-
1.《幽兰咏》 元·王冕
光风吹香洗游尘,兰花隐芳莸笑人。
翠露沉沉玉环冷,忘言坐视空山春。
几回清梦度荆楚,欲问三闾杳无所。
空将幽意寄离骚,暮云凄堕湘皋雨。
古怀潇洒千余年,忠义漫作虚语传。
人间蜂蝶何翩翩?抚卷对花空自怜。 -
2.《木兰花慢(即席和韵)》 宋·魏了翁
问梅花月里,谁解唱、小秦王。
向三叠声中,兰桡荃棹,桂醑椒浆。
明朝濮渝江上,对暮云、平野北风凉。
准拟八千里路,破除九十春光。 -
3.《木兰花慢(即席和韵)》 宋·魏了翁
问梅花月里,谁解唱、小秦王。
向三叠声中,兰桡荃棹,桂醑椒浆。
明朝濮渝江上,对暮云、平野北风凉。
准拟八千里路,破除九十春光。 -
4.《兰坡》 宋·郭印
梅花扫迹春无光,继踵惟有幽兰香。
天姿冲澹谢朱粉,睥睨百卉皆优倡。
高人采撷纫为佩,养之盆盎移中堂。
微风馥馥来何所,一干鼻观尤非常。 -
5.《春暮思平泉杂咏二十首·双碧潭》 唐·李德裕
清剡与严湍,潺湲皆可忆。
适来玩山水,无此秋潭色。
莫辨幽兰丛,难分翠禽翼。
迟迟洲渚步,临眺忘餐食。 -
6.《谒金门(题沅州幽兰铺壁)》 宋·徐必
秋欲暮。
路入乱山深处。
扑面西风吹雾雨。
驿亭欣暂驻。
可惜国香风度。
空谷寂寥谁顾。
已作竹枝传楚女。
客愁推不去。 -
7.《楚江有吊》 宋·寇准
悲风飒飒起长洲,独吊灵均恨莫收。
深岸自随浮世变,遗魂不逐大江流。
霜凄极浦幽兰暮,波动寒沙宿雁愁。
月落烟沈无处泊,数声猿叫楚山秋。 -
8.《卜算子·兰》 宋·曹组
松竹翠萝寒,迟日江山暮。
幽径无人独自芳,此恨凭谁诉。
似共梅花语。
尚有寻芳侣。
着意闻时不肯香,香在无心处。 -
9.《兰亭集序/兰亭序》 魏晋·王羲之
永和九年,岁在癸丑,暮春之初,会于会稽山阴之兰亭,修禊事也。
群贤毕至,少长咸集。
此地有崇山峻岭,茂林修竹;又有清流激湍,映带左右,引以为流觞曲水,列坐其次。
虽无丝竹管弦之盛,一觞一咏,亦足以畅叙幽情。 -
10.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
11.《雪赋》 南北朝·谢惠连
岁将暮,时既昏。
寒风积,愁云繁。
梁王不悦,游于兔园。
乃置旨酒,命宾友。 -
12.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
13.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
14.《莺啼序·春晚感怀》 宋·吴文英
残寒正欺病酒,掩沉香绣户。
燕来晚、飞入西城,似说春事迟暮。
画船载、清明过却,晴烟冉冉吴宫树。
念羁情、游荡随风,化为轻絮。 -
15.《拟古诗十二首》 唐·韦应物
辞君远行迈,饮此长恨端。
已谓道里远,如何中险艰。
流水赴大壑,孤云还暮山。
无情尚有归,行子何独难。 -
16.《捣衣诗》 南北朝·柳恽
孤衾引思绪。
独枕怆忧端。
深庭秋草绿。
高门白露寒。 -
17.《春日陪诸公往戴山眺集暮入北麓得石床岩洞诸》 明·张羽
张宴凌崇颠,返策憩涧阴。
南岑夙厌历,北麓今始临。
危磴绝来术,崩壑瞰空潭。
幽窦抱虚白,哀牝递清音。 -
18.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
19.《木兰花慢 赋红梨花》 元·王恽
爱一枝香雪,几暮雨,洗妆残。
尽空谷幽居,佳人寂寞,泪粉兰干。
芳姿似嫌雅淡,问谁将、大药驻朱颜。
塞上胭脂夜紫,雪边蝴蝶朝寒。 -
20.《哨遍(括兰亭记)》 宋·吴潜
在晋永和,癸丑暮春,初作兰亭会。
集众贤,临峻岭崇山,有茂林修竹流水。
畅幽情,纵无管弦丝竹,一觞一咏佳天气。
于宇宙之中,游心骋目,此娱信可乐只。