-
1.《诉衷情·七夕》 宋·吴文英
西风吹鹤到人间。
凉月满缑山。
银河万里秋浪,重载客槎还。
河汉女,巧云鬟。
夜阑干。
钗头新约,针眼娇颦,楼上秋寒。 -
2.《隔浦莲(七夕)》 宋·高观国
银湾初霁暮雨。
鹊赴秋期去。
浅月窥清夜,凉生一天风露。
纤巧云暗度。 -
3.《鹊桥仙(七夕)》 宋·朱淑真
巧云妆晚,西风罢暑,小雨翻空月坠。
牵牛织女几经秋,尚多少、离肠恨泪。
微凉入袂,幽欢生座,天上人间满意。
何如暮暮与朝朝,更改却、年年岁岁。 -
4.《奉和奥屯都事秋怀》 元·马祖常
灵河七夕巧云稠,坠露声清夜得秋。
月冷桂花飘左界,山寒荔子落东瓯。
人怜纨缟裁衣袂,谁借蒲葵剪扇头。
竹影近窗砧杵急,梦随南客问行舟。 -
5.《舟行即事二首》 宋·张耒
古岸生微霭,空休挂夕阳。
霞辉明野色,天影战波光。
集鸟村墟暗,鸣虫禾黍荒。
秋高孤月静,天末巧云长。
沙晚横归艇,川晴列去樯。
登临自多感,何必寄他乡。 -
6.《庄器之贤能良居镜湖上作吾亦爱吾庐六诗见》 宋·张镃
吾亦爱吾庐,第一桂多种。
西香郁天地,不假风迎送。
花开与花落,真境未尝动。
群芳亦时有,幻巧云锦综。 -
7.《云母泉诗》 唐·李华
晨登玄石岭,岭上寒松声。
朗日风雨霁,高秋天地清。
山门开古寺,石窦含纯精。
洞彻净金界,夤缘流玉英。 -
8.《七夕见与诸孙题乞巧文》 唐·权德舆
外孙争乞巧,内子共题文。
隐映花奁对,参差绮席分。
鹊桥临片月,河鼓掩轻云。
羡此婴儿辈,吹呼彻曙闻。 -
9.《云安公主出降杂咏催妆二首》 唐·陆畅
天上琼花不避秋,今宵织女嫁牵牛。
万人惟待乘鸾出,乞巧齐登明月楼。
少妆银粉饰金钿,端正天花贵自然。
闻道禁中时节异,九秋香满镜台前。 -
10.《凛凛岁云暮》 两汉·佚名
凛凛岁云暮,蝼蛄夕鸣悲。
凉风率已厉,游子寒无衣。
锦衾遗洛浦,同袍与我违。
独宿累长夜,梦想见容辉。 -
11.《鹊桥仙·纤云弄巧》 宋·秦观
纤云弄巧,飞星传恨,银汉迢迢暗度。
金风玉露一相逢,便胜却人间无数。
(度 通:渡)
柔情似水,佳期如梦,忍顾鹊桥归路。
两情若是久长时,又岂在朝朝暮暮。 -
12.《夏云峰(端午)》 宋·曹勋
五云开,过夜来、初收几阵梅雨。
画罗携芳扇,正喜逢重午。
角黍星团,巧萦臂、龙纹轻缕。
细祝降福天中,列箫韶歌舞。 -
13.《踏莎行(季功席上赋,时移尊就月,凉意甚佳,主人亲摘阮以娱客,故云)》 宋·郭应祥
露湿冠巾,风生襟袖。
月华耿耿明如昼。
主人情意十分浓,阮咸横膝清音奏。
渐永更筹,新凉气候。
穿针乞巧看看又。
却怜相聚日无多,偷闲且可陪觞豆。 -
14.《贺新凉(巧夕雨,不饮,啜茶而散)》 宋·李曾伯
可恨经年别。
正安排、剖瓜植竹,拟酬佳节。
应为犁锄机杼懒,天遣阿香磨折。
翻一饷、廉纤凄切。 -
15.《鹊桥仙(巧夕)》 宋·翁元龙
天长地久,风流云散,惟有离情无算。
从分金镜不成圆,到此夜、年年一半。
轻罗暗纲,蛛丝得意,多似妆楼针线。
晓看玉砌淡无痕,但吹落、梧桐几片。 -
16.《鹊桥仙·云林瞩题闰七夕联吟图》 清·顾太清
新秋逢闰,鹊桥重驾,两度人间乞巧。
栏干斜转玉绳低,问乞得、天机多少?
闺中女伴、天边佳会,多事纷纷祈祷。
神仙之说本虚无,便是有、也应年老。 -
17.《鹧鸪天·云步凌波小凤钩》 元·党怀英
云步凌波小凤钩。
年年星汉踏清秋。
只缘巧极稀相见,底用人间乞巧楼。
天外事,两悠悠。
不应也作可怜愁。
开帘放入窥窗月,且尽新凉睡美休。 -
18.《喜春来·春云巧似山翁帽》 元·曹明善
春云巧似山翁帽,古柳横为独木桥。
风微尘软落红飘,沙岸好,草色上罗袍。 -
19.《云岩》 宋·章谦亨
造化雕镌巧,真成一洞天。
曾将修蟒逐,却许蛰龙眠。
石现金刚足,泉流仙客田。
炷香吾道者,色体尚依然。 -
20.《声声慢·湘云织玉》 宋·刘之才
湘云织玉,楚葛篝香,澡兰帘幕风静。
怨抑难招,沉魄当年独醒。
莫唱江南古调,念天涯、深情谁省。
时暗换,最秦楼惆望,归期无定。