-
1.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
2.《奉和裴使君清春夜南堂听陈山人弹白雪》 唐·皎然
春宵凝丽思,闲坐开南围。
郢客弹白雪,纷纶发金徽。
散从天上至,集向琼台飞。
弦上凝飒飒,虚中想霏霏。
通幽鬼神骇,合道精鉴稀。
变态风更入,含情月初归。
方知阮太守,一听识其微。 -
3.《题龙华佛阁》 宋·何耕
西川凿山三大像,突兀皆在江之湄。
修觉九顶见略尽,独此恨未瞻窜仪。
朅来胜地了畴昔,轻轩瘦马相追随。
百尺金躯信雄杰,三乘宝阁何瑰奇。 -
4.《诗三首》 宋·无名氏
仙都道士不知名,能用丹书镇幽鬼。
杨郎独宿方醒然,孤莺独宿重泉底。 -
5.《续幽愤》 唐·曹邺
繁霜作阴起,朱火乘夕发。
清昼冷无光,兰膏坐销歇。
惟公执天宪,身是台中杰。
一逐楚大夫,何人为君雪。 -
6.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。 -
7.《九歌 山鬼》 先秦·屈原
若有人兮山之阿,被[1]薜[2]荔兮带女萝。
既含睇兮又宜笑,子慕予兮善窈窕。
乘赤豹兮从文狸,辛夷车兮结桂旗。
被[3]石兰兮带杜衡,折芳馨兮遗所思。 -
8.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
9.《续幽愤》 唐·曹邺
嵇康、吕安连罪赋此诗,邺纪李御史甘死封之事。
繁霜作阴起,朱火乘夕发。
清昼冷无光,兰膏坐销歇。 -
10.《双调 山鬼》 元·阿鲁威
若有人兮含睇山幽,乘赤豹文貍,窈窕周流。
渺渺愁云,冥冥零雨,谁与同游?
采三秀兮吾令蹇修,怅宓妃兮要眇难求。
猿夜啾啾,风木萧萧,公子离忧。 -
11.《苏武慢·大道幽深》 元·冯尊师
大道幽深,如何消息,说破鬼神惊骇。
挟藏宇宙,剖判玄元,真乐世间无赛。
灵鹫峰前,宝珠拈出,明显玉般光彩。
照乾坤、上下群生,知者寿同山海。 -
12.《幽居记今昔事十首以诗书从宿好林园无俗情为》 宋·陆游
客舟挂烟帆,千里过楚都,七泽渺无际,大不数具区。
浪翻出长蛟,云拆浮天吴,峨峨来如山,碎船不须臾。
江行幸已尽,三峡尤畏途,槎牙人(左雨右差)瓮,小失即见屠。
叩头祷鬼神,已脱犹号呼。
愿君勤自励,忧患何时无? -
13.《幽居记今昔事十首以诗书从宿好林园无俗情为》 宋·陆游
昔自京口归,卜居得剡曲。
地偏无市人,民淳有古俗。
陋屋仅结茆,粗饭财脱粟。
典衣以沽酒,九月未能赎。 -
14.《致斋监中夜与同官纵谈鬼神效宛陵先生体》 宋·陆游
五客围一炉,夜语穷幻怪。
或夸雷可斫,或笑鬼可卖,或陈混沌初,或及世界坏,或言修罗战,百万起睚眦。
余谈恣搜抉,所出杂细大,风云堕皮帻,幽坎窥铁械,群号起古聚,孤泣出空廨,妖狐冠髑髅,掩袂弄姿态,空*伏逸囚,夜半出窃嘬。
虽云多闻益,颇犯绮语戒。 -
15.《誓鬼碑》 宋·文同
正一受天录,腰垂神虎章。
群魔狱幽隐,秘篆刻青苍。
故事骇前志,余威惊大荒。
谁能识奥诀,禹步学魁罡。 -
16.《幽明吟》 宋·邵雍
明有日月,幽有鬼神。
日月照物,鬼神依人。
明由物显,幽由人陈。
人物不作,幽明何分。 -
17.《泊淮岸夜闻鬼语》 宋·黎廷瑞
北风行平林,芦叶响乾雨。
青燐走平沙,独夜鬼相语。
沉吟乍幽咽,怨哭倍酸楚。
遗脔乌鸢饱,滞魄狐兔伍。 -
18.《同诸友寻幽登飞来峰》 宋·释文珦
湖际山何限,飞来独著名。
玲珑疑鬼凿,崷崒自天成。
猿去犹存洞,龙归尚有泓。
树因含玉润,泉为炼丹清。 -
19.《乐府杂曲·鼓吹曲辞·巫山高》 唐·张循之
巫山高不极,沓沓状奇新。
暗谷疑风雨,幽岩若鬼神。
月明三峡曙,潮满二江春。
为问阳台夕,应知入梦人。 -
20.《相和歌辞·苦哉行五首》 唐·戎昱
彼鼠侵我厨,纵狸授粱肉。
鼠虽为君却,狸食自须足。
冀雪大国耻,翻是大国辱。
膻腥逼绮罗,砖瓦杂珠玉。