-
381.《和玉山倥侗生紫凤曲》 明·苏平
银蟾帖天流素光,玉峰仙人吹紫凰。
紫凰离群发孤啸,思入寒云悲怨长。
余音嘶风崖石裂,梅花飞春堕香雪。
冯夷宫中龙夜愁,鲛人学语声幽修。 -
382.《湖上歌》 明·孙宜
城西草堂湖水头,清沙白石高堂幽。
越人鼓枻渔父唱,我行暮出湖上游。
游中少年谁最少,周王二子同扳留。
湖风拂船船欲放,渚日回烟烟正柔。 -
383.《秋日偶成》 明·徐熥
山翠夕阳天,幽居息众缘。
倦啼将暮鸟,哀咽过秋蝉。
榻静喧松雨,窗疏纳竹烟。
微吟多信步,行过蓼花边。 -
384.《杂感十首(崇祯元年)》 明·于鉴之
高馆凉风日夕吹,幽襟横绝雍门丝。
蔡洲古岸移青石,杜里新烟改赤墀。
万事只如芳草暮,一生常比落花时。
无聊感慨仍无谓,邻笛何关向子期。
¤ -
385.《乙巳寒食》 明·袁举
香风吹面东方来,樱桃花发柳眼开。
鸾箫声歇幽兰笑,十二楼前青爵叫。
王母骑龙愁暮云,碧桃过眼三千春。
北山佳城久无主,寒食心摧泪如雨。
自惊发薄不胜梳,心事波摇为谁语。 -
386.《发皋亭》 明·宗乘
晓发凌苍苔,徘徊谷中步。
松门磬已微,空翠惊相顾。
涧声杂幽禽,岩花落深树。
孤怀当何如,复此春向暮。 -
387.《古风其十八》 唐·李白
天津三月时。
千门桃与李。
朝为断肠花。
暮逐东流水。 -
388.《芙蓉》 宋·苏轼
清飙已拂林,积水渐收潦。
溪边野芙蓉,花水相媚好。
坐看池莲尽,独伴霜菊槁。
幽姿强一笑,暮景迫摧倒。
凄凉似贫女,嫁晚惊衰早。
谁写少年容,樵人剑南老。 -
389.《雨中看牡丹三首》 宋·苏轼
明日雨当止,晨光在松枝。
清寒入花骨,肃肃初自持。
午景发浓艳,一笑当及时。
依然暮还敛,亦自惜幽姿。 -
390.《送范景仁游洛中》 宋·苏轼
小人真闇事,闲退岂公难。
道大吾何病,言深听者寒。
忧时虽早白,住世有还丹。
得酒相逢乐,无心所遇安。 -
391.《游桓山会者十人以春水满四泽夏云多奇峰为韵》 宋·苏轼
东郊欲寻春,未见莺花迹。
春风在流水,凫雁先拍拍。
孤帆信溶漾,弄此半篙碧。
舣舟桓山下,长啸理轻策。 -
392.《书王定国所藏烟江叠嶂图(王晋卿画)》 宋·苏轼
江上愁心千叠山,浮空积翠如云烟。
山耶云耶远莫知,烟空云散山依然。
但见两崖苍苍暗绝谷,中有百道飞来泉。
萦林络石隐复见,下赴谷口为奔川。 -
393.《调笑令·柳岸》 宋·秦观
柳岸,水清浅。
笑折荷花呼女伴,盈盈日照新妆面。
水调空传幽怨,扁舟日暮笑声远。
对此令人肠断。 -
394.《春日杂兴十首》 宋·秦观
飘忽星气徂,青阳迫迟暮。
鸣飞各有适,赤白纷无数。
雨砌堕危芳,风轩纳飞絮。
褰帏香雾横,岸帻云峰度。 -
395.《春寒》 宋·陆游
冉冉年华过上元,梅花如雪照江村。
云归翠窦初收雨,人清怕寒嬾出门。
香烬已残炉未冷,客谈方剧酒重温。
尚嫌尘境妨幽致,过埭船声暮正喧。 -
396.《南省宿直》 宋·陆游
檐角参差散暮霞,重门锁断市声哗。
风经绿树鸦栖稳,月入空廊柱影斜。
藤纸静临新获帖,铜瓶寒浸欲开花。
谁知今夕幽窗梦,又搒扁舟上若耶? -
397.《忆梅》 宋·陆游
护惜常愁满树开,况无一片在苍苔。
眼高嬾为凡花醉,肠断惊闻暮角哀。
写向素绡时拂拭,移来幽圃自栽培。
论心竟是明年事,输与酴醾在酒杯。 -
398.《探梅》 宋·杨万里
山间幽步不胜奇,政是深寒浅暮时。
一树梅花开一朵,恼人偏在最高枝。 -
399.《咏石》 宋·宋祁
胜具论终古,寻幽属政成。
待时藏磊落,得地鬬峥嵘。
锦驳苔文露,虹浮玉气明。
梦池分到影,窗岫讓吟情。 -
400.《江南曲》 宋·张耒
江蒲芽白江水绿,江头花开自幽淑。
人家晨炊欲熟时,旋去网鱼惟所欲。
往来送租只用船,未省泥沙曾污足。
有钱买酒醉邻畔,终日数口常在目。
不学长安贵公卿,每念离心寄朱毂。
朝游岩廊暮海岛,谴人未归身自到。