憎狭隘。
游目宇宙间,山河真砺带。
一啸万林端,呼风作天籁。 -
12.《丙子岁三月十有二日游嵩山宿峻极中院时天气》 宋·李廌
风回荔萝香,意与尘气别。
杳杳云际钟,皎皎松上月。
触焉感幽处,蜡屐俟明发。 -
13.《丙子岁三月十有二日游嵩山宿峻极中院时天气》 宋·李廌
阴磴顽雪积,老崖白云深。
扪萝陟鸟道,扬尘落乔林。
下方有粟场,俯见归飞禽。 -
14.《丙子岁三月十有二日游嵩山宿峻极中院时天气》 宋·李廌
舍鞅陟层巘,老步独多叹。
笑谈谷传响,松声递萧散。
欲寻草堂池,土室无僧赞。 -
15.《丙子岁三月十有二日游嵩山宿峻极中院时天气》 宋·李廌
松风憩俗驾,抚心愧营营。
登临念胜土,乌用千载名。
愿与妇子俱,终焉住神清。 -
16.《丙子岁三月十有二日游嵩山宿峻极中院时天气》 宋·李廌
穿云上虚无,彷佛凌倒景。
微茫鸿鹄背,指点众山顶。
出日上扶桑,徘徊万林影。