-
101.《四松》 唐·杜甫
四松初移时,大抵三尺强。
别来忽三载,离立如人长。
会看根不拔,莫计枝凋伤。
幽色幸秀发,疏柯亦昂藏。 -
102.《八哀诗·故右仆射相国张公九龄》 唐·杜甫
相国生南纪,金璞无留矿。
仙鹤下人间,独立霜毛整。
矫然江海思,复与云路永。
寂寞想土阶,未遑等箕颍。 -
103.《岳麓山道林二寺行》 唐·杜甫
玉泉之南麓山殊,道林林壑争盘纡。
寺门高开洞庭野,殿脚插入赤沙湖。
五月寒风冷佛骨,六时天乐朝香炉。 -
104.《秦州杂诗二十首》 唐·杜甫
满目悲生事,因人作远游。
迟回度陇怯,浩荡及关愁。
水落鱼龙夜,山空鸟鼠秋。
西征问烽火,心折此淹留。 -
105.《赠王二十四侍御契四十韵(王契,字佐卿,京兆人)》 唐·杜甫
往往虽相见,飘飘愧此身。
不关轻绂冕,俱是避风尘。
一别星桥夜,三移斗柄春。
败亡非赤壁,奔走为黄巾。 -
106.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
107.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
108.《片玉篇》 唐·钱起
至宝未为代所奇,韫灵示璞荆山陲。
独使虹光天子识,不将清韵世人知。
世人所贵惟燕石,美玉对之成瓦砾。 -
109.《酬皇甫侍御望天灊山见示之作》 唐·独孤及
早岁慕五岳,尝为尘机碍。
孰知天柱峰,今与郡斋对。
隐嶙抱元气,氤氲含青霭。
云崖媚远空,石壁寒古塞。 -
110.《卧病寓居龙兴观枉冯十七著作书知罢…寄冯生并赠乔尊师》 唐·卢纶
乞假依山宅,蹉跎属岁周。
弱荑轻采拾,钝质称归休。
潘岳衰将至,刘桢病未瘳。
步迟乘羽客,起晏滞书邮。 -
111.《酬陆四十楚源春夜宿虎丘山对月寄梁四敬之兼见贻之作》 唐·权德舆
东风变蘅薄,时景日妍和。
更想千峰夜,浩然幽意多。
蕙香袭闲趾,松露泫乔柯。
潭影漾霞月,石床封薜萝。 -
112.《酬南园新亭宴会璩新第慰庆之作,时任宾客》 唐·权德舆
南宫烟景浓,平视中南峰。
官闲似休沐,尽室来相从。
日抱汉阴瓮,或成蝴蝶梦。
树老欲连云,竹深疑入洞。 -
113.《郡斋读经》 唐·羊士谔
壮龄非济物,柔翰误为儒。
及此斋心暇,翛然与道俱。
散材诚独善,正觉岂无徒。
半偈莲生水,幽香桂满炉。 -
114.《斋中有兽皮茵偶成咏》 唐·羊士谔
逸才岂凡兽,服猛愚人得。
山泽生异姿,蒙戎蔚佳色。
青毡持与藉,重锦裁为饰。
卧阁幸相宜,温然承宴息。 -
115.《元和圣德诗》 唐·韩愈
皇帝即阼,物无违拒。
曰旸而旸,曰雨而雨。
维是元年,有盗在夏。 -
116.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿.秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。
天明视颜色,与故不相似。 -
117.《赴江陵途中寄赠王二十补阙李十一拾遗…员外翰林三学士》 唐·韩愈
孤臣昔放逐,血泣追愆尤。
汗漫不省识,恍如乘桴浮。
或自疑上疏,上疏岂其由。
是年京师旱,田亩少所收。 -
118.《荐士(荐孟郊于郑馀庆也)》 唐·韩愈
周诗三百篇,雅丽理训诰。
曾经圣人手,议论安敢到。
五言出汉时,苏李首更号。
东都渐瀰漫,派别百川导。 -
119.《喜侯喜至赠张籍张彻》 唐·韩愈
昔我在南时,数君常在念。
摇摇不可止,讽咏日喁噞.
如以膏濯衣,每渍垢逾染。
又如心中疾,针石非所砭。 -
120.《谒衡岳庙遂宿岳寺题门楼》 唐·韩愈
五岳祭秩皆三公,四方环镇嵩当中。
火维地荒足妖怪,天假神柄专其雄。
喷云泄雾藏半腹,虽有绝顶谁能穷?
我来正逢秋雨节,阴气晦昧无清风。