-
1.《东都父老望幸》 唐·薛存诚
銮舆秦地久,羽卫洛阳空。
彼土虽凭固,兹川乃得中。
龙颜觐白日,鹤发仰清风。
望幸诚逾邈,怀来意不穷。 -
2.《东都父老望幸》 唐·郑馥
鸾舆秦地久,羽卫洛阳空。
彼土虽凭固,兹川乃得中。
龙颜觐白日,鹤发仰清风。
望幸诚逾邈,怀来意不穷。 -
3.《族侄孙子荣之子神童颜老不幸短命而死哭之不》 宋·戴复古
亘古英灵在,颜回有后身。
年才十三岁,才过万千人。
学到由天悟,文高见理真。
再生仍再夭,无路问鸿钧。 -
4.《族侄孙子荣之子神童颜老不幸短命而死哭之不》 宋·戴复古
昨应童科日,群儿立下风。
丰姿倾众目,文采动诸公。
两耳能兼听,六经皆暗通。
相期到杨晏,有始柰无终。 -
5.《族侄孙子荣之子神童颜老不幸短命而死哭之不》 宋·戴复古
汝祖积阴德,汝翁多读书。
汝生天报施,汝死又何如。
修短有定数,贤愚莫问渠。
冥官闻恸哭,还许再来无。 -
6.《某敬采民言成六韵为安抚阁老尚书寿伏幸过目》 宋·张栻
里胥不踏桑麻路,桴鼓长闲花柳村。
都在邦君和气里,卖刀买特长儿孙。 -
7.《某敬采民言成六韵为安抚阁老尚书寿伏幸过目》 宋·张栻
前时劝君出东郊,父老欢呼望羽旄。
甘雨便随车马到,眼看沾足遍蓬蒿。 -
8.《某敬采民言成六韵为安抚阁老尚书寿伏幸过目》 宋·张栻
清坐铃斋公事稀,春来风日更迟迟。
胸中水镜渠自避,却笑缿筒徒徒尔为。 -
9.《某敬采民言成六韵为安抚阁老尚书寿伏幸过目》 宋·张栻
蜀江东下接襄江,总是当年蔽芾棠。
此地回旋莫嫌窄,且教春色满三湘。 -
10.《某敬采民言成六韵为安抚阁老尚书寿伏幸过目》 宋·张栻
公今卧护足从容,岂有扁舟欲便东。
少待政成归帝所,此邦还在化钧中。 -
11.《某敬采民言成六韵为安抚阁老尚书寿伏幸过目》 宋·张栻
湘民清晓寿邦君,下客惭无句语新。
敢述老农歌诵意,一觞持上太夫人。