-
1.《秋怀五首》 唐·鲍溶
促促生有涯,营营意无限。
无限意未申,有涯生已晚。
恩荣不可恃,天道归寸管。
老如影随人,时若车下坂。 -
2.《扬州慢(初秋)》 宋·吴元可
露叶犹青,岩药迟动,幽幽未似秋阴。
似梅风带溽,吹度长林。
记当日、西廊共月,小屏轻扇,人语凉深。
对清觞,醉笑醒颦,何似如今。 -
3.《慈恩精舍南池作》 唐·韦应物
清境岂云远,炎氛忽如遗。
重门布绿阴,菡萏满广池。
石发散清浅,林光动涟漪。
缘崖摘紫房,扣槛集灵龟。
浥浥馀露气,馥馥幽襟披。
积喧忻物旷,耽玩觉景驰。
明晨复趋府,幽赏当反思。 -
4.《送贺知章归四明》 唐·李隆基
遗荣期入道,辞老竟抽簪。
岂不惜贤达,其如高尚心。
寰中得秘要,方外散幽襟。
独有青门饯,群僚怅别深。 -
5.《春眺》 唐·李百药
疲痾荷拙患,沦踬合幽襟。
栖息在何处,丘中鸣素琴。 -
6.《陪王司马登薛公逍遥台》 唐·张九龄
尝闻薛公泪,非直雍门琴。
窜逐留遗迹,悲凉见此心。
府中因暇豫,江上幸招寻。
人事已成古,风流独至今。 -
7.《山亭夜宴》 唐·王勃
桂宇幽襟积,山亭凉夜永。
森沉野径寒,肃穆岩扉静。
竹晦南汀色,荷翻北潭影。
清兴殊未阑,林端照初景。 -
8.《酬忠公林亭》 唐·包融
江外有真隐,寂居岁已侵。
结庐近西术,种树久成阴。
人迹乍及户,车声遥隔林。
自言解尘事,咫尺能辎尘。 -
9.《扈亭西陂燕赏》 唐·韦应物
杲杲朝阳时,悠悠清陂望。
嘉树始氤氲,春游方浩荡。
况逢文翰侣,爱此孤舟漾。
绿野际遥波,横云分叠嶂。
公堂日为倦,幽襟自兹旷。
有酒今满盈,愿君尽弘量。 -
10.《善福寺阁》 唐·韦应物
残霞照高阁,青山出远林。
晴明一登望,潇洒此幽襟。 -
11.《奉观严郑公厅事岷山沱江画图十韵(得忘字)》 唐·杜甫
沱水流中座,岷山到此堂。
白波吹粉壁,青嶂插雕梁。
直讶杉松冷,兼疑菱荇香。
雪云虚点缀,沙草得微茫。 -
12.《秋暮登北楼》 唐·王武陵
秋满空山悲客心,山楼晴望散幽襟。
一川红树迎霜老,数曲清溪绕寺深。
寒气急催遥塞雁,夕风高送远城砧。
三年海上音书绝,乡国萧条惟梦寻。 -
13.《中书相公任兵部侍郎日后阁植四松逾数年…此官因献拙什》 唐·郑澣
丞相当时植,幽襟对此开。
人知舟楫器,天假栋梁材。
错落龙鳞出,褵褷鹤翅回。
重阴罗武库,细响静山台。 -
14.《九日陪樊尚书龙山宴集》 唐·杨衡
孟嘉从宴地,千乘复登临。
缘危陟高步,凭旷写幽襟。
黄花玩初馥,翠物喜盈斟。
云杂组绣色,乐和山水音。
旆摇秋吹急,筵卷夕光沉。
都人瞻骑火,犹知隔寺深。 -
15.《华清宫三十韵》 唐·杜牧
绣岭明珠殿,层峦下缭墙。
仰窥丹槛影,犹想赭袍光。
昔帝登封后,中原自古强。
一千年际会,三万里农桑。 -
16.《中秋月直禁苑》 唐·郑畋
禁署方怀忝,纶闱已再加。
暂来西掖路,还整上清槎。
恍惚归丹地,深严宿绛霞。
幽襟聊自适,闲弄紫薇花。 -
17.《答孟秀才》 唐·皎然
羸疾依小院,空闲趣自深。
蹑苔怜静色,扫树共芳阴。
物外好风至,意中佳客寻。
虚名谁欲累,世事我无心。
投赠荷君芷,馨香满幽襟。 -
18.《晚到湖口见庐山作呈诸故人》 唐·吴筠
夜舟达湖口,渐近庐山侧。
高高标横天,隐隐何峻极。
石镜启晨晖,垆烟凝寒色。
旅泊将休暇,归心已隮陟。 -
19.《雁后归(临江仙人日席上作·三之一)》 宋·贺铸
巧翦合欢罗胜子,钗头春意翩翩。
艳歌浅拜笑嫣然。
愿郎宜此酒。
行乐驻华年。
未是文园多病客,幽襟凄断堪怜。
旧游梦挂碧云边。
人归落雁后,思发在花前。 -
20.《赋江西立上人中岩》 宋·李功父
一室在山心,君栖背俗深。
四傍通古道,八面见平林。
禅有藏云穴,吟无碍月岑。
时情任偏党,谁可浼幽襟。