-
1.《书郭判官幽斋壁》 唐·李中
不妨公退尚清虚,创得幽斋兴有馀。
要引好风清户牖,旋栽新竹满庭除。
倾壶待客花开后,煮茗留僧月上初。
更有野情堪爱处,石床苔藓似匡庐。 -
2.《幽斋》 宋·晁说之
幽斋无客自焚香,古像谁知静放光。
秋色深来人寂寞,雁声断处月荒凉。
病躯如似小损可,贼势流传大獗张。
可笑韩公忧有分,人言忧责属岩廊。 -
3.《宜春再访芳公言公幽斋写怀叙事,因赋长言》 唐·郑谷
入门长恐先师在,香印纱灯似昔年,涧路萦回斋处远,松堂虚豁讲声圆。
顷为弟子曾同社,今忝星郎更契缘。
顾渚一瓯春有味,中林话旧亦潸然。 -
4.《幽斋偶作》 唐·齐己
幽院才容个小庭,疏篁低短不堪情。
春来犹赖邻僧树,时引流莺送好声。 -
5.《书久上人城中幽斋》 宋·释智圆
杉竹匝吟径,轩窗更绝尘。
清风生后夜,幽景遍诸邻。
磬断栖禽梦,香凝出定身。
城中有高趣,宁羡赖留人。 -
6.《虢州郡斋南池幽兴,因与阎二侍御道别》 唐·岑参
池色净天碧,水凉雨凄凄。
快风从东南,荷叶翻向西。
性本爱鱼鸟,未能返岩谿.中岁徇微官,遂令心赏睽。
及兹佐山郡,不异寻幽栖。 -
7.《左仆射相国冀公东斋幽居(同黎拾遗赋献)》 唐·岑参
丞相百僚长,两朝居此官。
成功云雷际,翊圣天地安。
不矜南宫贵,只向东山看。
宅占凤城胜,窗中云岭宽。 -
8.《赋幽慵斋》 元·高明
闭门春草长,荒庭积雨余。
青苔无人扫,永日谢轩车。
清风忽南来,吹堕几上书。
梦觉闻啼鸟,云山满吾庐。
安得嵇中散,尊酒相与娱。 -
9.《幽居三咏诚斋》 宋·杨万里
浯溪见了紫岩回,独笑春风尽放怀。
谩向世人谈昨梦,便来唤我作诚斋。 -
10.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
11.《矮斋杂咏二十首·幽居》 宋·华岳
独自清閒独自忙,杳无人迹到萧墙。
眠时不用呼童仆,自有清风为拂床。