-
421.《西轩雨中期象之夜话》 宋·韩维
积雨空堂暮,清宵独掩门。
陈编徒自封,幽兴欲何言。
碧草生墙角,丹花发竹根。
聊持静者辙,一与道人论。 -
422.《同曼叔诸君登醴泉观凝碧亭》 宋·韩维
门前车马尘,当昼塞昏雾。
安知此亭上,秋色生四顾。
黄花散晴阳,赤叶变寒露。
境非游览旧,人得朋从素。
乐幽鱼群行,赏俊鸟横度。
惜无一樽酒,留连清景暮。 -
423.《幕中偶书》 宋·强至
刘侯驱车东,幕府宾客稀。
凭几独萧然,真与万事违。
巢燕无世情,闲堂时一归。
东风忽怒号,辄来撼窗扉。 -
424.《春事》 宋·吴则礼
春事岂堪论,桃花遽如许。
薄暮短墙头,已作回风舞。
翛然断经过,睡足南窗雨。
幽梦与谁言,迢递堕三楚。 -
425.《腊后一日寻梅东门外马上遇雪》 宋·张栻
羸骖出东郭,静与幽意期。
寻梅冷入眼,野路信所之。
寒萼靳未吐,我自爱横枝。
雪花忽排空,成此一段奇。 -
426.《再次韵》 宋·陈造
谷岩蛰石燕,帝阙锁丰隆。
入怀疑有无,惬此靡微风。
晴空寄望眼,已快鹤出笼。
向来阴雨余,缺然贤圣中。 -
427.《寄邢和叔》 宋·陈师道
昔作梁宋游,幽忧废朝昏。
闭门无往还,不厌儿女喧。
隔墙闻剥啄,暮夜谁扣门。
知是邢夫子,低回过高轩。 -
428.《游法济寺》 宋·李新
暮钟晓磬杂啼鸦,尤觉幽栖与市赊。
风力吹回千嶂雨,柳阴遮断一豀花。
苍皮树瘿何妨丑,横水桥虹不厌斜。
夜半春雷乱车轧,不须鸣鼓助惊茶。 -
429.《送范秉彝》 宋·李新
东风吹起原头绿,墙暗萋萋芳草缛。
舞筵辍按杜韦娘,旗亭便听金衣曲。
石城山下路,回首不堪顾。
灼灼小桃燃,萧萧疏雨暮。 -
430.《主簿治》 宋·张继先
映尽朝阳与暮霞,苦无轩冕送尘沙。
旧闻灵草千年种,近有幽人一两家。
彩凤每来寻竹实,灵禽时复啄仙花。
伟哉往昔轻腾客,岂有心贪五马车。 -
431.《偶书》 宋·郑刚中
冬温霜气薄,日暮岚烟重。
萧然一区宅,半与主人共。
门前行迹稀,病足免迎送。
观书忽倦懒,酒力亦微动。
寒灯吐孤花,布被寻幽梦。 -
432.《和蒋宣卿韵》 宋·吴芾
不将有限逐无涯,聊为寻幽驻使华。
千古山川埋剑气,半空台阁雨天花。
终期香火参同社,且赋新诗寄作家。
归晚不须添列炬,预愁惊散暮林鸦。 -
433.《登大峨绝顶睹圆相佛光成长句二十韵》 宋·王之望
峨眉峻极西南著,万影庄严诸佛住。
高标天柱八宏张,雄镇坤维百灵赴。
我来雨霁群峰出,正值春喧三月暮。
上方解冻僧人岩,远俗来游客填路, -
434.《癸卯春杂用古语继吴监簿水月即事》 宋·杨冠卿
霜日炫晴昼,意行春色随。
平林花淡淡,荒墅草离离。
竹径通幽处,山云薄暮时。
壶觞情未极,飞鞚返青丝。 -
435.《有怀二首》 宋·赵蕃
忆我官白下,梅蕊破腊前。
维时初识君,共呼江南船。
我作七字句,君答如倒弦。
自兹三年游,如篪复如埙。 -
436.《奉赋德修西充大夫成都新园咏归堂二首》 宋·叶适
浣花炫春澨,濯锦绚晴浦。
成都信繁会,此水工媚妩。
岂无濠上亭,蹙步难仰俯。
誓言违市朝,卜宅近幽阻。 -
437.《林签判挽诗》 宋·叶适
作邑有何好,利民翻害身。
怕回湘水月,惊失象台春。
暮草已多碧,园花空复新。
更嫌莺自语,幽愤不胜陈。 -
438.《陋居五咏·将径》 宋·汪莘
穿渠带幽径,列竹依清流。
中有好鸟鸣,暮锁星辰稠。
北风搅雪花,更觉龙凤遒。
东皇怜岁寒,丹白如飞浮。
细履或得得,长歌亦悠悠。
顾我悲蒋卿,何以致羊裘。 -
439.《自道场山至何山读故人洪舜俞内翰诗刻追和》 宋·程公许
褊性不谐俗,泛梗归无家。
故人右扶风,双旌拥崇牙。
款门及暇日,褰裳蹑飞霞。
维南古道场,诸天集毗耶。 -
440.《和赵景贤使君入昌溪即事》 宋·阳枋
东出峡如筒,北行溪似线。
晨发怯春寒,午炊喜破晛。
滩高石嵌崎,浪急珠玑溅。
平生忧患心,对此倍克战。