-
61.《荆渚病中,因思匡庐,遂成三百字,寄梁先辈》 唐·齐己
生老病死者,早闻天竺书。
相随几汩没,不了堪欷歔.
自理自可适,他人谁与袪。
应当入寂灭,乃得长销除。 -
62.《远山》 唐·齐己
天际云根破,寒山列翠回。
幽人当立久,白鸟背飞来。
瀑溅何州地,僧寻几峤苔。
终须拂巾履,独去谢尘埃。 -
63.《远山》 唐·齐己
天际云根破,寒山列翠回。
幽人当立久,白鸟背飞来。
瀑溅何州地,僧寻几峤苔。
终须拂巾履,独去谢尘埃。 -
64.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
65.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
66.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
67.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
68.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
69.《后赤壁赋》 宋·苏轼
是岁十月之望,步自雪堂,将归于临皋。
二客从予过黄泥之坂。
霜露既降,木叶尽脱, 人影在地,仰见明月,顾而乐之,行歌相答。
已而叹曰:“有客无酒,有酒无肴,月白风 清,如此良夜何!”客曰:“今者薄暮,举网得鱼,巨口细鳞,状如松江之鲈。 -
70.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
71.《满庭芳(用东坡韵题自画莲社图)》 宋·晁补之
归去来兮,名山何处,梦中庐阜嵯峨。
二林深处,幽士往来多。
自画远公莲社,教儿诵、李白长歌。
如重到,丹崖翠户,琼草秀金坡。 -
72.《木兰花慢(和师厚和司马文季虏中作)》 宋·朱敦儒
指荣河峻岳,锁胡尘、几经秋。
叹故苑花空,春游梦冷,万斛堆愁。
簪缨散、关塞阻,恨难寻杏馆觅瓜畴。
凄惨年来岁往,断鸿去燕悠悠。 -
73.《念奴娇(和耿时举赋雪韵)》 宋·仲并
江南春早,尚余寒门巷,杨花飘逐。
一色初梅开尽也,不数芳园红绿。
珍重骚人,幽怀分寄,高韵歌黄竹。
六花羞避,满笺凌乱琼玉。 -
74.《野庵曲》 宋·沈瀛
野叟最昏迷。
叹世间、光阴奔走如驰。
逢这闲时。
忽寻忖、一生里事都非。 -
75.《江城子(外舅作梅玻因寿日作此)》 宋·卢祖皋
小山初筑自天成。
架危亭。
与云平。
面面梅花,兰槛十分清。 -
76.《满江红(题范尉梅谷)》 宋·刘克庄
赤日黄埃,梦不到、清溪翠麓。
空健羡、君家别墅,几株幽独。
骨冷肌清偏要月,天寒日暮尤宜竹。
想主人、杖履绕千回,山南北。 -
77.《渡江云三犯·西湖清明》 宋·吴文英
羞红颦浅恨,晚风未落,片绣点重茵。
旧堤分燕尾,桂棹轻鸥,宝勒倚残云。
千丝怨碧,渐路入、仙坞迷津。
肠漫回,隔花时见,背面楚腰身。 -
78.《永遇乐(冬日席上)》 宋·黄裳
天接重云,月临残腊,时有幽意。
化作瑶池,纷纷戏蝶,一色非人世。
无情征雁,乘风南向,怅望有情难寄。
暖惊梅,先传芳信,夜来万宝春到。 -
79.《永遇乐(冬日席上)》 宋·黄裳
天接重云,月临残腊,时有幽意。
化作瑶池,纷纷戏蝶,一色非人世。
无情征雁,乘风南向,怅望有情难寄。
暖惊梅,先传芳信,夜来万宝春到。 -
80.《括酹江月》 宋·林正大
泛舟赤壁,正风徐波静,举尊属客。
渺渺予怀天一望,万顷凭虚独立。
桂桨空明,洞箫声彻,怨慕还凄恻。
星稀月淡,江山依旧陈迹。