-
81.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
82.《和佥事夹谷之寄韵》 宋·方逢辰
夫子说周易,肇开太极分。
及乎作春秋,下逮西狩麟。
混辟至决裂,坚冰致习驯。
三皇何皞皞,五帝何纷纷。 -
83.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
84.《岳阳楼观洞庭》 宋·石赓
洞庭白波如雪山,九月颠风初作寒。
乾坤荡活漫无际,岳阳楼中方好看。
居人习惯占天色,短艇高樯绝行迹。
一点君山乍有无,鱼龙作坏三闾宅。 -
85.《偶成》 宋·释善珍
长年狎樵牧,门外即荒郊。
瘦草牛羊路,高松鹳鹤巢。
病来勤习定,老去懒寻交。
常愧逃名者,深山自缚茆。 -
86.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
87.《咏华林书院》 宋·孙何
六阙旌门事若何,诸生常不绝弦歌。
鲤庭共禀诗书训,隐巷齐登俊造科。
宗族有光传孝弟,乡闾元讼化淳和。
芝兰子弟相薰习,金石交朋互切磋。 -
88.《钓台》 宋·吴可几
君王取天下,有人将甲兵。
君王得天下,有人相升平。
我欲介其间,区区安取成。
莫若归养高,高卧嵓之扃。 -
89.《诗赠晚学李君》 宋·邢仙老
山家何物是知音,也胜人间枉用心。
学就万年龟喘息,习成千岁鹤呻吟。
冲和久养灵通兽,关节常调不死禽。
独对翠微谁更问,鼎分三足伴光阴。 -
90.《寄章允载兼柬项思复》 明·宋璲
忆昔到京畿,与子寓官廨。
一见即相欢,不翅旧交快。
维时困道涂,驱车久行迈。
忽逢弛担初,欣若身脱械。 -
91.《避喧》 明·孙友篪
喧避苦城市,习静爱溪山。
行看水流去,坐期云飞还。
援琴发真趣,采药延颓颜。
终岁无车马,孤吟常闭关。 -
92.《癸卯闰三月十九日奉旨代祠宝公遇环中子于山》 明·陶安
不出圆悟关,已入清净境。
长松闭虚岩,阒坐吊孤影。
我行宝珠林,闻君万缘屏。
意将叩玄奥,未敢辄呼警。 -
93.《别汪仲子》 明·王维桢
还子无苦颜,羁人寡欢趣。
宛马东道来,西风常反顾。
予也塞鄙人,谬习从章句。
会值好文时,凌风偶鸾翥。 -
94.《国宾黄先生之官义乌主簿赋诗奉赠》 明·王祎
黄君古君子,制行粹且夷。
恂恂美仪矩,蔼蔼赡文辞。
峨冠映长鬛,大布以为衣。
去岁应辟举,来自盱江湄。 -
95.《送郑叔车》 明·张孟兼
郑子离襁褓,所怙惟乃父。
父昔仕燕京,半世去乡土。
子家孝义门,十世居同聚。
派衍白麟支,望出荥阳谱。 -
96.《弃妇辞》 明·周忱
回车已驾衡门下,将去复留情不舍。
举家欲语畏郎嗔,独自登车无送者。
吞悲惟恐路人知,默默还思初嫁时。
父母殷勤受明礼,良媒宛转来通辞。 -
97.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
98.《旦起理发》 宋·苏轼
安眠海自运,浩浩潮黄宫。
日出露未晞,郁郁濛霜松。
老栉従我久,齿疏含清风。
一洗耳目明,习习万窍通。 -
99.《次韵定慧钦长老见寄八首(并引)》 宋·苏轼
苏州定慧长老守钦,使其徒卓契顺来惠州,问予安否,且寄《拟寒山十颂》。
语有璨、忍之通,而诗无岛、可之寒,吾甚嘉之,为和八首。
左角看破楚,南柯闻长滕。
钩帘归乳燕,穴纸出痴蝇。 -
100.《过华夫书屋》 宋·晏殊
西齐辉赫亘山隅,嘉致清风世莫如。
乡党名流依绛帐,烟萝幽境似仙居。
趋庭子弟皆攀桂,弹铗宾朋总食鱼。
汗简传经亚邹鲁,粉牌留咏尽严徐。