-
1.《正月初四后十余日病嗽不能出杂书十首》 宋·方回
客久已无味,更苦赀用乏。
年迈欲不竞,仍著疾病压。
相望五百年,老杜卧夔硖。
疲瘵困茧丝,遐荒敝戈甲。
谁方拥倾城,乐死有玉柙。 -
2.《景祐夏至皇地祗二首》 隋代·佚名
丕命惟皇,万物咸睹。
卜年迈周,崇功冠禹。
有烨炎精,大昌圣祚。
酌鬯祈年,永锡繁祜。 -
3.《景祐夏至皇地祗二首》 隋代·佚名
丕命惟皇,万物咸睹。
卜年迈周,崇功冠禹。
有烨炎精,大昌圣祚。
酌鬯祈年,永锡繁祜。 -
4.《南乡子》 宋·韩世忠
人有几何般。
富贵荣华总是闲。
自古英雄都如梦,为官。
宝玉妻男宿业缠。
年迈已衰残。
鬓发苍浪骨髓干。
不道山林有好处,贪欢。
只恐痴迷误了贤。 -
5.《曹山寺》 宋·黄漳
晚宿曹山寺,僧房半劫灰。
参差惟古柏,潦倒有寒梅。
行役经年迈,劳形觉鬓颓。
间情原不减,空忆菊花杯。 -
6.《暮雨独坐》 明·王讴
夕云起山泽,广陌郁幽沈。
北风吹雨雪,寂树无欢禽。
天涯莽寥落,行子断归心。
却往盛年迈,潜来愁思侵。 -
7.《即事》 宋·陆游
云起山容改,湖生浦面宽。
寒鸦先雁到,乌桕後枫丹。
年迈狐装帽,时新豆捣团。
非关嗜温饱,更事耐悲欢。 -
8.《舟中作》 宋·陆游
断岸饮觳觫,清波跳噞喁。
红桥未斜日,白塔已昏钟。
诗律与年迈,客愁如酒浓。
宋公题壁处,横霭抱孤峰。 -
9.《晨读道书》 宋·陆游
家贫悔嗜酒,年迈思学道;虽云善补过,见事恨不早。
儒生守章句,忽忽遂将老,岩间得奇书,足以慰华皓。
丹液下注脐,黄云上通脑。
海山行当归,白发何足扫。 -
10.《感怀 其六》 元·王冕
高楼古明月,孤坐感凉夜。
云胡远行客,不悟岁年迈。
风暖百草芳,露冷众木瘵。
天地岂无情?物色有荣谢。
人生匪金石,焉得不朽坏?寄语茹芝翁,细故奚蒂荠。