-
41.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
42.《雹》 宋·戴埴
玄默执徐岁,月律终无射。
京师连雨雹,小者如弹,大者如拳。
林柯叶乱下, -
43.《杂诗》 宋·李复
众辐共一毂,利用本在无。
制法应世变,欲返民心愚。
巧智起颓波,但逐末流趋。
鸟乱毕弋多,真风日更疏。 -
44.《赠学者》 宋·李衡
学诗如参禅,初不在言句。
伛偻巧承蜩,梓庆工削锯。
借问孰师承,妙处应自悟。
向来大江西,洪徐暨韩吕。 -
45.《题圣果寺介亭诗》 宋·丘濬
金商肃肃淬龙渊,白晓挥开东北天。
天孙引下翡翠烟,层层堆列参井边。
便於裸壤蟠危巅,城雉岧峣暗接连。
地祇欲誇融结权,藓花斸破蛰虫迁。 -
46.《赠制刻漏前挈壶王君囦》 宋·许景迂
蛩吟秋方来,鹤鸣夜参半。
山中无历日,荣悴知节换。
王君太多事,丝杪察昏旦。
辛苦穷河源,把彼注罂罐。 -
47.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
48.《次韵张仲举承旨题卢楞伽过海罗汉图》 明·蒲庵禅师
僧伽神变妙莫穷,去住隐显如旋风。
能令大海作平陆,超然独脱阎浮中。
山君河伯备洒扫,锡飞杯渡云行空。
安禅不避魔鬼窟,受斋直入龙王宫。 -
49.《高房山寒江孤岛图》 明·王行
千山万山重复重,烟岚草树深莫穷。
高堂大轴示宽广,要以笔力夸奇雄。
青红苍翠满缣素,缺处残碧分遥峰。
虽云眼底供一快,未见阔远开心胸。 -
50.《龟山辩才师》 宋·苏轼
此生念念浮云改,寄语长淮今好在。
故人宴坐虹梁南,新河巧出龟山背。
木鱼呼客振林莽,铁凤横空飞彩绘。
忽惊堂宇变雄深,坐觉风雷生謦欬。 -
51.《赠常州报恩长老》 宋·苏轼
碧玉碗盛红玛瑙,井花水养石菖蒲。
也知法供无穷尽,试问禅师得饱无。
荐福老怀真巧便,净慈两本更尖新。
凭师为作铁门限,准备人间请话人。 -
52.《自讼》 宋·王安石
孔子见南子,子路为不怡。
欲从公山氏,勃郁见色辞。
道如天之苍,万物不能缁。
弟子尚不信,况余乏才资。 -
53.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有余饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
54.《荆公墓》 宋·范成大
百岁谁人巧拙,一丘底处亏成。
半世青苖法意,当年雪竹诗情。 -
55.《刘平甫挽诗二首》 宋·杨万里
忠孝元家法,经纶岂嬾心。
日边迟信息,霞外且山林。
风月诗天巧,乾坤酒陆沉。
一生欠半面,五字寄哀音。 -
56.《澹庵坐上观显上人分茶》 宋·杨万里
分茶何似煎茶好,煎茶不似分茶巧。
蒸水老禅弄泉手,隆兴元春新玉爪。
二者相遭兔瓯面,怪怪奇奇真善幻。
纷如擘絮行太空,影落寒江能万变。 -
57.《枯骨颂》 宋·黄庭坚
清扬巧笑倾人城,骄气矜色增我慢。
无始时来生死趣,八万苦业所依止。
皮肤落尽露拴索,一切虚诳法现前。
不见全牛可下刀,无垢光明本三昧。 -
58.《送朱职方提举运盐》 宋·欧阳修
齐人谨盐筴,伯者之事尔。
计口收其余,登耗以生齿。
民充国亦富,粲若有条理。
惟非三王法,儒者犹为耻。 -
59.《瑶台第一层 咏茶》 宋·无名氏
一气才交,雷震动一声,吐黄芽。
玉人采得,收归鼎内,制造无差。
铁轮万转,罗撼渐急,千遍无查。
妙如法用,工夫了毕,随处生涯。 -
60.《正月二十二日江淮发运马察院督河事於国门之》 宋·梅尧臣
江南砚工巧无比,深洞镌斲黑蛟尾。
当心隐隐骨节圆,暗淡又若帖寒朏。
样传孔子留庙堂,用称右军书棐几。
皇皇御史从东来,役徒四万如屯螘。