-
1.《挽袁安人徐氏》 宋·何梦桂
政自伤悲叹纬嫠,可堪重赋柏舟诗。
鸠怜只影营巢瘁,乌喜孤雏返哺慈。
半世苦心生自媚,百年贞节死方知。
曼曼世路成孤愤,惭愧山前读墓碑。 -
2.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
3.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
4.《后出师表》 魏晋·诸葛亮
先帝深虑汉、贼不两立,王业不偏安,故托臣以讨贼也。
以先帝之明,量臣之才,固知臣伐贼,才弱敌强也。
然不伐贼,王业亦亡。
惟坐而待亡,孰与伐之?是故托臣而弗疑也。 -
5.《满庭芳·波波劫劫》 元·马钰
波波劫劫,劫劫波波。
殷勤葺垒巢窝。
只恐儿孙不办,意要如何。
欲教轻肥具足,更安闲、坐处笙歌。 -
6.《放翁自赞》 宋·陆游
皮葛其衣,巢穴其居。
烹不糁之藜羹,驾秃尾之草驢。
闻鸡而起,则和甯戚之牛歌。
戴星而耕,则稽汜者之農书。
谓之瘁则若腴,谓之泽则若癯。
虽不能草泥金之检以纪治功,其亦可挟兔园之册以教乡闾者乎。 -
7.《陪师厚游百花洲盘礴范文正祠下道羊昙哭谢安》 宋·黄庭坚
公归未百年,鹳巢荒古屋。
我吟殄瘁诗,悲风韵乔木。 -
8.《林和叔侍郎龟潭庄》 宋·楼钥
顷年曾记游花谿,宗枢潭府谿之湄。
徘徊其上叹秀爽,宜有英才瑞明时。
岩岩林公天与奇,劲气不为金石移。
少以六义鸣上庠,游宦所至英声驰。 -
9.《观禽鸟哺雏有感赋诗三首示诸子侄》 宋·何梦桂
父母人心物岂无,静观禽鸟见中孚。
自来择木心劳瘁,到得成巢口卒瘏。
囝翅渐长郎罢短,人间恩义尚如此,几个林中反哺鸟。