-
1.《苦热》 宋·释智圆
平湖日炙沸如煮,庭树色干鸟渴死。
何人万里驱征车,红尘涨天方入市。 -
2.《斯干》 先秦·佚名
秩秩斯干,幽幽南山。
如竹苞矣,如松茂矣。
兄及弟矣,式相好矣,无相犹矣。
似续妣祖,筑室百堵,西南其户。 -
3.《馀干旅舍》 唐·刘长卿
摇落暮天迥,青枫霜叶稀。
孤城向水闭,独鸟背人飞。
渡口月初上,邻家渔未归。
乡心正欲绝,何处捣寒衣。 -
4.《奉陪郑中丞自宣州解印,与诸侄宴馀干后溪》 唐·刘长卿
迹远亲鱼鸟,功成厌鼓鼙。
林中阮生集,池上谢公题。
户牖垂藤合,藩篱插槿齐。
夕阳山向背,春草水东西。
度雨诸峰出,看花几路迷。
何劳问秦汉,更入武陵溪。 -
5.《负谪后登干越亭作》 唐·刘长卿
天南愁望绝,亭上柳条新。
落日独归鸟,孤舟何处人。
生涯投越徼,世业陷胡尘。
杳杳钟陵暮,悠悠鄱水春。 -
6.《登馀干古县城》 唐·刘长卿
孤城上与白云齐,万古荒凉楚水西。
官舍已空秋草绿,女墙犹在夜乌啼。
平江渺渺来人远,落日亭亭向客低。
沙鸟不知陵谷变,朝飞暮去弋阳溪。 -
7.《初闻贬谪,续喜量移,登干越亭赠郑校书》 唐·刘长卿
青青草色满江洲,万里伤心水自流。
越鸟岂知南国远,江花独向北人愁。
生涯已逐沧浪去,冤气初逢涣汗收。
何事还邀迁客醉,春风日夜待归舟。 -
8.《赠镜湖处士方干二首》 唐·曹松
包含教化剩搜罗,句出东瓯奈峭何。
世路不妨平处少,才人唯是屈声多。
云来岛上便幽石,月到湖心忌白波。 -
9.《江干即事》 唐·李洞
病卧四更后,愁闻报早衙。
隔关沈水鸟,侵郭噪园鸦。
吏瘦餐溪柏,身羸凭海槎。
满朝吟五字,应不老烟霞。 -
10.《陪冯使君游六首·登干霄亭》 唐·贯休
拥翠扪萝山屐轻,飘飖红旆在青冥。
仙科朱绂言非贵,溪鸟林泉癖爱听。
古桂林边棋局湿,白云堆里茗烟青。
因思庐岳弥天客,手把金书倚石屏。 -
11.《寄方干处士》 唐·尚颜
格外缀清诗,诗名独得知。
闲居公道日,醉卧牡丹时。
海鸟和涛望,山僧带雪期。
仍闻称处士,圣主肯相违。 -
12.《浣溪沙(题馀干传舍)》 宋·吴儆
画楯朱栏绕碧山。
平湖徒倚水云宽。
人家杨柳带汀湾。
目力已随飞鸟尽,机心还逐白鸥闲。
萧萧微雨晚来寒。 -
13.《蝶恋花·月皎惊鸟栖不定》 宋·周邦彦
月皎惊鸟栖不定。
更漏将阑,轳辘牵金井。
唤起两眸清炯炯,泪花落枕红绵冷。
执手霜风吹鬓影。
去意徘徊,别语愁难听。
楼上阑干横斗柄,露寒人远鸡相应。 -
14.《赠徐干诗》 魏晋·刘桢
谁谓相去远。
隔此西掖垣。
拘限清切禁。
中情无由宣。 -
15.《鸟道行(阳城西陌)》 明·文翔凤
车轮推太行,尚是驱车路。
羊肠只是盘,鸟道缘底过。
冰滑不留跟,剑子可斫痕。
泥滑不留杖,欲干待斜昏。 -
16.《登余干城》 明·赵迪
荒原落日过重城,万里苍茫感客情。
乡思雨中和雁断,秋风江上见人行。
枫林西入吴江远,驿路东分楚水平。
遥望天涯流落久,暮云啼鸟自纵横。 -
17.《长干寺》 宋·王安石
梵馆清闲侧布金,小塘回曲翠文深。
柳条不动千丝直,荷叶相依万盖阴。
漠漠岑云相上下,翩翩沙鸟自浮沈。
羇人乐此忘归思,忍向西风学越吟。 -
18.《雁山罗汉寺省王总干之墓待和甫主簿之来》 宋·戴复古
山鸟怪儒衣,游山我亦痴。
叫云云不应,问水水相知。
俗物刺人眼,春风发我诗。
噪檐鸦鹊喜,主簿有来期。 -
19.《送陈幼度运干》 宋·戴复古
君是青云料,吾当白发年。
驽骀傍骐骥,鱼鸟各天渊。
他日难忘处,寒宵不忍眠。
挑灯雪窗下,共读雁奴篇。 -
20.《题赵团练画江干晚景四绝》 宋·秦观
鸟外云峰晚,沙头草树晴。
想初挥洒就,侍女一齐惊。