-
1.《寄永平友人》 唐·牟融
故人千里隔天涯,几度临风动远思。
贾谊上书曾伏阙,仲舒陈策欲匡时。
高风落落谁同调,往事悠悠我独悲。 -
2.《和友人许裳题宣平里古藤》 唐·张蠙
欲结千年茂,生来便近松。
迸根通井润,交叶覆庭秾。
历代频更主,盘空渐变龙。
昼风圆影乱,宵雨细声重。 -
3.《清平乐(滁阳寄邵子非诸友)》 宋·向子諲
云无天净。
明月端如镜。
乌鹊绕枝栖未稳。
零露垂垂珠陨。
扁舟共绝潮河。
秋风别去如梭。
今夜凄然对影,与谁斟酌姮娥。 -
4.《三犯渡江云(旧平声,今入入声,为竹友谢少保寿)》 宋·陈允平
风流三径远,此君淡薄,谁与伴清足。
岁寒人自得,傍石锄云,闲里种苍玉。
琅玕翠立,爱细雨、疏烟初沐。
春昼长,秋声不断,洗红尘凡俗。 -
5.《清平乐·夜饮友人别馆,听年少弹三弦·》 清·陈维崧
帘前雨罢,一阵凄凉话。
城上老乌啼哑哑,街鼓已经三打。
漫劳醉墨纱笼,且娱别馆歌钟。
怪底烛花怒裂,小楼吼起霜风。 -
6.《题友人判太平归来诗卷》 宋·钱选
宫锦翩翩五色麟,如君端合侍枫宸。
山中老去陶弘景,湖曲归来贺季真。
上界神仙足官府,此身城郭旧人民。
还乡我结同盟社,只看桃花莫问春。 -
7.《七夕呈坐间诸友时留平江宿和靖书院次日》 宋·朱南杰
叶已鸣秋夜渐长,年年织女会牛郎。
龙梭暂歇七襄驾,云袖轻飘百和香。
输我晚凉和月饮,任渠明发渡河忙。
要知工巧元无用,乐得身闲拙不妨。 -
8.《清平乐 寄复初省郎,兼简希孟文友》 未知·曹伯启
情怀渺渺。
客舍天将晓。
百虑攻心浑未了。
不似漫郎多少。
人生傀儡棚中。
此行那计西东。
指日云泥超异,重占口角春风。 -
9.《次韵平甫金山会宿寄亲友》 宋·王安石
天末海门横北固,烟中沙岸似西兴。
已无船舫犹闻笛,远有楼台祗见灯。
山月入松金破碎,江风吹水雪崩腾。
飘然欲作乘浮计,一到扶桑恨未能。 -
10.《木平像吾友宣老所藏宣示寂久矣余因归朱方遇》 宋·吴则礼
布袜元不破,霜雪遮头颅。
政自要老丑,肯剃颔底须。
经卷聊关身,帐座种种无。
安用古铜瓶,捉以高鼻奴。 -
11.《清平乐·南阳宾友》 宋·史浩
南阳宾友。
道旧须尊酒。
一曲为公千岁寿。
弦索春风纤手。
忠谋黼黻明昌。
英词锦绣肝肠。
帝所盛推颇牧,人间尤重班扬。 -
12.《延平书院落成柬诸友》 宋·陈宓
当日二程门下士,独分此道过来南。
百年世事相传处,书院天生着剑镡。 -
13.《延平书院落成柬诸友》 宋·陈宓
群峰九叠势来雄,直作吾儒五亩宫。
隔断市计才一水,读书如坐万山中。 -
14.《壬辰正月胡子持孙平叔刘正仲诸友於雁苍建赤》 宋·舒岳祥
句读从朱老,经书本释翁。
於蓝青所出,他石玉堪攻。
文启吾乡秀,心知百代崇。
推尊非苟合,议论自难同。 -
15.《韩省干子平荐章应格朋友漠然未知忽改京秩作》 宋·苏籀
山雌泽啄竞腾轩,孰有昂朐局短辕。
造物至公殊弗置,穷交未喻枉焦煎。
凤批一诺膺天陟,马颈三槃朝日边。
虎鼠狞尪随秉笔,铨曹常格勿从旃。