-
1.《归去来兮辞·并序》 魏晋·陶渊明
余家贫,耕植不足以自给。
幼稚盈室,瓶无储粟,生生所资,未见其术。
亲故多劝余为长吏,脱然有怀,求之靡途。
会有四方之事,诸侯以惠爱为德,家叔以余贫苦,遂见用于小邑。 -
2.《安西馆中思长安》 唐·岑参
家在日出处,朝来起东风。
风从帝乡来,不异家信通。
绝域地欲尽,孤城天遂穷。
弥年但走马,终日随飘蓬。 -
3.《建隆以来祀享太庙十六首》 隋代·佚名
嘉彼驯象,来归帝乡。
南州繁质,中区效祥。
仁格巨赫,德柔遐荒。
有感斯应,神化无方。 -
4.《建隆以来祀享太庙十六首》 隋代·佚名
嘉彼驯象,来归帝乡。
南州繁质,中区效祥。
仁格巨赫,德柔遐荒。
有感斯应,神化无方。 -
5.《流所赠张锡》 唐·章玄同
黄叶因风下,甘从洛浦隈。
白云何所为,还出帝乡来。 -
6.《广府胡尚书频寄诗,因答绝句》 唐·白居易
尚书清白临南海,虽饮贪泉心不回。
唯向诗中得珠玉,时时寄到帝乡来。 -
7.《送李寺丞归临江》 宋·王曾
辞荣知退出尘埃,泽国皆推隐逸才。
清世不为王事累,白云重向帝乡来。
僧因好古留棋诀,鸥为忘机恋钓台。
应见酒旗回马首,远烟浓澹百花开。 -
8.《题归去来辞画(四首)》 明·陈颢
帝乡不可期,归老全此身。
清风谢流俗,高节抗浮云。
舒啸登东皋,赋诗临涧滨。
有酒辄取醉,不负头上巾。
乐天以乘化,超然真达人。 -
9.《归去来集字十首》 宋·苏轼
归去复归去,帝乡安可期。
鸟还知已倦,云出欲何之。
入室还携幼,临流亦赋诗。
春风吹独往,不是傲亲知。 -
10.《送僧归越州》 宋·杨亿
旧房稽岭锁春苔,猿鸟欢迎振锡回。
花雨六时飘讲席,樵风千里送浮杯。
一乘了义刳心学,三藏真文盥手开。
迹似孤云本无滞,飘飘新到帝乡来。