-
1.《定林寺》 宋·家之巽
六籍工夫四海名,太平底事竟沉沉。
裕陵一去何年再,长使时贤泪满襟。 -
2.《偈公六十五首》 宋·释咸杰
满目纷纷呈瑞雪,填沟塞壑谁辨别。
文殊无处顿浑身,普贤失却真妙诀。
乌鸦变作白头鸦,铁树翻成银线结。
报诸人,瞥不瞥,庭际无人立片时,便是太平底时节。 -
3.《道爱堂》 宋·孙梦观
多幸廛居辱镇临,政平底用减科箴。
昔闻偃室弦歌化,今见邦君抚字心。
帘度荷香供永昼,水寒山影泻清音。
从来县谱无他事,只说恩波一脉深。 -
4.《赠从弟南平太守之遥二首》 唐·李白
少年不得意,落魄无安居。
愿随任公子,欲钓吞舟鱼。
常时饮酒逐风景,壮心遂与功名疏。
兰生谷底人不锄, -
5.《赠从弟南平太守之遥二首》 唐·李白
少年不得意,落魄无安居。
愿随任公子,欲钓吞舟鱼。
常时饮酒逐风景,壮心遂与功名疏。
兰生谷底人不锄, -
6.《秋游平泉,赠韦处士、闲禅师》 唐·白居易
秋景引闲步,山游不知疲。
杖藜舍舆马,十里与僧期。
昔尝忧六十,四体不支持。
今来已及此,犹未苦衰羸。 -
7.《春暮思平泉杂咏二十首·山桂(此花紫色,英藻繁缛)》 唐·李德裕
吾爱山中树,繁英满目鲜。
临风飘碎锦,映日乱非烟。
影入春潭底,香凝月榭前。
岂知幽独客,赖此当朱弦。 -
8.《山信至说平泉别墅草木滋长地转幽深怅然思归复此作》 唐·李德裕
忽闻樵客语,暂慰野人心。
幽径芳兰密,闲庭秀木深。
麇麚来涧底,凫鹄遍川浔。
谁念沧溟上,归欤起叹音。 -
9.《将赴天平职书怀寄翰林从兄》 唐·曹邺
居处绝人事,门前雀罗施。
谁遣辟书至,仆隶皆展眉。
匹马渡河洛,西风飘路岐。
手执王粲笔,闲吟向旌旗。 -
10.《咏史诗·延平津》 唐·胡曾
延平津路水溶溶,峭壁巍岑一万重。
昨夜七星潭底见,分明神剑化为龙。 -
11.《清平乐·千花百草》 宋·晏几道
千花百草。
送得春归了。
拾蕊人稀红渐少。
叶底杏青梅小。
小琼闲抱琵琶。
雪香微透轻纱。
正好一枝娇艳,当筵独占韶华。 -
12.《清平乐》 宋·晏几道
笙歌宛转。
台上吴王宴。
宫女如花倚春殿。
舞绽缕金衣线。
酒阑画烛低迷。
彩鸳惊起双栖。
月底三千绣户,云间十二琼梯。 -
13.《燕归梁(高平晓)》 宋·周邦彦
帘底新霜一夜浓。
短烛散飞虫。
曾经洛浦见惊鸿。
关山隔、梦魂通。
明星晃晃,回津路转,榆影步花骢。
欲攀云驾倩西风。
吹清血、寄玲珑。 -
14.《燕归梁(高平晓)》 宋·周邦彦
帘底新霜一夜浓。
短烛散飞虫。
曾经洛浦见惊鸿。
关山隔、梦魂通。
明星晃晃,回津路转,榆影步花骢。
欲攀云驾倩西风。
吹清血、寄玲珑。 -
15.《清平乐(咏岩桂)》 宋·苏庠
断崖流水。
香度青林底。
元配骚人兰与芷。
不数春风桃李。
淮南丛桂小山。
诗翁合得攀翻。
身到十洲三岛,心游万壑千岩。 -
16.《清平乐(上元)》 宋·张纲
红莲照晚。
花底明人眼。
无限游人谁惜倦。
只有衰翁心懒。
笙歌缓引更筹。
更阑客散添愁。
香雾半窗幽梦,烟波千里归舟。 -
17.《清平乐(岩桂盛开,戏呈韩叔夏司谏)》 宋·向子諲
吴头楚尾。
踏破瓦鞋底。
万壑千岩秋色里。
不耐恼人风味。
而今老我芗林。
世间百不关心。
独喜爱香韩寿,能来同醉花阴。 -
18.《清平乐(木犀)》 宋·陈与义
黄衫相倚。
翠葆层层底。
八月江南风日美。
弄影山腰水尾。
楚人未识孤妍。
离骚遗恨千年。
无住庵中新事,一枝唤起幽禅。 -
19.《清平乐(木犀)》 宋·陈与义
黄衫相倚。
翠葆层层底。
八月江南风日美。
弄影山腰水尾。
楚人未识孤妍。
离骚遗恨千年。
无住庵中新事,一枝唤起幽禅。 -
20.《清平乐(和曾检法海棠)》 宋·胡铨
深深花院。
雨虐风饕遍。
只欠画屏并羽扇。
谁领略春风面。
愁须诗酒相禁。
少陵底事慵吟。
不是为梅牵兴,怕渠恼乱春心。
(王介甫梅诗云:“少陵为尔牵诗兴,可是无心赋海棠。
”故云)