-
1.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
不得讳,有头底。
当时你带累别人,而今别人带累你。
来生我家,作业相似,针线穿联细中细。 -
2.《蓦山溪》 宋·徐观国
儒官措大,是官曰都得做。
宰相故崇下,呼召也须同,太原公子,能武又能文,闲暇里,抱琴书,车马时相过。
樽开北海,减请还知么。
叵耐这点徒,刚入词、把人点污。
儒冠屈辱,和我被干连,累告讦,孟尝君,带累三千处。 -
3.《寄王玄伯》 唐·姚合
夜归晓出满衣尘,转觉才名带累身。
莫觅旧来终日醉,世间杯酒属闲人。 -
4.《赠解诗歌人》 唐·薛能
同有诗情自合亲,不须歌调更含嚬。
朝天御史非韩寿,莫窃香来带累人。 -
5.《步蟾宫》 宋·杨无咎
一斑两点从初起。
这手脚、渐不灵利。
背人只待暗搔爬,腥臭气、薰天炙地。
下梢管取好脓水。
要洁净、怎生堪洗。
自身作坏匹如闲,更和傍人带累。 -
6.《颂古》 宋·释慧空
说似一物则不中,个是南岳让和尚。
东山早曾与麼来,带累同行俱喫棒。 -
7.《颂古九首》 宋·释了演
临行特地扬家丑,带累傍人满面惭。
霹雳一声云雨散,至今父子未相谙。 -
8.《颂古十一首》 宋·释有权
万钧之弩射何人,箭未离弦已丧身。
带累盲龟失浮木,欲来火里透金尘。 -
9.《偈》 宋·释渊
节近端午,乍晴乍雨。
带累达磨眼睛,特地和泥合土。
二祖不会承当。
雪庭枉受辛苦。 -
10.《颂古八首》 宋·释元聪
因我得礼你,莫放屁撒屎。
带累天下人,错认自家底。 -
11.《寓舍听雨忆园中梅花》 宋·张镃
阴霏非是妒春华,薄命诗人带累花。
烟逼艳低侵竹冷,风拦香横逐溪斜。
开时数日曾邀客,别后连旬阻到家。
檐溜可堪声彻晓,梦中余恨亦无涯。 -
12.《颂古二十五首》 宋·释崇岳
平生心胆向人倾,过犯弥天已不轻。
带累马师胡乱后,至今错订定盘星。 -
13.《杨岐和尚赞》 宋·释法薰
不会禅,也住院。
旨的全无,种田博饭。
大笑接□白云瞎汉,无端带累遍地儿孙。
至今东西不分,南北不辨。 -
14.《偈颂一百四十一首》 宋·释师范
天上星,地下木。
见便见,休□速。
老瞿昙,空捏目。
三七日,心返复。
从此拿空便脱空,天上人间遍流毒。
带累儿孙直至今,医得耳聋成瞎秃。
鄮峰虽与同路行,却不与他同处宿。 -
15.《偈颂三十首》 宋·释印肃
若无一切心,何用一切法。
佛说一切法,为除一切心。
若人解实相,於中无虚诳。
说与不说同,是师名最上。 -
16.《颂古一百则》 宋·释正觉
作贼心,过人胆,历历纵横对机感。
保福云门也垂鼻欺唇,翠岩长庆也修眉映眼。
杜禅和,有何限,刚道意句一齐划。
埋没自己也饮气吞声,带累先宗也面墙檐版。 -
17.《偈颂一百六十首》 宋·释宗杲
今朝又风起,闹处莫插觜。
触著阎罗王,带累阴司鬼。 -
18.《庆源宣义王丈,以累举得官,为洪雅主簿,雅》 宋·苏轼
青衫半作霜叶枯,遇民如儿吏如奴。
吏民莫作官长看,我是识字耕田夫。
妻啼儿号刺史怒,时有野人来挽须。
拂衣自注下下考,芋魁饭豆吾岂无。 -
19.《庆源宣义王丈以累举得官为洪雅主簿雅州户掾》 宋·苏轼
戏请黄鲁直学士秦少游贤良各为赋一首为老人光华青衫半作霜叶枯,遇民如儿吏如奴。
吏民莫作官长看,我是识字耕田夫。
妻啼儿号刺史怒,时有野人来挽须。
拂衣自注下下考,芋魁饭豆吾岂无。 -
20.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。