-
81.《题冤句宋少府厅留别》 唐·刘长卿
宋侯人之秀,独步南曹吏。
世上无此才,天生一公器。
尚甘黄绶屈,未适青云意。
洞澈万顷陂,昂藏千里骥。 -
82.《早春赠别赵居士还江左,时长卿下第归嵩阳旧居》 唐·刘长卿
见君风尘里,意出风尘外。
自有沧洲期,含情十馀载。
深居凤城曲,日预龙华会。
果得僧家缘,能遗俗人态。 -
83.《夜宴洛阳程九主簿宅送杨三山人往天台寻智者禅师隐居》 唐·刘长卿
东林问逋客,何处栖幽偏。
满腹万馀卷,息机三十年。
志图良已久,鬓发空苍然。
调啸寄疏旷,形骸如弃捐。 -
84.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
85.《仰答韦司业垂访五首》 唐·萧颖士
呦呦食苹鹿,常饮清泠川。
但悦丰草美,宁知牢馔鲜。
主人有幽意,将以充林泉。
罗网幸免伤,蒙君复羁牵。 -
86.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
87.《驾去温泉后赠杨山人》 唐·李白
少年落魄楚汉间,风尘萧瑟多苦颜。
自言管葛竟谁许,长吁莫错还闭关。
一朝君王垂拂拭,剖心输丹雪胸臆。
忽蒙白日回景光,直上青云生羽翼。 -
88.《酬崔五郎中》 唐·李白
朔云横高天,万里起秋色。
壮士心飞扬,落日空叹息。
长啸出原野,凛然寒风生。
幸遭圣明时,功业犹未成。 -
89.《朝下过卢郎中叙旧游》 唐·李白
君登金华省,我入银台门。
幸遇圣明主,俱承云雨恩。
复此休浣时,闲为畴昔言。
却话山海事,宛然林壑存。
明湖思晓月,叠嶂忆清猿。
何由返初服,田野醉芳樽。 -
90.《安州应城玉女汤作》 唐·李白
神女殁幽境,汤池流大川。
阴阳结炎炭,造化开灵泉。
地底烁朱火,沙旁歊素烟。
沸珠跃明月,皎镜涵空天。 -
91.《与元丹丘方城寺谈玄作》 唐·李白
茫茫大梦中,惟我独先觉。
腾转风火来,假合作容貌。
灭除昏疑尽,领略入精要。
澄虑观此身,因得通寂照。 -
92.《谢栎阳令归西郊,赠别诸友生》 唐·韦应物
结发仕州县,蹉跎在文墨。
徒有排云心,何由生羽翼。
幸遭明盛日,万物蒙生植。
独此抱微痾,颓然谢斯职。 -
93.《西亭》 唐·韦应物
亭宇丽朝景,帘牖散暄风。
小山初构石,珍树正然红。
弱藤已扶树,幽兰欲成丛。
芳心幸如此,佳人时不同。 -
94.《上嘉州青衣山中峰,题惠净上人幽居,寄兵部杨郎中》 唐·岑参
青衣谁开凿,独在水中央。
浮舟一跻攀,侧径缘穹苍。
绝顶诣老僧,豁然登上方。
诸岭一何小,三江奔茫茫。 -
95.《行军诗二首(时扈从在凤翔)》 唐·岑参
吾窃悲此生,四十幸未老。
一朝逢世乱,终日不自保。
胡兵夺长安,宫殿生野草。
伤心五陵树,不见二京道。 -
96.《过卢明府有赠》 唐·高适
良吏不易得,古人今可传。
静然本诸己,以此知其贤。
我行挹高风,羡尔兼少年。
胸怀豁清夜,史汉如流泉。 -
97.《自京赴奉先县咏怀五百字/自京赴奉先咏怀五百字》 唐·杜甫
杜陵有布衣,老大意转拙。
许身一何愚,窃比稷与契。
居然成濩落,白首甘契阔。
盖棺事则已,此志常觊豁。 -
98.《垂老别》 唐·杜甫
四郊未宁静,垂老不得安。
子孙阵亡尽,焉用身独完。
投杖出门去,同行为辛酸。
幸有牙齿存,所悲骨髓干。 -
99.《鹿头山(山上有关,在德阳县治北)》 唐·杜甫
鹿头何亭亭,是日慰饥渴。
连山西南断,俯见千里豁。
游子出京华,剑门不可越。
及兹险阻尽,始喜原野阔。 -
100.《四松》 唐·杜甫
四松初移时,大抵三尺强。
别来忽三载,离立如人长。
会看根不拔,莫计枝凋伤。
幽色幸秀发,疏柯亦昂藏。