-
141.《古意六首》 唐·王绩
幽人在何所,紫岩有仙躅。
月下横宝琴,此外将安欲。
材抽峄山干,徽点昆丘玉。
漆抱蛟龙唇,丝缠凤凰足。 -
142.《括意难忘》 宋·林正大
蜀道登天。
望峨眉横绝,石栈相连。
西来当鸟道,逆浪俯回川。
狷与鹤,莫攀缘。 -
143.《送虚白上人序》 明·高启
余始不欲与佛者游,尝读东坡所作《勤上人诗序》,见其称勤之贤曰:“使勤得列于士大夫之间,必不负欧阳公。
”余于是悲士大夫之风坏已久,而喜佛者之有可与游者。
去年春,余客居城西,读书之暇,因往云岩诸峰间,求所谓可与游者,而得虚白上人焉。
虚白形癯而神清,居众中不妄言笑。 -
144.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
145.《紫陌行》 明·韩上桂
圣朝明日丽中天,汉代祥云接御烟。
百二关河开锦绣,三千龙虎护幽燕。
幽燕士女多婉娈,洛渭风尘同眷恋。
但学吹箫驾碧空,岂惜鸣銮买歌扇。 -
146.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
147.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
148.《扬州春词三首》 唐·姚合
广陵寒食天,无雾复无烟。
暖日凝花柳,春风散管弦。
园林多是宅,车马少于船。
莫唤游人住,游人困不眠。 -
149.《读平险铭寄李汉老》 宋·刘子翚
官侯凿平剑浦滩,游子不歌行路难。
李公作铭垂不刊,峻峰激流生笔端。
斯文岂但夸雄观,寓理之奥开聋眢。
惟人性天同广胖,横目立见分庭坛。 -
150.《蓦山溪》 宋·毛滂
自吴兴刺史府与五县令舍,无得与东堂争广丽者。
去年仆来,见其突兀出翳荟间,而菌生梁上,鼠走户内,东西两便室,蛛网黏尘,蒙络窗户。
守舍者云:前大夫忧民劳苦,眠饭于簿书狱讼间。
是堂也,盖无有大夫履声,姑以为田廪耳。 -
151.《汉阳郎官湖》 宋·邓牧
仙翁薄暮醉酒归,杖藜迷却高阳池。
清风吹花绿阴倒。
我笑谓是秋云移。
还乘贯月槎,夜过郎官湖。 -
152.《春思曲》 明·魏学礼
别意落凄枝,闲怀写愁叶。
缄怨投素鳞,衔情卷故箧。
误嫁游侠郎,弃置薄命妾。
香缕罗衣襞不开,玉摇宝钗寒自叠。 -
153.《送彭元忠县丞北归》 宋·杨万里
君从循州来,却向饶州去。
拍天海浪拂日峰,琼尺裁成锦机句。
学诗初学陈後山,霜皮脱尽山骨寒。
近来别具一双明,要蹈唐人最上关。 -
154.《送吴彦归番阳》 宋·黄庭坚
学省困齑盐,人材任尊奖。
倥侗祝螟蛉,小大器罂瓬。
诸生厌晚成,躐学要侩驵。
摹书说偏旁,破义析名象。 -
155.《新营小斋凿地炉辄成五言三十七韵》 宋·欧阳修
霜降百工休,居者皆入室。
墐户畏初寒,开炉代温律。
规模不盈丈,广狭足容膝。
轩窗共幽窳,竹柏助蒙密。 -
156.《遣兴》 宋·邓肃
醉中飞梦到神清,夜半高楼借水明。
下瞰寒溪凝水晶,孺子相呼同濯缨。
楼上天人百宝璎,瑞色天香充栋楹。
步云一曲语春莺,千山洗空烟雾横, -
157.《渡溪水》 宋·张嵲
清溪寒不流,空明涵万象。
连山倒景来,顾盼迷俯仰。
云浮潭底深,鸟度镜中往。
悠悠寒藻疏,一一游鱼上。 -
158.《次韵王龟龄状元西湖赏梅》 宋·喻良能
乘闲选胜真修哉,正见千树冰花开。
天寒日暮湖面净,疏影著水清无埃。
杏桃畏寒不敢吐,春榜占作群花魁。
广平无人何逊死,睥睨欲赋嗟无才。 -
159.《田家杂兴八首》 唐·储光羲
春至鶬鹒鸣,薄言向田墅。
不能自力作,黾勉娶邻女。
既念生子孙,方思广田圃。
闲时相顾笑,喜悦好禾黍。 -
160.《仰答韦司业垂访五首》 唐·萧颖士
呦呦食苹鹿,常饮清泠川。
但悦丰草美,宁知牢馔鲜。
主人有幽意,将以充林泉。
罗网幸免伤,蒙君复羁牵。