-
61.《李陵咏(时年十九)》 唐·王维
汉家李将军,三代将门子。
结发有奇策,少年成壮士。
长驱塞上儿,深入单于垒。
旌旗列相向,箫鼓悲何已。 -
62.《哭祖六自虚(时年十八)》 唐·王维
否极尝闻泰,嗟君独不然。
悯凶才稚齿,羸疾主中年。
馀力文章秀,生知礼乐全。
翰留天帐览,词入帝宫传。 -
63.《悲哉行》 唐·王昌龄
勿听白头吟,人间易忧怨。
若非沧浪子,安得从所愿。
北上太行山,临风阅吹万。
长云数千里,倏忽还肤寸。
观其微灭时,精意莫能论。
百年不容息,是处生意蔓。
始悟海上人,辞君永飞遁。 -
64.《悲哉行》 唐·王昌龄
勿听白头吟,人间易忧怨。
若非沧浪子,安得从所愿。
北上太行山,临风阅吹万。
长云数千里,倏忽还肤寸。
观其微灭时,精意莫能论。
百年不容息,是处生意蔓。
始悟海上人,辞君永飞遁。 -
65.《至德三年春正月时谬蒙差摄海盐令闻王师收二京…五十韵》 唐·刘长卿
天上胡星孛,人间反气横。
风尘生汗马,河洛纵长鲸。
本谓才非据,谁知祸已萌。
食参将可待,诛错辄为名。 -
66.《至德三年春正月时谬蒙差摄海盐令闻王师收二京…五十韵》 唐·刘长卿
天上胡星孛,人间反气横。
风尘生汗马,河洛纵长鲸。
本谓才非据,谁知祸已萌。
食参将可待,诛错辄为名。 -
67.《悲哉行》 唐·孟云卿
孤儿去慈亲,远客丧主人。
莫吟苦辛曲,此曲谁忍闻。
可闻不可说,去去无期别。
行人念前程,不待参辰没。
朝亦常苦饥,暮亦常苦饥。
飘飘万馀里,贫贱多是非。
少年莫远游,远游多不归。 -
68.《悲歌行》 唐·李白
悲来乎,悲来乎。
主人有酒且莫斟,听我一曲悲来吟。
悲来不吟还不笑,天下无人知我心。
君有数斗酒,我有三尺琴。 -
69.《登蒲塘驿沿路见泉谷村墅忽想京师旧居追怀昔年》 唐·韦应物
青山导骑绕,春风行旆舒。
均徭视属城,问疾躬里闾。
烟水依泉谷,川陆散樵渔。
忽念故园日,复忆骊山居。 -
70.《悲青坂》 唐·杜甫
我军青坂在东门,天寒饮马太白窟。
黄头奚儿日向西,数骑弯弓敢驰突。
山雪河冰野萧瑟,青是烽烟白人骨。
焉得附书与我军,忍待明年莫仓卒。 -
71.《大历二年九月三十日》 唐·杜甫
为客无时了,悲秋向夕终。
瘴馀夔子国,霜薄楚王宫。
草敌虚岚翠,花禁冷叶红。
年年小摇落,不与故园同。 -
72.《悲歌六(一作攀龙引)》 唐·顾况
轩辕黄帝初得仙,鼎湖一去三千年。
周流三十六洞天,洞中日月星辰联。
骑龙驾景游八极,轩辕弓剑无人识。
东海青童寄消息。 -
73.《立秋日悲怀》 唐·令狐楚
清晓上高台,秋风今日来。
又添新节恨,犹抱故年哀。
泪岂挥能尽,泉终闭不开。
更伤春月过,私服示无缞。 -
74.《县斋有怀(阳山县斋作,时贞元二十一年顺宗新即位)》 唐·韩愈
少小尚奇伟,平生足悲吒。
犹嫌子夏儒,肯学樊迟稼。
事业窥皋稷,文章蔑曹谢。
濯缨起江湖,缀佩杂兰麝。 -
75.《悲新年》 唐·卢仝
新年何事最堪悲,病客遥听百舌儿。
太岁只游桃李径,春风肯管岁寒枝。 -
76.《六年春遣怀八首》 唐·元稹
伤禽我是笼中鹤,沉剑君为泉下龙。
重纩犹存孤枕在,春衫无复旧裁缝。
检得旧书三四纸,高低阔狭粗成行。
自言并食寻高事,唯念山深驿路长。 -
77.《代曲江老人百韵(年十六时作)》 唐·元稹
何事花前泣,曾逢旧日春。
先皇初在镐,贱子正游秦。
拨乱干戈后,经文礼乐辰。
徽章悬象魏,貔虎画骐驎。 -
78.《酬乐天秋兴见赠…莫怪独吟秋兴苦比君校近二毛年》 唐·元稹
劝君休作悲秋赋,白发如星也任垂。
毕竟百年同是梦,长年何异少何为。 -
79.《昔与微之在朝日同蓄休退之心迨今十年…且结后期》 唐·白居易
往子为御史,伊余忝拾遗。
皆逢盛明代,俱登清近司。
予系玉为佩,子曳绣为衣。
从容香烟下,同侍白玉墀。 -
80.《昔与微之在朝日同蓄休退之心迨今十年…且结后期》 唐·白居易
往子为御史,伊余忝拾遗。
皆逢盛明代,俱登清近司。
予系玉为佩,子曳绣为衣。
从容香烟下,同侍白玉墀。