-
1.《归嵩山作》 唐·王维
清川带长薄,车马去闲闲。
流水如有意,暮禽相与还。
荒城临古渡,落日满秋山。
迢递嵩高下,归来且闭关。 -
2.《王君贶宣徽垂示嵩山祈雪诗十章合为一篇以酬》 宋·司马光
今秋少雨冬不雪,麦寄浮埃根欲绝。
圣主焦心闵万民,负扆不怡常膳撤。
诏书朝下遍九州,岳渎百神俱祷求。
西都留守虔群命,促驾不敢须臾留。 -
3.《府尹王侍郎准制拜岳,因状嵩高灵胜,寄呈三十韵》 唐·尉迟汾
雄雄天之中,峻极闻维嵩。
作镇盛标格,出云为雨风。
瑞时物不疠,顺泽年多丰。
加高冠四方,视秩居三公。 -
4.《和人游嵩山十二题其十二·中峰》 宋·范仲淹
嵩高最高处,逸客偶登临。
回看日月影,正得天地心。
念此非常游,千载一披襟。 -
5.《过具茨诸山始达嵩少》 宋·李廌
初踰千峰时,千峰各呈秀。
抵兹嵩高前,始觉众山陋。
恃此一柱力,天地敢分剖。
四维既张弛,穹壤托高厚。 -
6.《和人游嵩韵》 宋·李廌
嵩高峻极压三川,周视方舆见广员。
绝顶固知天下小,泰山为占海隅偏。
白云散尽千林月,急雨收回万壑烟。
莫笑层峦高似岸,举头一握是玄天。 -
7.《题河阳后城平嵩阁》 宋·李迪
南指嵩高北太行,大河中出贯灵长。
君王不恃金汤险,自有仁恩结万方。 -
8.《和人游嵩山十二题其一·公路涧》 宋·范仲淹
嵩高发灵源,北望洛阳注。
清流引河汉,白气横云雾。
英雄惜此地,百万曾相距。
近代无战争,常人自来去。 -
9.《水调歌头 赋德新王丈玉溪,溪在嵩前费庄,》 元·元好问
空蒙玉华晓,潇洒石淙秋。
嵩高大有佳处,元在玉溪头。
翠壁丹崖千丈,古木寒滕两岸,村落带林丘。
今日好风色,可以放吾舟。 -
10.《登嵩项》 宋·邵雍
九州环绕持棋枰,万岁嵩高看太平。
四海有人能统御,中原何复有交争。
长忧眼见奸雄辈,且愿身为尧舜氓。
五十三年芜没事,如今方喜看春耕。