-
61.《仙娥峰》 宋·王禹偁
窈窕奇峰叠古苔,望秦岭外势徘徊。
巨灵非疋休期刻,毛女为邻合往来。
傅粉微茫春雪在,堕鬟浮动晓云开。
好邀上雒王常侍,时就岩前饮一杯。 -
62.《伏波岩》 宋·刘克庄
悬壁万仞馀,江流绕其趾。
仰视不见天,森秀拔地起。
中洞既深豁,旁窦皆奇诡。
惜哉题识多,苍玉半镵毁。 -
63.《梦蝗》 宋·王令
至和改元之一年,有蝗不知自何来。
朝飞蔽天不见日,若以万布筛尘灰。
暮行啮地赤千顷,积叠数尺交相埋。
树皮竹颠尽剥枯,况又草谷之根荄。 -
64.《吕氏假山》 宋·王令
鲸牙鲲鬣相摩捽,巨灵戏撮天凹突。
旧山风老狂云根,重湖冻脱秋波骨。
我来谓怪非得真,醉揭碧海瞰蛟窟。
不然禹鼎魑魅形,神颠鬼胁相撑挟。 -
65.《甲午雪》 宋·王令
平居汩汩喜自堕,万事过目不省窥。
一年南北两见雪,未始把笔成一诗。
朝看气象浩茫昧,夜归瞑想通幽疑。
梦乘虚空谒帝所,砆礩象柱承琼榱。 -
66.《赠黄任道》 宋·王令
长河之流几万里,骇若泻自天上来。
奔湍冲山拔地走,直有到海无邪回。
人之所观乃流沬,犹以泪射忧天摧。
想其根源发声势,如纵烈火烧千雷。 -
67.《次韵沈世德抚干川咏轩》 宋·周必大
江山倏清丽,云月助色泽。
向来面面景,今日谁洗涤。
主人倚晴槛,回首笑谓客。
府公实知己,馀事懒经画。 -
68.《闻少华崩》 宋·邵雍
变化无踪倐忽间,力回天地不为难。
若教施展巨灵手,岂止轩腾少华山。
六社居民皆覆没,九泉磐石尽飞翻。
刍荛一句能收采,尧舜之时自可攀。 -
69.《太山篇》 元·杨维桢
巍乎高哉,太山之山三万八千丈兮,五岳之伯、万山之宗。
上有云官、霞伯、明皇、玉女、金台、石室高重重。
三十六天第一洞,是为蓬玄太空之上穹。
上帝赐以金箧之玉策,司命下土开群蒙。 -
70.《玉涧和尚西湖图歌》 明·刘基
大江之南风景殊,杭州西湖天下无。
浮光吐景十里外,叠嶂涌出青芙蕖。
百年王气散荆棘,惟有歌舞留欢娱。
重楼峻阁妒铅黛,媚柳娇花使人爱。 -
71.《为启初门和尚题山水图》 明·刘基
天下名山随处有,画图流传亦良久。
祗园道人展横幅,观者称夸同一口。
苍梧九疑高插天,卷而怀之不盈手。
巨灵惊呼盘古怒,地轴坱圠昆仑剖。 -
72.《同杨公济赋破山得开字》 宋·强至
无物终天地,青山岂免开。
万人鑱秀骨,一气失全胚。
漫贮崇朝雨,犹防浩劫灰。
何年巨灵手,曾此擘崔嵬。 -
73.《八月既望要详刑护漕游水东早饭碧虚遍观霞程》 宋·张栻
漓江即湘江,戢戢清见石。
其东列群峰,秋色碧复碧。
日出雾露收,草径上逼侧。
凭栏揩望眼,已足慰畴昔。 -
74.《再次韵四首》 宋·陈造
山色阴晴远更青,谁教睥睨枕岩扃。
诗翁意欲移千步,安得朱符祝巨灵。 -
75.《次韵赵子野赠别》 宋·陈造
白地倒海翻重湖,赵侯涂改插架书。
石麟角犀清而腴,了知不是山泽臞。
舌官齿商凤将雏,一笑著我东郭竽。
曹后鲍前君指呼,郊寒岛瘦君童奴。 -
76.《散解庙行》 宋·陈造
巨灵挥斧山为拆,谽谺飞出寒溪碧。
南酉北枧皆户家,种秧插供衣食。
此水不枯岁不饥,此溪不涸龙是司。
森木古屋龙所宅,人家望岁如取携。 -
77.《呈周务本三绝》 宋·郑刚中
浦江方此几人家,生事高低各有涯。
安得巨灵开二岭,放教仁术过金华。 -
78.《至华子岭初见黄山天都峰》 宋·李弥逊
华子岭头云荡胸,秋高木落万山重,巨灵擘石分南北,扶出天都第一峰。
-
79.《仙都独峰》 宋·楼钥
汉家武彻求神仙,方士搤揽多夸言。
蓬莱隔海不可到,属车方羊上桥山。
传闻黄旁久仙去,胡为有石高巑屼。
游谈不经理欲屈,谩言此地藏衣冠。 -
80.《交韵汉老弟假山》 宋·虞俦
庭空吏散无公事,一枕清风供午睡。
列仙之陬渺何许,化蝶翩翩可坐致。
梦中意行不识路,神前那有车乘坠。
立壁延缘萝蔓绿,滑径行视莓苔翠。