-
1.《幽居岁暮》 宋·陆游
老去转无事,室空惟一床。
卧时幽鸟语,行处野花香。
巷北观神社,村东看戏场。
谁知屏居意,不独为耕桑。 -
2.《闻丹丘子于城北营石门幽居中有高凤遗迹仆离群…以寄之》 唐·李白
春华沧江月,秋色碧海云。
离居盈寒暑,对此长思君。
思君楚水南,望君淮山北。
梦魂虽飞来,会面不可得。 -
3.《次韵子由所居六咏》 宋·苏轼
堂前种山丹,错落马脑盘。
堂后种秋菊,碎金收辟寒。
草木如有情,慰此芳岁阑。
幽人正独乐,不知行路难。 -
4.《十月初六日同仇仁近至王子由庵遂饮白云李居》 宋·方回
初上吴山北,遂过吴山南。
茂树悉剪剃,余石空巉岩。
向来华屋处,十不存二三。
忽如入壶天,偶得羽人庵。 -
5.《灵谿赋双流郭信可隐居》 宋·何耕
幽居定何如,颇恨未见之。
主人向我言,喜色融双眉。
修篁流翠阴,寒溪漾清漪。
领略非一状,幽妍发馀姿。 -
6.《水竹幽居堂》 宋·曾兴宗
山深景最幽,正为幽人设。
获此一段奇,天意亦特达。
水清濯吾缨,竹劲抱高节。
凿池为延客,筑室相娱悦。
故人来清风,莫逆友明月。
雅与仙境连,迥隔红尘绝。
此乐只自知,切勿下人说。 -
7.《幽居》 宋·戴某
幽栖张一室,意足便为安。
片石星霜老,八窗风月寒。
已无蜗角累,自号鹿门看。
清夜谁同语,横琴试一弹。 -
8.《开元观闲居,酬吴士矩侍御三十韵(十八时作)》 唐·元稹
静习狂心尽,幽居道气添。
神编启黄简,秘箓捧朱签。
烂熳烟霞驻,优游岁序淹。
登坛拥旄节,趋殿礼胡髯。 -
9.《题杜宾客新丰里幽居》 唐·蒋防
退迹依三径,辞荣继二疏。
圣情容解印,帝里许悬车。
已去龙楼籍,犹分御廪储。
风泉输耳目,松竹助玄虚。
调护心常在,山林意有馀。
应嗤紫芝客,远就白云居。 -
10.《石湖山居》 宋·顾逢
幽居入翠微,乐似在松时。
野景俱成画,山行总是诗。
黠禽争浴水,戏鹊倒悬枝。
此意谁能识,徜徉只自知。