-
1.《以灯圆饷陆太仆》 明·顾清
三五新正忆故园,屑云糜玉闹春盘。
小奴解作江南意,远客都忘岁暮寒。
梅欲斗圆忙着子,雪如争巧故成团。
玉厓太仆真清吏,莫认明珠按剑看。 -
2.《桃源忆故人》 宋·朱敦儒
玉笙吹彻清商后。
寂寞弓弯舞袖。
巧画远山不就。
只为眉长皱。
灵犀望断星难透。
立到凄凉时候。
今夜月明如昼。
人共梅花瘦。 -
3.《踏莎行(季功席上赋,时移尊就月,凉意甚佳,主人亲摘阮以娱客,故云)》 宋·郭应祥
露湿冠巾,风生襟袖。
月华耿耿明如昼。
主人情意十分浓,阮咸横膝清音奏。
渐永更筹,新凉气候。
穿针乞巧看看又。
却怜相聚日无多,偷闲且可陪觞豆。 -
4.《风流子(别赣上故人用美成韵)》 宋·赵必{王象}
春光才一半,春未老、谁肯放春归。
问买春价数,酒边商略,寻春巷陌,鞭影参差。
春无尽,春莺调巧舌,春燕垒香泥。
好趁春光,爱花惜柳,莫教春去,柳怨花悲。 -
5.《水龙吟 余始年二十馀,岁在丁未,与故人东》 金朝·蔡松年
余言,怀卫间风气清淑,物产奇丽,相约他年为终焉之计。
尔后事与愿违,遑遑未暇。
故其晚年诗曰,梦想淇园上,春林布谷声。
又曰,故交半在青云上,乞取淇园作醉乡,盖志此也。 -
6.《鹦鹉曲 故园归计》 未知·冯子振
重来京国多时住。
恰做了白发*父。
十年枕上家山,负我湘烟潇雨。
断回肠一首阳关,早晚马头南去。
对吴山结个茅庵,画不尽西湖巧处。 -
7.《壬子秋过故宫(十九首)》 明·宋讷
技巧声淫娱帝聪,万机谁为代天工。
国中失鹿迷原草,城上啼乌落井桐。
驼鼓声干鸾辂远,马駧筵罢革囊空。
不知金宋为殷鉴,漫说东皇历数终。
¤ -
8.《壬子秋过故宫(十九首)》 明·宋讷
黼座簪裳列俊髦,禁闱环佩立仙曹。
两京台阁工输巧,四海涂泥赤子劳。
端本有书遗鹤禁,宣文无客进龙韬。
拂郎天马空逾海,不驾朝元玉辂高。
¤ -
9.《明日南禅和诗不到故重赋数珠篇以督之二首》 宋·苏轼
未来不可招,已过那容遣。
中间现在心,一一风轮转。
自従一生二,巧历莫能衍。
不如袖手坐,六用都怀卷。 -
10.《寄题清溪寺?在峡州,鬼谷子之故居?》 宋·苏轼
口舌安足恃,韩非死说难。
自知不可用,鬼谷乃真奸。
遗书今未亡,小数不足观。
秦仪固新学,见利不知患。 -
11.《驿舍见故屏风画海棠有感》 宋·陆游
厌烦只欲长面壁,此心安得顽如石。
杜门复出叹习气,止酒还开惭定力。
成都二月海棠开,锦绣裹城迷巷陌。
燕宫最盛号花海,霸国雄豪有遗迹。 -
12.《哀故文节公》 宋·宋祁
顺采思忠荩,宣谋叹巧劳。
憗遗无一老,投吊剩三号。
撤奠哀笳引,追荣敛衮褒。
欲知凭厚庆,弟览得传刀。 -
13.《二十六弟寄和江子我竹夫人诗一首爱其巧思戏》 宋·晁说之
寥寥故国谩玄卢,内子可怜殊不模。
拟比封君宁有实,欲为节妇亦何疏。
且休深妒斫桃树,枉是多愁织锦书。
贫士一妻常不饱,更烦讥谪几人如。 -
14.《登升元阁故基》 宋·刘过
脚力倦矣曷少休,侵晨更作升元游。
眼中已不见二百四十尺兀之高楼,但见炊烟万灶宿貔貅。
上有啼雅噪鹊如泣诉,下有藤蔓老树根据枝相虬。
想其结缔初,匠石巧与造物侔。 -
15.《无兔而用鸡毛无直干而用粗竹坐是二者故封川》 宋·郑刚中
不因蒙制巧相规,柯叶风霜未改移。
今抱寸心何所用,助君多写岁寒诗。 -
16.《鄂州南楼其下为黄鹤楼故基》 宋·冯时行
今日南楼独上时,西风无复片云飞。
天连江水去不尽,云傍远山閒自归。
鹦鹉巧言终掇祸,麒麟高举亦知几。
诗翁仙子今何在,徙倚栏干送落晖。 -
17.《陪总卿路钤相麦观花修出郊故事》 宋·曹彦约
二月春光最恼人,不禁春恼更寻春。
关心秀入青青陇,适意红临滟滟津。
开阖雨晴天气巧,铺张桃李世情均。
病夫已作庐山梦,尚拥篮舆吒后尘。 -
18.《自道场山至何山读故人洪舜俞内翰诗刻追和》 宋·程公许
褊性不谐俗,泛梗归无家。
故人右扶风,双旌拥崇牙。
款门及暇日,褰裳蹑飞霞。
维南古道场,诸天集毗耶。 -
19.《子经昔有黄筌玉笋图故人陈众仲题诗其上后为》 宋·胡仲弓
春雷仇仇盎中鸣,箨龙惊起头角狞。
斓斑裂土穿石出,长鑱斸下津浮玉。
山人嗜之比八珍,画师写生传千春。
纤纤翠交烟雨湿,山人叹嗟山鬼泣。 -
20.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。