-
1.《感白发》 宋·刘子翚
儿时坐涧石,散发如浮烟。
风惊绿鬅鬙,意谷凌飞仙。
那知二毛见,倏忽到老边。
蒙纱犹铲彩,猎鬓强呈鲜。 -
2.《御制段太尉碑》 唐·叶元良
多难全高节,时清轸圣君。
园茔标石篆,雨露降天文。
义激忠贞没,词伤兰蕙焚。
国人皆堕泪,王府已铭勋。
揭出临新陌,长留对古坟。
睿情幽感处,应使九泉闻。 -
3.《感遇十二首》 唐·张九龄
兰叶春葳蕤,桂华秋皎洁。
欣欣此生意,自尔为佳节。
谁知林栖者,闻风坐相悦。
草木有本心,何求美人折。 -
4.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
5.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
6.《洛中送冀处士东游》 唐·杜牧
处士有儒术,走可挟车輈.坛宇宽帖帖,符彩高酋酋。
不爱事耕稼,不乐干王侯。
四十馀年中,超超为浪游。
元和五六岁,客于幽魏州。 -
7.《洛中送冀处士东游》 唐·杜牧
处士有儒术,走可挟车輈.坛宇宽帖帖,符彩高酋酋。
不爱事耕稼,不乐干王侯。
四十馀年中,超超为浪游。
元和五六岁,客于幽魏州。 -
8.《洛中送冀处士东游》 唐·杜牧
处士有儒术,走可挟车辀。
坛宇宽帖帖,符彩高酋酋。
不爱事耕稼,不乐干王侯。
四十余年中,超超为浪游。 -
9.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。 -
10.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
11.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
12.《感怀示儿辈》 宋·辛弃疾
穷处幽人乐,徂年烈士悲。
归田曾有志,责子且无诗。
旧恨王夷甫,新交蔡克儿。
渊明去我久,此意有谁知。 -
13.《贺新郎(感怀)》 宋·李南金
流落今如许。
我亦三生杜牧,为秋娘著句。
先自多愁多感慨,更值江南春暮。
君看取、落花飞絮。 -
14.《感皇恩 癸未重午日,冶头回辔,得感皇恩一》 元·王恽
之情也。
示秀才郑彦通流水小桥横,冶头沙路。
一道清阴转林坞。
满襟凉润,犹是夜来新雨。 -
15.《春宵有感八首》 宋·白玉蟾
月落知何处,夜长无了时。
幽人春自感,莺燕亦何如。 -
16.《余以庚寅十月十日抵敝庐今恰三年感而有作偶》 宋·吴芾
何处风烟似我园,且将萧散乐余年。
向来已不忧三黜,老去谁能羡九迁。
门外往还惟白足,里中游旧尽华颠。
竹林已是幽栖地,只恐风流愧七贤。 -
17.《因石令君行有感成古诗一章呈丞尉二丈不知退》 宋·刘宰
绝代有佳人,洁齐处深宫。
组识成文章,黼黻可帝躬。
兰菊媚幽姿,桃李自春风。
出门非所识,所识非所从。 -
18.《游叶丞相园有感》 宋·姜特立
功成三径欲归休,结束池亭处处幽。
花木成时春更好,如何不作百年留。 -
19.《感怀》 宋·方岳
从古幽閒在涧阿,不将齿发犯风波。
共知韩愈亦人耳,子谓伯寮如命何。
野处生成盘谷序,襟期写在醉时歌。
尚嫌山浅人知处,更与移床入薜萝。 -
20.《湖居感伤》 宋·释智圆
迷真渺无始,飘业产钱唐。
外族宗南郡,门风祖偃王。
微缘先劫种,宿习妙龄彰。
父母怜多病,亲实怪异常。