-
21.《追和幽独君诗次韵》 唐·皮日休
念尔风雅魄,幽咽犹能文。
空令伤魂鸟,啼破山边坟。
恨剧但埋土,声幽难放哀。
坟古春自晚,愁绪空崔嵬。 -
22.《追和幽独君诗次韵》 唐·皮日休
念尔风雅魄,幽咽犹能文。
空令伤魂鸟,啼破山边坟。
恨剧但埋土,声幽难放哀。
坟古春自晚,愁绪空崔嵬。 -
23.《梅花二首》 宋·苏轼
春来幽谷水潺潺,的皪梅花草棘间。
一夜东风吹石裂,半随飞雪渡关山。
何人把酒慰深幽,开自无聊落更愁。
幸有清溪三百曲,不辞相送到黄州。 -
24.《减字木兰花》 宋·蔡伸
多情多病。
玉貌疲来愁览镜。
门掩东风。
零落桃花满地红。
重帘不卷。
愁睹杏梁双语燕。
强拂瑶琴。
一曲幽兰泪满襟。 -
25.《一丛花》 宋·袁去华
东风吹恨著眉心。
金约瘦难任。
西窗翦烛浑如梦,最愁处、南陌分襟。
香歇绣囊,尘生罗幌,憔悴到如今。 -
26.《扫花游(用清真韵)》 宋·周密
柳花飏白,又火冷饧香,岁时荆楚。
海棠似语。
惜芳情燕掠,锦屏红舞。
怕里流芳,暗水啼烟细雨。 -
27.《梅花下遇小雨》 宋·杨万里
偶来花下聊散策,落英满地珠为席。
绕花百匝不忍归,生怕幽芳怨孤寂。
仰头欲折一枝斜,自插白鬓明乌纱。
傍人劝我不用许,道我满头都是花。 -
28.《和葛闳寺丞接花歌》 宋·范仲淹
江城有卒老且贫,憔悴抱关良苦辛。
众中忽闻语声好,知是北来京洛人。
我试问云何至是,欲语汍澜堕双泪。
斯须收泪始能言,生自东都富贵地。 -
29.《蝶恋花》 宋·赵令
环取其终始不绝。
兼致彩丝一絇,文竹茶合碾子一枚。
此数物不足见珍,意者欲君子如玉之洁,鄙志如环不解。
泪痕在竹,愁绪萦丝。 -
30.《长安秋草篇(小引)》 明·王留
吴市畸人,燕都逐客,南冠寄食,西第佣书。
已伤飒飒三秋,更苦奄奄一病。
繁华耀日,难依桃李之荣;乱叶吟风,空逐梗萍之困。
睹兹衰草,倍触羁怀。 -
31.《幽居》 宋·陆游
毒暑流金石,吾庐乃尔幽。
松棚香带露,竹簟冷生秋。
荡桨苹花浦,垂竿杜若洲。
非关遗世事,聊以解吾愁。 -
32.《幽事》 宋·陆游
跌宕人间岁月迁,赏心幽事故依然。
潮通支浦渔舟活,露湿繁花醉帽偏。
才尽赋诗愁压倒,气衰对弈怯饶先。
光阴风月空如昨,怅望兰亭祓禊年。 -
33.《幽事》 宋·陆游
尘抱年来尽扫空,柴门幽事与谁同?水生初涨一溪绿,花落已浮千点红。
愁赖橐泉存旧法,困凭顾渚策新功。
故人岷下无消息,尺素凭谁寄断鸿? -
34.《李与贤来访,自言所居幽胜,甚似剡溪·因以》 宋·杨万里
山似剡溪溪似油,人如诗句句如秋。
无边春里花饶笑,有底忙时草唤愁。 -
35.《探春慢·衰草愁烟》 宋·姜夔
衰草愁烟,乱鸦送日,风沙回旋平野。
拂雪金鞭,欺寒茸帽,还记章台走马。
谁念飘零久,漫赢得、幽怀难写。
故人清沔相逢,小窗闲共情话。 -
36.《周元仲将出山有愁别园林后夜春之句因作此诗》 宋·刘子翚
山馆春来特地幽,岸巾何日不同游。
花随石壁高低发,水绕茅檐左右流。
叵我三杯真性适,咍台一枕万缘休。
山中乐事端如许,为底周郎不肯留。 -
37.《花下宴送郑炼师》 唐·戎昱
愁里惜春深,闻幽即共寻。
贵看花柳色,图放别离心。
客醉花能笑,诗成花伴吟。
为君调绿绮,先奏凤归林。 -
38.《花下宴送郑炼师》 唐·戎昱
愁里惜春深,闻幽即共寻。
贵看花柳色,图放别离心。
客醉花能笑,诗成花伴吟。
为君调绿绮,先奏凤归林。 -
39.《传言玉女(王显之席上)》 宋·杨无咎
料峭寒生,知是那番花信。
算来都为,惜花人做恨。
看犹未足,早觉枝头吹尽。
曲栏幽榭,乱红成阵。 -
40.《摸鱼儿(玉林君为遗蜕山中桃花赋也·花与主人,何幸如之,用韵和谢)》 宋·冯取洽
叹刘郎、那回轻别,霏霏三落红雨。
玄都观里应遗恨,一抹断烟残缕。
愁望处。
想雾暗云深,忘却来时路。