-
1.《秋林会友图》 明·史鉴
青山巃嵸凝紫霞,飞泉如虹饮渥洼。
枫林接叶红于花,上有鸾鹤下麏麚。
玉楼珠箔仙人家。
仙人颜色长美好,瑶池桃花得春早。 -
2.《奉和王世弼寄上七兄先生用其韵》 宋·黄庭坚
宫槐弄黄黄,莲叶绿婉婉。
时同二三友,竹轩凉夏晚。
驾言都城南,以望征车返。
何知苦淹回,及此秋景短。 -
3.《次韵周朝宗六月十日泛湖》 宋·周邦彦
君才切玉刀,一举成两段。
我如抟沙砾,放手辄星散。
传闻紫贝阙,薜荔充帷幔。
楚吟尚多亡,君诗补其半。 -
4.《一字至十字成章二首·咏竹》 宋·文同
竹,竹。
森寒,洁绿。
湘江滨,渭水曲。
帷幔翠锦,戈矛苍玉。 -
5.《蔷薇诗一首十八韵呈东海侍郎徐铉》 唐·李从善
绿影覆幽池,芳菲四月时。
管弦朝夕兴,组绣百千枝。
盛引墙看遍,高烦架屡移。
露轻濡彩笔,蜂误拂吟髭。 -
6.《悼内十一首》 明·于谦
垂老光阴两鬓皤,细君弃我竟如何!
夫妻一旦世缘尽,儿女百年恩爱多。
小阁空悬台上镜,春衣谁试箧中罗。
客边闻讣肠先断,泪落西风鼓缶歌。 -
7.《长门赋·并序》 两汉·司马相如
孝武皇帝陈皇后,时得幸,颇妒。
别在长门宫,愁闷悲思。
闻蜀郡成都司马相如天下工为文,奉黄金百斤,为相如、文君取酒,因于解悲愁之辞。
而相如为文以悟主上,陈皇后复得亲幸。 -
8.《秋晴出游归偶赋》 明·张掞
江雨夜来歇,日出残氛散。
掩书下帷行,独步泾边岸。
岸竹泛晴光,泾流乱以灿。
清风吹浏浏,谁识水上涣。 -
9.《却敌凯歌》 宋·赵万年
吁嗟黠虏何猖狂,引弓百万侵吾疆。
首屠枣阳捣神马,窥伺长江欲苇航。
隆冬久晴江水涸,直揭小樊厉源漳。
马沈人溺相枕藉,霜刃逼胁狼驱羊。 -
10.《春夕》 宋·宋祁
捲幔星河近,严城钟漏迟。
飞虫集暗牖,栖鹊忌明枝。
弱柳兼风困,高花战露危。
回肠正无赖,仍此卧遥帷。 -
11.《天台歌》 宋·喻良能
涉海神仙夸蓬莱,登陆胜地称天台。
天台枕海连四明,万峰千岭相萦回。
赤城绣出绮霞色,瀑布界破瑶山青。
神仙居处寸步有,游人白日迷杳冥。