-
161.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
162.《金陵寄沈千秋》 明·何璧
挟策干时任转蓬,壮夫曾悔学雕虫。
荒年有客愁炊桂,薄俗何人惜爨桐。
士到出山谁不贱,术惟游世最难工。
长安官道原如发,只有狂生叹路穷。 -
163.《嵩阳宫三将军柏》 明·黄克晦
人间柏大此全稀,老干宁论四十围。
盖偃曾倾天子葆,露寒应覆侍臣衣。
犹看连影容千骑,那识何枝系六飞。
惆怅茂陵无限树,荒丘残陇草菲菲。 -
164.《题邮亭壁歌》 明·金华宋氏
邮亭咫尺堪投宿,手握亲姑憩茅屋。
抱薪就地旋铺摊,支颐相向吞声哭。
旁人问我是何方,俯首哀哀诉衷曲。
妾家祖居金华府,海道曾为上千户。 -
165.《送李顺文》 明·李延兴
维齐古青州,其地山水秀。
尝遭国大侵,夹辅犹腋肘。
宅土称上腴,财赋等浙右。
奇阃久乃隳,完城失封守。 -
166.《月下弹琴记集句诗(二十首)》 明·李桢
云想衣裳花想容,青春已过乱离中。
功名富贵若长在,得丧悲欢尽是空。
窗里日光飞野马,岩前树色隐房栊。
身无彩凤双飞翼,油璧香车不再逢。 -
167.《夜坐读书有感效坡老作短诗寄允兆翁晋季豹三》 明·茅维
石床横素书,漆灯挂青焰。
引幞不耐眠,危坐意清宴。
瓦盆覆残茗,绮石当圜砚。
索笔赋短章,书成自精绚。 -
168.《题画梅和王山农韵》 明·钱宰
江南春来白雪烂,落月横参夜将半。
缟衣绰约如故人,踏飒梨云欹老干。
北风猎猎天正寒,仿佛风节凭西阑。
乃知山人竟不死,夜煮白石青松间。 -
169.《春阴》 明·舒頔
昏昏雾隐山,幂幂云弄水。
造化如妒春,又酿明日雨。
寻芳未可期,息战乃所喜。
花泪愁阑干,柳眼眠未起。
昔日繁华衢,兹焉变荒址。
将何测阴阳,默默数甲子。 -
170.《夏日避兵西山有感》 明·童珮
家国遭多难,干戈道路将。
深山独流落,长夏亦凄凉。
饭拾空林橡,炊依废寺香。
时愁豹虎到,落日掩门荒。 -
171.《己酉练圻寓舍咏雪》 明·王彝
青龙己酉丰稔叶,岁星一终旬日浃。
天容黄黄风氵疌々正好,云同八表不见叶。
漏促辰酉日车跲,目眩空花气屡慑。
冻指欲堕数蓂荚,股栗匪由冰上踏。 -
172.《丁孝子诗》 明·乌斯道
丁鹤年,精诚之心上达九天。
丁鹤年,精诚之心下达九泉。
先翁曾长武昌县,死葬山中厄兵变。
山中父老怀甘棠,修筑堂封自相劝。 -
173.《读宋太史潜溪集》 明·夏煜
混沌初刓太素斫,挺生神人断鳌膊。
剖戟割坤奠海岳,厥俗鸿荒人未觉。
帝命图书出河洛,奇耦生画参伍错。
焕乎斯文此其璞,二三启运乘飞跃。 -
174.《行至徐方行》 明·张名由
扁舟溯修阻,行行至徐方。
岸昃衡山转,城孤背水藏。
河广日滔滔,谁云一苇航。
怫郁鱼龙怒,沮洳鹿豕场。 -
175.《旅怀》 明·张宇初
夕阳下城西,平野荒烟断。
淅沥晚风鸣,鸟静芦葭乱。
归人行且迟,落木疏汀岸。
滞旅倏秋霜,池月来轻幔。 -
176.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
177.《送王屋山人魏万还王屋》 唐·李白
仙人东方生,浩荡弄云海。
沛然乘天游,独往失所在。
魏侯继大名,本家聊摄城。
卷舒入元化,迹与古贤并。 -
178.《望月有感》 唐·白居易
时难年荒世业空,弟兄羁旅各西东。
田园寥落干戈后,骨肉流离道路中。
吊影分为千里雁,辞根散作九秋蓬。
共看明月应垂泪,一夜乡心五处同。 -
179.《种松得徕字(其四在怀古堂,其六在石经院·》 宋·苏轼
春风吹榆林,乱荚飞作堆。
荒园一雨过,戢戢千万栽。
青松种不生,百株望一枚。
一枚已有馀,气压千亩槐。 -
180.《周教授索枸杞因以诗赠录呈广倅萧大夫》 宋·苏轼
邺侯藏书手不触,嗟我嗜书终日读。
短檠照字细如毛,怪底眼花悬两目。
扶衰赖有王母杖,名字于今挂仙录。
荒城古堑草露寒,碧叶丛低红菽粟。