-
321.《次子都兄借杨凝式帖韵》 宋·李洪
前朝惟有杨虚白,心画心声独擅功。
身絷南冠怀洛寺,恨无北客话高嵩。 -
322.《呈四表兄求栖碧遗文》 宋·廖行之
诗亡自昔周之东,末乃赖有三闾翁。
三闾避谗思去国,当时无人歌雨濛。
忠怀义概不见省,独以文字涂幽穷。
高情寓物发叹咏,忧深思远言非空。 -
323.《赋压波亭呈益阳赵宰》 宋·廖行之
当涂自诡谯中龙,长驱远斗矜余锋。
孙刘交合出奇计,一炬赤壁成三雄。
荆州畴昔借资地,久假乃复相仇攻。
是时熊湘介二国,北有蜀壘南吴牖。 -
324.《吴武氏表兄》 宋·廖行之
我家蒸湘东复东,君尝过我从妪翁。
我时总角君未冠,相与游戏如鸿濛。
无何君作十年别,远指沅水云能穷。
儿时岂识销黯事,聚散过眼回头空。 -
325.《秋日自武林病归渔社李使君惠以长篇诵之再四》 宋·杨冠卿
忆昨走京华,炎曦昼方赫。
终日无一欣,梦绕旧泉石。
西风趁惊波,兹焉挂帆席。
千年辽鹤归,客屦户外积。 -
326.《赠笔》 宋·赵蕃
管城封已失,少室价难高。
外作萧嵩表,中惭去病鏖。
纵横才适用,脱略已陈劳。
自分当频弃,毋庸谓不遭。 -
327.《移官巴陵行有日矣书呈唐德舆程士和梁和仲于》 宋·赵蕃
太史羲皇上,嵩山季孟间。
诸孙均内外,文采被斓斑。
顾我何足数,遗风莫可攀。
知音愧流水,仰止在高山。 -
328.《潘别驾寄牡丹歌次韵》 宋·汪莘
别驾寄我新时章,赏花须赏花中王。
我诵此诗欲大叫,山川灵气未始亡。
忆昔少年健如虎,两脚不住寻奇芳。
何曾着眼看桃李,天台洞口呼刘郎。 -
329.《正字南仲祭诗》 宋·周文璞
昭阳作噩冬,愁云凝上苍。
我堕豀谷底,卤莽闻公丧。
哲人困中寿,颇谓告者狂。
继执邸吏符,踯蹢抽肝肠。 -
330.《黄华歌》 宋·王柏
太极动兮两仪分,四序纲领秋兴春。
机缄密运乎三百六十五度之外,浩浩万物资生成。
清明纯淑不易遇,间禀英气俱异人。
堂堂忠定公,独得东方仁。 -
331.《寿雪窦寺炳同长老》 宋·陈著
昌黎大颠相接识,为说道理惊孤寂。
欧公喜与惟俨交,爱其文逸通经术。
自顾拟非韩欧伦,漫游亦到沙门释。
明觉后人少野师,湖海宿尊推第一。 -
332.《寄赋黄东发湖山精舍》 宋·陈著
断鳌奠极戏者谁,岷山如龙万里驰。
大江之阳起衡岳,崒嵂散作千委蛇。
直趋四明卓秀伟,二百八十峰参差。
潮江合拜山驻脚,伏脉分行东西支。 -
333.《声声慢·公邻烟水》 元·侯善渊
公邻烟水,我弊嵩峰。
天涯杳隔难通。
悟理非遥,目前不二清风。
宝月孤高洞鉴,印千潭、普照玄洞。 -
334.《孟津岁晚十首》 宋·宋庠
曲岸群芳歇,高台倦目留。
晋山青不断,河潦浊难收。
世路功名急,天衢岁月遒。
吾生犹可养,嵩麓是耕畴。 -
335.《府斋岁晏节物感人辄成拙诗二篇上寄昭文相公》 宋·宋庠
处世何尝尽值才,虚名高位自惊猜。
千重浪里随流出,百尺竿头试险回。
衰鬓不徒欺晓雪,孤心兼欲伴寒灰。
嵩阳颍曲风烟接,已仗归云作隐媒。 -
336.《秋霁观野物》 宋·宋庠
雨毕天高卷断虹,郊原无物不秋丰,禾麻自称霜前熟,梨棗偏依日处红。
烟外短帘閒映柳,水边轻翼暗随风。
田庐我亦牵魂梦,归去嵩阳一老瓮。 -
337.《连州天际岭》 宋·陶弼
南来未见此高峰,下际沧溟上际空。
辛苦限蛮成底事,坐看嵩华作三公。 -
338.《寿王苏州》 宋·张嵲
维昔高堂讲射蓬,瑞雪吹不散薰风。
十分正满冰轮桂,一叶将飞露井桐。
元老三朝尊相阀,余休几世积阴功。
光芒孕秀星沦昴,神物储祥岳降嵩。 -
339.《皇太子生辰诗》 宋·张镃
庆协丁年庆,祥开甲观雄。
九霞光绚烂,重日彩曈曨。
根本千龄固,元良万口同。
文孙觌尧法,圣子奉虞聪。 -
340.《司马温公挽诗五首》 宋·孔武仲
高步朝廷上,羽仪鹓鹭行。
精诚贯金石,素节履冰霜。
爽气今仍在,斯人没不亡。
嵩云自闲暇,长映读书堂。