-
1.《余年七十辄和乐天诗以自广》 宋·吴芾
已是年龄及七旬,田园稍给未全贫。
儿孙初识传儒业,世俗还称作贵人。
门外湖山浑可乐,沙头鸥鹭更相亲。
莫将尘事干吾虑,已向君王乞此身。 -
2.《次韵胡兄》 宋·方岳
猿惊鹤怨老江蓠,留得离骚到景差。
愚智共知穷有分,浮休俱与醉无涯。
人间狡兔自三窟,身外鹪鹩只一枝。
非意相干吾岂敢,年来端为冷虀吹。 -
3.《同姜濬题裴式微馀干东斋》 唐·刘长卿
世事终成梦,生涯欲半过。
白云心已矣,沧海意如何。
藜杖全吾道,榴花养太和。
春风骑马醉,江月钓鱼歌。 -
4.《咏兴五首·出府归吾庐》 唐·白居易
出府归吾庐,静然安且逸。
更无客干谒,时有僧问疾。
家僮十馀人,枥马三四匹。
慵发经旬卧,兴来连日出。 -
5.《吴门再逢方干处士》 唐·罗邺
天上高名世上身,垂纶何不驾蒲轮。
一朝卿相俱前席,千古篇章冠后人。
稽岭不归空挂梦,吴宫相值欲沾巾。
吾王若致升平化,可独成周只渭滨。 -
6.《哭方干》 唐·杜荀鹤
何言寸禄不沾身,身没诗名万古存。
况有数篇关教化,得无馀庆及儿孙。
渔樵共垒坟三尺,猿鹤同栖月一村。
天下未宁吾道丧,更谁将酒酹吟魂。 -
7.《怀方干、张为》 唐·贯休
冥搜入仙窟,半夜水堂前。
吾道只如此,古人多亦然。
萤沈荒坞雾,月苦绿梧蝉。
因忆垂纶者,沧浪何处边。 -
8.《段干木歌》 先秦·佚名
吾君好正。
段干木之敬。
吾君好忠。
段干木之隆。 -
9.《蓦山溪(干道戊子秋游涵碧)》 宋·曹冠
深秋澄霁,烟淡霜天晓。
翠岘峻摩穹,有碧涧、清溪缭绕。
鸣弦多暇,乘兴约登临,听水乐,习丰碑,遐想东坡老。
当年叔子,何事伤怀抱。 -
10.《摸鱼儿(送窦制干赴漕趁班)》 宋·李曾伯
趁西风、且登黄鹤,挥毫先奏秋赋。
燕山桂种清芬在。
人物翩翩如许。
堪羡处。 -
11.《西江月(石奇仪尝授吾奇门式局,以为兵法至要,日持扇图自卫)》 宋·刘辰翁
玉帐传心如镜,青龙绕指成轮。
尘中多少白头人。
干里寻壬难认。
世事说来都了,鬼神见也须瞋。
迷槎问我是何津。
向道先生昼困。 -
12.《纥干狐尾》 未知·佚名
并州有纥干者,好戏剧。
邑传言有狐魅,人心惶。
一日,纥干得一狐尾,缀于衣后,至妻旁,侧坐露之。
其妻疑为狐魅,遂持斧欲斫之。 -
13.《念奴娇 长干里》 清·郑燮
逶迤曲巷,在春城斜角,绿杨荫里。
赭白青黄墙砌石,门映碧溪流水。
细雨饧箫,斜阳牧笛,一径穿桃李。
风吹花落,落花风又吹起。 -
14.《木兰花慢 清明上已同日,亦吾生少遇,?》 元·姚燧
畅光风袅袅,转幽蕙,泛崇兰。
最上已清明,相期一日,百岁逢难。
秋千自儿女事,快邻翁、覆手羽觞乾。
莫道韶华一月,从今已属春残。 -
15.《次韵子由书李伯时所藏韩干马》 宋·苏轼
潭潭古屋云幕垂,省中文书如乱丝。
忽见伯时画天马,朔风胡沙生落锥。
天马西来従西极,势与落日争分驰。
龙膺豹股头八尺,奋迅不受人间羁。 -
16.《去岁九月二十七日在黄州生子名遁小名干儿颀》 宋·苏轼
吾年四十九,羁旅失幼子。
幼子真吾儿,眉角生已似。
未期观所好,蹁跹逐书史。
摇头却梨栗,似识非分耻。 -
17.《寄郑润甫提干》 宋·戴复古
吾乡有佳士,官小患才多。
文可登词苑,直宜居谏坡。
春风能活物,砥柱不随波。
客里喜相遇,飘零柰我何。 -
18.《送陈幼度运干》 宋·戴复古
君是青云料,吾当白发年。
驽骀傍骐骥,鱼鸟各天渊。
他日难忘处,寒宵不忍眠。
挑灯雪窗下,共读雁奴篇。 -
19.《张仁仲提干衡阳冰壶亭燕客》 宋·戴复古
大抵吾曹臭味同,留欢卜夜莫匆匆。
一亭景物冰壶上,万里乾坤玉镜中。
疏柳无心挂明月,败荷有恨倚西风。
吟家旧日张公子,千首诗成句句工。 -
20.《午憩东塘近白干江西地尽於此》 宋·杨万里
日以秋还短,涂缘热故长。
也知茅店小,柰此竹风凉。
更远终然到,而吾有底忙。
欲行犹小驻,咫尺便他卿。