-
1.《棋盘石》 宋·晏殊
尚仙遗下石棋盘,人到壶天静处看。
十九路谁弹黑界,几千年自带云寒。
面平可步流星势,尘净元无旧藓瘢。
干雹声中闻子响,不知还许采樵观。 -
2.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
3.《古意六首》 唐·王绩
幽人在何所,紫岩有仙躅。
月下横宝琴,此外将安欲。
材抽峄山干,徽点昆丘玉。
漆抱蛟龙唇,丝缠凤凰足。 -
4.《游悟真寺诗(一百三十韵)》 唐·白居易
元和九年秋,八月月上弦。
我游悟真寺,寺在王顺山。
去山四五里,先闻水潺湲。
自兹舍车马,始涉蓝溪湾。 -
5.《棋》 唐·裴说
十九条平路,言平又嶮巇.人心无算处,国手有输时。
势迥流星远,声干下雹迟。
临轩才一局,寒日又西垂。 -
6.《棋》 唐·裴说
十九条平路,言平又嶮巇.人心无算处,国手有输时。
势迥流星远,声干下雹迟。
临轩才一局,寒日又西垂。 -
7.《灵松歌》 唐·齐己
灵松灵松,是何根株。
盘擗枝干,与群木殊。
世眼争知苍翠容,薜萝遮体深朦胧。
先秋瑟瑟生谷风, -
8.《棋》 唐·裴说
十九条平路,言平又嶮巇。
人心无算处,国手有输时。
势迥流星远,声干下雹迟。
临轩才一局,寒日又西垂。 -
9.《读宋太史潜溪集》 明·夏煜
混沌初刓太素斫,挺生神人断鳌膊。
剖戟割坤奠海岳,厥俗鸿荒人未觉。
帝命图书出河洛,奇耦生画参伍错。
焕乎斯文此其璞,二三启运乘飞跃。 -
10.《径山》 宋·晁补之
盘崖绕壑步步高,仆痡马乏游人劳。
五峰崛起干云霄,众山奔走争来朝。
我行直欲犯星杓,意彻绝顶才山腰。
松间鸟语如我招,仰见白塔当林梢。