-
201.《江馆秋思因成自勉》 唐·李中
江边候馆幽,汀鸟暝烟收。
客思虽悲月,诗魔又爱秋。
声名都是幻,穷达未能忧。
散逸怜渔父,波中漾小舟。 -
202.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
203.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
204.《奉和右省仆射西亭高卧作》 唐·徐铉
院静苍苔积,庭幽怪石欹。
蝉声当槛急,虹影向檐垂。
昼漏犹怜永,丛兰未觉衰。
疏篁巢翡翠,折苇覆鸬鹚。 -
205.《闰月定四时》 唐·杜周士
得闰因贞岁,吾君敬授时。
体元承夏道,推历法尧咨。
直取归馀改,非如再失欺。
葭灰初变律,斗柄正当离。
寒暑功前定,春秋气可推。
更怜幽谷羽,鸣跃尚须期。 -
206.《左名场自泽州至京,使人传语》 唐·鱼玄机
闲居作赋几年愁,王屋山前是旧游。
诗咏东西千嶂乱,马随南北一泉流。
曾陪雨夜同欢席,别后花时独上楼。 -
207.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
208.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
209.《答苏州韦应物郎中》 唐·皎然
诗教殆沦缺,庸音互相倾。
忽观风骚韵,会我夙昔情。
荡漾学海资,郁为诗人英。
格将寒松高,气与秋江清。 -
210.《答孟秀才》 唐·皎然
羸疾依小院,空闲趣自深。
蹑苔怜静色,扫树共芳阴。
物外好风至,意中佳客寻。
虚名谁欲累,世事我无心。
投赠荷君芷,馨香满幽襟。 -
211.《赠和评事判官》 唐·皎然
廷评年少法家流,心似澄江月正秋。
学究天人知远识,权分盐铁许良筹。
春风忆酒乌家近,好月论禅谢寺幽。
清白比来谁见赏,怜君独有富人侯。 -
212.《送演上人之抚州觐使君叔》 唐·皎然
临川内史怜诸谢,尔在生缘比惠宗。
远别应将秦本去,幽寻定有楚僧逢。
停船夜坐亲孤月,把锡秋行入乱峰。
便道须过大师寺,白莲池上访高踪。 -
213.《白云歌寄陆中丞使君长源》 唐·皎然
一见西山云,使人情意远。
凭高发咏何超遥,道妙如君有舒卷。
萦空叠景多丽容,众峰峰上自为峰。 -
214.《山居八咏》 唐·常达
身闲依祖寺,志僻性多慵。
少室遗真旨,层楼起暮钟。
啜茶思好水,对月数诸峰。
有问山中趣,庭前是古松。 -
215.《上卢使君》 唐·贯休
夔龙在庙堂,虽然有佥议。
苍生得父母,自是天之意。
鄱阳气候正,文物皆鲜媚。
金镜有馀光,春风少闲地。 -
216.《避地毗陵,寒月上孙徽使君兼寄东阳王使君三首》 唐·贯休
一到毗陵心更劳,冷吟闲步拥云袍。
岂缘思妙尘埃少,自是风清物态高。
野色疏黄连楚甸,故山奇碧隔河桥。 -
217.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
218.《荆渚病中,因思匡庐,遂成三百字,寄梁先辈》 唐·齐己
生老病死者,早闻天竺书。
相随几汩没,不了堪欷歔.
自理自可适,他人谁与袪。
应当入寂灭,乃得长销除。 -
219.《蝉八韵》 唐·齐己
咽咽复啾啾,多来自早秋。
园林凉正好,风雨思相收。
在处声无别,何人泪欲流。
冷怜天露滴,伤共野禽游。 -
220.《蝉八韵》 唐·齐己
咽咽复啾啾,多来自早秋。
园林凉正好,风雨思相收。
在处声无别,何人泪欲流。
冷怜天露滴,伤共野禽游。