-
21.《关山月》 唐·耿湋
月明边徼静,戍客望乡时。
塞古柳衰尽,关寒榆发迟。
苍苍万里道,戚戚十年悲。
今夜青楼上,还应照所思。 -
22.《寄中书李舍人纾》 唐·戴叔伦
萍翻蓬自卷,不共本心期。
复入重城里,频看百草滋。
水流归思远,花发长年悲。
尽日春风起,无人见此时。 -
23.《与从弟瑾同下第后出关言别》 唐·卢纶
同作金门献赋人,二年悲见故园春。
到阙不沾新雨露,还家空带旧风尘。
杂花飞尽柳阴阴,官路逶迤绿草深。
对酒已成千里客,望山空寄两乡心。 -
24.《偶题寄独孤使君》 唐·羊士谔
病起淮阳自有时,秋来未觉长年悲。
坐逢在日唯相望,袅袅凉风满桂枝。 -
25.《赠别杨员外巨源》 唐·元稹
忆昔西河县下时,青山憔悴宦名卑。
揄扬陶令缘求酒,结托萧娘只在诗。
朱紫衣裳浮世重,苍黄岁序长年悲。
白头后会知何日,一盏烦君不用辞。 -
26.《送章碣赴举》 唐·罗隐
苹鹿歌中别酒催,粉闱星彩动昭回。
久经罹乱心应破,乍睹升平眼渐开。
顾我昔年悲玉石,怜君今日蕴风雷。
龙门盛事无因见,费尽黄金老隗台。 -
27.《吊赤水李先生》 唐·徐夤
三年悲过隙,一室类销冰。
妻病入仙观,子穷随岳僧。
荒丘寒有雨,古屋夜无灯。
往日清猷著,金门几欲征。 -
28.《联句(光、威、裒,姊妹三人,失其姓)》 唐·佚名
朱楼影直日当午,玉树阴低月已三。
——光
腻粉暗销银镂合,错刀闲剪泥金衫。
——威 -
29.《负心期(浣溪沙)》 宋·贺铸
节物侵寻迫暮迟。
可胜摇落长年悲。
回首五湖乘兴地,负心期。
惊雁失行风翦翦,冷云成阵雪垂垂。
不拚尊前泥样醉,个能痴。 -
30.《舜庙》 宋·郭凤
云封舜冢杳难寻,徒取箾韶索九阴。
学讲执中恁古籍,道传精一抱遗心。
五臣山拱如班瑞,二女峰和似鼓琴。
英爽不磨天地老,万年悲泪植篁琳。 -
31.《别岁》 宋·苏轼
故人适千里,临别尚迟迟。
人行犹可复,岁行那可追。
问岁安所之,远在天一涯。
已逐东流水,赴海归无时。 -
32.《河中使君修撰陆公挽辞三首》 宋·王安石
皖城初得故人诗,叹息龙媒踠壮时。
太史滞留终不偶,中郎制作遂无施。
二千石禄今何有,四十车书昔漫知。
海曲冷云埋拱木,延州空挠暮年悲。 -
33.《夜梦与和甫别如赴北京时和甫作诗觉而有作因》 宋·王安石
水菽中岁乐,鼎茵暮年悲。
同胸苦零落,会合尚凄其。
况乃梦乖阔,伤怀而赋诗。
诗言道路寒,乃似北征时。 -
34.《马玘大夫挽辞》 宋·王安石
冠盖青门道,知君自少时。
从容他日喜,奄忽暮年悲。
江月明丹旐,湖风冷繐帷。
音容虽可想,材力竟何施。 -
35.《村饮》 宋·陆游
吴中霣霜晚,冬草有未衰,坐令老病叟,遂失凋年悲。
翩翩乌纱帽,袅袅残菊枝,虽无车马客,时与邻翁期。
新醅压尚浑,雉兔亦及时,自觉胜渊明,但醉不赋诗。 -
36.《古兴二首各五韵》 宋·陆游
草衰何预人,每起徂年悲。
日月才几何,又见青青时。
青青虽满眼,行矣当复衰。
盛衰还无端,其理可前知。
人生死则已,千载无还期。 -
37.《赠燕》 宋·陆游
燕来我何喜,感此中春时;燕去亦何有,无奈凋年悲。
四序如循环,万物更盛衰我亦寓斯世,如客会当归;骊车已在门,恋恋终何为?达人付无心,欣厌两俱非。
岂有天壤间,会合无别离?对花不烂醉,燕子笑汝痴。 -
38.《二女第一百四十四》 宋·文天祥
床前两小女,各在天一涯。
所愧为人父,风物长年悲。 -
39.《闻蝉有感三首》 宋·宋祁
残蜕抛何处,新声集迥枝。
岁芳鵙后妬,露信鹤前知。
风坞嘶清御,霞梢咽暝规。
此时兼一叶,并助长年悲。 -
40.《和登山城望京邑》 宋·宋祁
子牟怀魏阙,陈咸思帝城。
他乡岂不美,吾土乐所生。
況复抚凋节,凭高怀上京。
山川不可见,葱郁凝神县。