-
1.《临江仙·巍峨万丈与天高》 宋·邢俊臣
巍峨万丈与天高。
物轻人意重,千里送鹅毛。 -
2.《黄鹤楼记》 唐·阎伯理
州城西南隅,有黄鹤楼者。
《图经》云:“费祎登仙,尝驾黄鹤返憩于此,遂以名楼。
”事列《神仙》之传,迹存《述异》之志。
观其耸构巍峨,高标巃嵸,上倚河汉,下临江流;重檐翼馆,四闼霞敞;坐窥井邑,俯拍云烟:亦荆吴形胜之最也。 -
3.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
4.《辛丑岁十月上幸长安时扈从出西岳作》 唐·沈佺期
西镇何穹崇,壮哉信灵造。
诸岭皆峻秀,中峰特美好。
傍见巨掌存,势如石东倒。
颇闻首阳去,开坼此河道。 -
5.《终南幽居献苏侍郎三首时拜太祝未上》 唐·储光羲
暮春天气和,登岭望层城。
朝日悬清景,巍峨宫殿明。
圣君常临朝,达士复悬衡。
道近无艮足,归来卧山楹。 -
6.《题杼山癸亭得暮字(亭,陆鸿渐所创)》 唐·颜真卿
杼山多幽绝,胜事盈跬步。
前者虽登攀,淹留恨晨暮。
及兹纡胜引,曾是美无度。
欻构三癸亭,实为陆生故。 -
7.《岳阳楼别窦司直》 唐·韩愈
洞庭九州间,厥大谁与让。
南汇群崖水,北注何奔放。
潴为七百里,吞纳各殊状。
自古澄不清,环混无归向。 -
8.《自叹》 唐·孟郊
愁与发相形,一愁白数茎。
有发能几多,禁愁日日生。
古若不置兵,天下无战争。
古若不置名,道路无欹倾。 -
9.《奉和思黯相公以李苏州所寄太湖石奇状绝伦…呈梦得》 唐·白居易
错落复崔嵬,苍然玉一堆。
峰骈仙掌出,罅坼剑门开。
峭顶高危矣,盘根下壮哉。
精神欺竹树,气色压亭台。 -
10.《经旧游》 唐·鲍溶
游鱼怀故池,倦鸟怀故窠。
故山系归念,行坐青巍峨。
羸马经旧途,此乡喜重过。
居人无故老,倍感别日多。