-
1.《喷玉泉冥会诗八首·四丈夫同赋》 唐·李玖
鸟啼莺语思何穷,一世荣华一梦中。
李固有冤藏蠹简,邓攸无子续清风。
文章高韵传流水,丝管遗音托草虫。 -
2.《谕宝二首》 唐·元稹
沉玉在弱泥,泥弱玉易沉。
扶桑寒日薄,不照万丈心。
安得潜渊虬,拔壑超邓林。
泥封泰山阯,水散旱天霖。 -
3.《寺院新竹》 唐·元稹
宝地琉璃坼,紫苞琅玕踊。
亭亭巧于削,一一大如拱。
冰碧林外寒,峰峦眼前耸。
槎枒矛戟合,屹仡龙蛇动。 -
4.《忍死留别献盐铁裴相公二十叔》 唐·杜牧
贤相辅明主,苍生寿域开。
青春辞白日,幽壤作黄埃。
岂是无多士,偏蒙不弃才。
孤坟三尺土,谁可为培栽。 -
5.《明德皇太后挽歌词五首》 宋·杨亿
世载河山誓,门无恩泽侯。
公桑空趼馆,仙药阻蓬邱。
悯册藏幽壤,哀笳咽素秋。
后宫彤管在,千古纪徽猷。 -
6.《哀毗陵》 宋·梁栋
荆溪水腥泊船早,落日无人行古道。
髑髅有眼不识春,东风吹出青青草。
荒基犹认是人家,败栅曾将当城堡。
当时压境兵百万,不脱靴尖堪蹴倒。 -
7.《汉武》 宋·刘骘
高挹方诸荐水仓,醮坛时见烛神光。
日边甲帐虽虚设,汾上楼船不可忘。
船概碧霄甘露白,鼎迁幽壤瑞云黄。
东巡岱岳探金策,倒指宁闻寿数长。 -
8.《居厚弟乞以碍止法官回授公朝特俞所请族子有》 宋·刘克庄
回貤异渥未之闻,凛凛乾淳生气存。
频对青藜真济美,虽埋玉树尚追尊。
奉新鸾诰陈幽壤,距小麟台只近村。
太息琰玄皆耄矣,诔成姑以寝为园。 -
9.《安恭皇后挽词》 宋·楼钥
图史怀规銮,篇章妙剪裁。
承欢方秘殿,委化已泉台。
幽壤湖滨秀,清笳日暮哀。
未央当月望,不见翟车来。 -
10.《寄谢夹谷书隐先生四十四韵》 宋·何梦桂
粤从太极分,大块溟涬洩。
人生於其间,三才位成列。
人极苟不立,清宁将竭裂。
厥初始断鳌,万古功卓绝。 -
11.《丑石》 宋·宋庠
磊落离幽壤,沈潜莫记年。
支机形迥出,蕴玉势相连。
空穴云犹抱,坳纹溜欲穿。
虎蹲休怯射,羊叱待逢仙。 -
12.《挽知军刘公三首》 宋·陈棣
屡赞红莲幕,初分翠竹符。
五迁恩始浃,三已愠曾无。
冠剑空幽壤,仪容俨画图。
传家有余庆,接武看诸孤。 -
13.《息壤诗》 宋·苏轼
帝息此壤,以藩幽台。
有神司之,随取而培。
帝敕下民,无敢或开。
惟帝不言,以雷以雨。 -
14.《幽事绝句》 宋·陆游
昨夕风掀屋,今朝雨壤墙。
虽知炊米尽,不废野歌长。 -
15.《息壤》 宋·苏辙
江上寒沙薄如席,一夕坟起成高丘。
江流倾转力不胜,左啮右吐非自由。
南郡城南独何者,平地生长殊不休。
当中屋背不盈尺,深入百丈皆石楼。 -
16.《石淙》 唐·武则天
三山十洞光玄箓,玉峤金峦镇紫微。
均露均霜标胜壤,交风交雨列皇畿。
万仞高岩藏日色,千寻幽涧浴云衣。
且驻欢筵赏仁智,雕鞍薄晚杂尘飞。 -
17.《郊庙歌辞·祀圜丘乐章·凯安》 唐·佚名
昔在炎运终,中华乱无象。
酆郊赤乌见,邙山黑云上。
大赉下周车,禁暴开殷网。
幽明同叶赞,鼎祚齐天壤。 -
18.《感遇十二首》 唐·张九龄
兰叶春葳蕤,桂华秋皎洁。
欣欣此生意,自尔为佳节。
谁知林栖者,闻风坐相悦。
草木有本心,何求美人折。 -
19.《林亭咏》 唐·张九龄
穿筑非求丽,幽闲欲寄情。
偶怀因壤石,真意在蓬瀛。
苔益山文古,池添竹气清。
从兹果萧散,无事亦无营。 -
20.《城南隅山池春中田袁二公盛称其美夏首获赏果…故有此咏》 唐·张九龄
忆昨闻佳境,驾言寻昔蹊。
非惟初物变,亦与旧游暌。
幽渚为君说,清晨即我携。
途深独睥睨,历险共攀跻。