-
1.《月湖新得浮石岩》 宋·邓深
月湖先生乐山水,搜奇曾不远千里。
那知去郭三牛鸣,浮石岩中晦佳致。
神剜鬼劃有许工,工坠地出知几世。
平时樵径所不由,一旦屐齿胡为至。 -
2.《游石堂观》 唐·萧祜
西山高高何所如,上有古昔真人居。
嵌崖巨石自成室,其下磅礴含清虚。
我来斯邑访遗迹,乃遇沈生耽载籍。 -
3.《五泄山三学院十题·石鼓》 宋·释咸润
巨石平如掌,天然状鼙鼓。
击之还有声,分明含太古。 -
4.《铁门扇》 明·林俊
瀼西一舍许,两山势回合。
巨石状城门,铁衣护周匝。
楚蜀相犬牙,乾坤互辟阖。
云龛入玲珑,元气深吐纳。
风搜群窍开,水树声互答。
推蓬暂此清,巫山事杂沓。 -
5.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
6.《雪窦游志》 元·邓牧
岁癸已春暮,余游甬东,闻雪窦游胜最诸山,往观焉。
廿四日,由石湖登舟,二十五里下北曳堰达江。
江行九折,达江口。
转之西,大桥横绝溪上,覆以栋宇。 -
7.《龟石》 宋·孔武仲
平川汹汹经南国,匹练横托半天碧。
洪澜巨浪之中央,忽见颓嵬太古石。
此石由来几许时,混元一气初开辟。
神功割破混沌胎,划落半空随霹雳。 -
8.《括贺新凉》 宋·林正大
环滁皆山也。
望西南、蔚然深秀,者琅邪也。
泉水潺潺峰路转,上有醉翁亭也。
亭、太守自名之也。 -
9.《庐山高歌》 宋·欧阳修
庐山高哉,几万仞兮,根盘几百里;峨然屹立乎长江。
长江西来走其下,是为扬澜左蠡兮,洪涛巨浪日夕相冲撞。
云消风止水镜净,泊舟登岸而望远兮,上摩青苍以霭,下压后土之鸿庞。
试往造乎其间兮,攀缘石磴窥空欲。 -
10.《庐山高赠同年刘中允归南康》 宋·欧阳修
庐山高哉几千仞兮,根盘几百里,◇然屹立乎长江。
长江西来走其下,是为扬澜左里兮,洪涛巨浪日夕相舂撞。 -
11.《石首春鱼梅鱼三物形状如一而大小不同尔因赋》 宋·张镃
遐陬编户居海滨,不但生涯仰虾蟹。
煮盐成雪雪成堆,清曝群鱼趋市卖。
其间石首最得名,随潮百万鼙鼓声。
长舻巨艑斗截取,急逐风便来王城。 -
12.《山堂前庭有奇石数种其状皆与物形相类在此久》 宋·文同
巨尾蟠深草,丰毛覆古苔。
雕栏临绮席,长欲上香台。 -
13.《寿安杂诗十首·藏珠石》 宋·司马光
不齧东山根,土色渥如丹。
危峰忽摧脱,半崖衔石丸。
阴阳昔融结,神化不可原。
初疑偓佺养灵药,魑魅触之无故落。 -
14.《太湖诗·太湖石(出鼋头山)》 唐·皮日休
兹山有石岸,抵浪如受屠。
雪阵千万战,藓岩高下刳。
乃是天诡怪,信非人功夫。
白丁一云取,难甚网珊瑚。 -
15.《石研诗》 唐·杜甫
平公今诗伯,秀发吾所羡。
奉使三峡中,长啸得石研。
巨璞禹凿馀,异状君独见。
其滑乃波涛,其光或雷电。 -
16.《石栈河在洪闸》 宋·李廌
奔腾龙峤麓,深壑断如截。
石栈架寒溪,盘陀卧精铁。
从衡布方楚,片段发文裂。
平如中唐甓,罅密不容泄。 -
17.《游虎丘》 宋·杨颐
尽日凭高步台阁,意气飘然摆羁缚。
灵踪绝迹万千状,群玉排青插寥廓。
点头巨石势欲动,突立试剑峭如削。
剑池在岭不惮浚,造化神工巧镌凿。 -
18.《朱师关画梅溪春晓图》 宋·张镃
梅溪之水何清哉,万顷玉碧天边来。
两山拱挹各异状,上有磅礴巨石菜落生莓苔。
松萝笼蒙共纠结,带映万蕊纷瑶瑰。
香繁粉艳露凝湿,下视凡卉真舆台。 -
19.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
20.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。