-
1.《湖口望庐山瀑布泉/湖口望庐山瀑布水》 唐·张九龄
万丈红泉落,迢迢半紫氛。
奔流下杂树,洒落出重云。
日照虹霓似,天清风雨闻。
灵山多秀色,空水共氤氲。 -
2.《瀑布泉》 宋·黄非熊
万丈岩头瀑布垂,玉泉拖地雪霏霏。
听来如讶青天漏,望去还惊白练飞。
一洞清音喧碧落,千岩寒色逗斜晖。
终归大海成波浪,权借山僧濯布衣。 -
3.《九仙瀑布泉》 宋·柳德骥
白云深处是仙乡,石涧飞流瀑布长。
天插一泉声潄玉,地高六月夜凝霜。
烟霞极目浮孤屿,萝薜牵衣出上方。
明发阴晴谁借问,虚名终愧梦黄粱。 -
4.《瀑布泉》 明·陈沂
云间瀑布三千尺,天外回峰十二重。
满耳怒雷飞急雨,转头红日在青松。 -
5.《瀑布泉》 宋·邓仁宪
鲛人对泣号且呼,洒落瀛洲万斛珠。
海神知贵不敢受,天池泻下扶焦枯。
初疑素霓随银流,尽似明月投水壶。
庐山瀑布几千丈,较此不可分锱铢。 -
6.《瀑布泉》 唐·冷朝阳
潺湲半空里,霖落石房边。
风激珠光碎,山欹练影偏。
急流难起浪,迸沫只如烟。
自古惟今日,凄凉一片泉。 -
7.《湖口望庐山瀑布泉》 唐·张九龄
万丈洪泉落,迢迢半紫氛。
奔飞流杂树,洒落出重云。
日照虹蜺似,天清风雨闻。
灵山多秀色,空水共氤氲。 -
8.《坐龙池观瀑布泉》 宋·蔡沆
一上巍峰独枕流,匡山爽气为君收。
泉飞直下三千丈,池喷奔分数百州。
净练银河辉映阁,烟凝碧树吐成楼。
先师巨笔悬岩石,文物风光度几秋。 -
9.《大龙湫瀑布泉》 宋·郑毂
霞卷东西嶂,云横宴乐峰。
漠泉三百丈,绝壁一千重。
玉茗沾香蕊,金兰忆醉容。
殷勤祝尊者,为我起乖龙。 -
10.《瀑布泉》 宋·曾巩
飞泉一支天上来,寒影沉沉泻龙穴。
山灵欲以怪动人,山路先冬积雪雪。 -
11.《中岩十八咏·瀑布泉》 宋·晁公溯
溅沫响空谷,分流清法筵。
元因卓锡地,今为洗钵泉。 -
12.《峡中瀑布泉》 宋·袁说友
万石枕山眠,千峰随路转。
林深暝岩穴,一道寒泉溅。
分明冰箒垂空壁,隐约珠帘挂苍石。
深山寂寞有谁知,只与行人润诗笔。 -
13.《龙潭瀑布泉》 未知·张衡
古木千章荫浅滩,干霄危石噀飞湍。
水晶帘下谁安女,乱掷珍珠落玉盘。 -
14.《瀑布泉》 宋·陈肃
山高激迅湍,清振林下响。
飞雪溅千岩,白虹垂万丈。
来此坐移时,森然毛发爽。 -
15.《游麻姑山瀑布泉》 宋·孙伯温
九关守不严,失却两玉龙。
尘世著不得,忽来此山中。
雷霆白昼间,冰雪诗人胸。
天公不汝尤,为人作年丰。 -
16.《和尚书咏泉山瀑布十二韵》 唐·徐夤
名齐火浣溢山椒,谁把惊虹挂一条。
天外倚来秋水刃,海心飞上白龙绡。
民田凿断云根引,僧圃穿通竹影浇。 -
17.《与崔序老步月青玉峡漱玉泉坐瀑布之石桥天气》 宋·周必大
剑峰有时折,瀑水有时竭。
我性等虚空,今古无生灭。 -
18.《泉布吟》 宋·邵雍
名为泉布者,无足走人间。
善发难言口,能开不笑颜。
償逋小续命,赒急大还丹。
唯有商山老,非干买得闲。