-
1.《瑞鹤仙》 宋·史浩
是花堪爱惜。
谢天教、花信添花颜色。
花红衬花碧。
灿朝阳花露,鲛珠频滴。 -
2.《江边四十韵(此后并江陵时作)》 唐·元稹
官借江边宅,天生地势坳。
欹危饶坏构,迢递接长郊。
怪鵩频栖息,跳蛙颇混淆。
总无篱缴绕,尤怕虎咆哮。 -
3.《归去来兮辞·并序》 魏晋·陶渊明
余家贫,耕植不足以自给。
幼稚盈室,瓶无储粟,生生所资,未见其术。
亲故多劝余为长吏,脱然有怀,求之靡途。
会有四方之事,诸侯以惠爱为德,家叔以余贫苦,遂见用于小邑。 -
4.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
5.《浔阳三题 并序》 唐·白居易
庐山多桂树,湓浦多修竹,东林寺有白莲华,皆植物
之贞劲秀异者,虽宫囿省寺中,未必能尽有。
夫物以
多为贱,故南方人不贵重之。 -
6.《万松亭(并叙)》 宋·苏轼
麻城县令张毅,植万松于道周以芘行者,且以名其亭。
去未十年,而松之存者十不及三四。
伤来者之不嗣其意也,故作是诗。
十年栽种百年规,好德无人助我仪。 -
7.《食荔支二首(并引)》 宋·苏轼
惠州太守东堂,祠故相陈文惠公,堂下有公手植荔支一株,郡人谓将军枝。
今风大熟,赏啖之馀,下逮吏卒,其高不可致者,纵猿取之。
丞相祠堂下,将军大树旁。
炎云骈火实,瑞露酌天浆。 -
8.《公斋植竹》 宋·宋祁
对植同奇树,扶疏对近轩。
旧经梁苑赋,初结太山根。
就简供书刻,乘秋爽些魂。
鸢风朝作籁,鹤露夜留痕。
招隐宜先桂,忘忧可并萱。
会当充凤食,荐实帝家园。 -
9.《僦舍西斋小圃竹树森植秋日摇落对之翛然因作》 宋·宋祁
避事长卿志,闲居郎将流。
无心婴外物,有兴为高秋。
僦舍馀三亩,畸人代一邱。
园空树色至,日淡暝烟浮。 -
10.《简同年刁时中俊卿诗并序》 宋·王迈
读君“老农诗”,一读三太息。
君方未第时,忧民真恳恻;直笔诛县官,言言虹贯日。
县官怒其讪,移文加诮斥;君笑答之书,抗词如矢直。
旁观争吐舌,此士勇无匹。 -
11.《借虚谷太博狂吟十诗韵书怀并呈太博》 宋·杨公远
幽事知谁可共论,烟浮清晓月黄昏。
吟梅细味逋仙句,植蕙閒招楚客魂。
暴富小池畦奏乐,安贫陋室席为门。
吾生幸自无荣辱,一任傍人笑作村。 -
12.《赠苏州韦郎中使君》 唐·孟郊
谢客吟一声,霜落群听清。
文含元气柔,鼓动万物轻。
嘉木依性植,曲枝亦不生。
尘埃徐庾词,金玉曹刘名。 -
13.《虫豸诗·浮尘子(三首)》 唐·元稹
可叹浮尘子,纤埃喻此微。
宁论隔纱幌,并解透绵衣。
有毒能成痏,无声不见飞。
病来双眼暗,何计辨雰霏。 -
14.《代曲江老人百韵(年十六时作)》 唐·元稹
何事花前泣,曾逢旧日春。
先皇初在镐,贱子正游秦。
拨乱干戈后,经文礼乐辰。
徽章悬象魏,貔虎画骐驎。 -
15.《度门寺》 唐·元稹
北祖三禅地,西山万树松。
门临溪一带,桥映竹千重。
翦凿基阶正,包藏景气浓。
诸岩分院宇,双岭抱垣墉。 -
16.《白牡丹(和钱学士作)》 唐·白居易
城中看花客,旦暮走营营。
素华人不顾,亦占牡丹名。
闭在深寺中,车马无来声。
唯有钱学士,尽日绕丛行。 -
17.《秦中吟十首·重赋(一作无名税)》 唐·白居易
厚地植桑麻,所要济生民。
生民理布帛,所求活一身。
身外充征赋,上以奉君亲。
国家定两税,本意在爱人。 -
18.《村夜二篇》 唐·陆龟蒙
江上冬日短,裴回草堂暝。
鸿当绝塞来,客向孤村病。
绵绵起归念,咽咽兴微咏。
菊径月方高,橘斋霜已并。 -
19.《赠婺州苏员外》 唐·章碣
帝念琼枝欲并芳,星分婺女寄仙郎。
鸾从阙下虽辞侣,雁到江都却续行。
烟月一时搜古句,山川两地植甘棠。
即看龙虎西归去,便佐羲轩活万方。 -
20.《金盘草诗(生宁江巫山南陵林木中)》 唐·王周
今春从南陵,得草名金盘。
金盘有仁性,生在林一端。
根节岁一节,食之甘而酸。
风俗竞采掇,俾人防急难。