-
101.《农家》 宋·陆游
吴农耕泽泽,吴牛耳湿湿。
农功何崇崇,农事常汲汲。
冬休筑陂防,丁壮皆云集。
春耕人在野,农具已山立。 -
102.《纵笔》 宋·陆游
薙草除枯叶,劳人亦动心。
无愁疏把酒,习嬾罢弹琴。
濯垢临溪水,追凉就木阴。
常寻省力处,外物孰能侵! -
103.《秋感》 宋·陆游
畏涂历尽百年中,老卧穷阎一秃翁,衣杵凄凉常带月,井桐零落不禁风。
空文久悔雕虫技,大学方施习射功。
万一死前能少进,九原犹可见先公。 -
104.《卧病杂题》 宋·陆游
终日常辞客,经秋半在床。
爱穷留作伴,谙病与相忘。
灶婢工烹粥,园丁习写方。
今朝有奇事,久雨得窗光。 -
105.《读书示子遹》 宋·陆游
我生无它营,半世随宦牒。
谗波方稽天,忧与愁相接。
中间稍自觉,万事付马曹。
告归幸见听,泊与淡相遭。 -
106.《窗黑》 宋·陆游
风雨窗常黑,衰翁罢读书。
纵横惭七略,废惰失三余。
宴坐工夫熟,多闻习气除。
韩公未解此,误诮腹空虚。 -
107.《醉道士》 宋·陆游
落托在人间,经旬不火食;醉後上江楼,横吹苍玉笛。
大口如盆眼如电,九十老人从小见。
曾携一鹤过岳阳,满城三日闻酒香。
醉学究圣师饮百觚,俨然常斋庄;弟子习礼余,兕觥跻公堂。 -
108.《灯笼》 宋·陆游
我年十六游名场,灵芝借榻栖僧廊。
钟声才定履声集,弟子堂上分两厢。
灯笼一样薄腊纸,莹如云母含清光。
还家欲学竟未暇,岁月已似奔车忙。 -
109.《谢人惠金沙酴醾二首》 宋·张耒
金沙倩丽闺中秀,酴醾谢郎林下风。
欲试此心无结习,两株常守净名翁。 -
110.《感怀 其九》 元·王冕
志士惜白日,愁多感夜长。
夜长固无奈,况复重凄凉。
昔我同心友,漂流在他乡。
他乡各异俗,所习谅非常。
道路阻且远,无由吐中肠。
俯闻流水声,仰叹明月光。
振衣风泠泠,矫首天茫茫。 -
111.《早春戏作呈范景仁》 宋·司马光
闰余春意早,卉木先有思。
嘤嘤群鸟翔,东西各求类。
伊予忝谏垣,动息抱忧悸。
衮职旷不补,言责真可畏。 -
112.《边户》 宋·欧阳修
家世为边户,年年常备胡。
儿僮习鞍马,妇女能弯弧。
胡尘朝夕起,虏骑蔑如无。
邂逅辄相射,杀伤两常俱。 -
113.《寄生槐》 宋·欧阳修
桧惟凌云材,槐实凡木贱。
奈何柔脆质,累此孤高干。
龙鳞老苍苍,鼠耳光粲粲。
因缘初莫原,感吒徒自叹。 -
114.《永阳大雪》 宋·欧阳修
清流关前一尺雪,鸟飞不度人行绝。
冰连溪谷麋鹿死,风劲野田桑柘折。
江淮卑湿殊北地,岁不苦寒常疫疠。
老农自言身七十,曾见此雪才三四。 -
115.《别後奉寄圣俞二十五兄》 宋·欧阳修
长河秋雨多,夜插寒潮入。
岁暮孤舟迟,客心飞鸟急。
君老忘卑穷,文字或缀缉。
余生苦难厄,世险蹈已习。 -
116.《寄题知仪州太保蒲中书斋》 宋·梅尧臣
中条插远近,黄河泻直斜。
蒲坂之城在其涯,渠渠碧瓦十万家。
官商工农共扰扰,侯独理斋窗照纱。
侯方守边听胡笳,满屋蓄书凡几车。 -
117.《希深惠书言与师鲁永叔子聪几道游嵩因诵而韵》 宋·梅尧臣
闻君奉宸诏,瑞祝疑灵岫。
山水聊得游,志愿庶可就。
岂无朋从俱,况此一二秀。
方蕲建春陌,十刻残昼漏。 -
118.《书孔融传》 宋·王令
戏拨虎须求不啮,何如缩手神中归。
虚云坐上客常满,许下惟闻哭习脂。 -
119.《丹丘同王茶干李县尉高会》 宋·白玉蟾
佳友品字坐,寒宵未渠央。
竹亭天籁动,梅坞月华香。
酒与我为春,我瘦如松苍。
过酒辄一莞,梅竹侍我旁。 -
120.《喜乐吟》 宋·邵雍
生身有五乐,居洛有五喜。
人多轻习常,殊不以为事。
吾才无所长,吾识无所纪。
其心之泰然,奈何人了此。