-
1.《春到湖庄》 宋·曹彦约
堤南堤北水溶溶,旁倚群山不碍风。
收拾田园供老境,栽培桃李课新功。
墙头向长千章耸,润下潜流一线通。
脚力尚堪行乐在,年来天不负衰翁。 -
2.《山庄书事》 宋·方岳
晨兴抹两屦,为口见驱迫。
课童督秋刈,野获夜彭魄。
田翁适过予,繿缕黑而瘠。
具言土力贫,年登苦囏阨。 -
3.《庄居》 宋·赵汝鐩
三四间茅屋,回环水石清。
鸡催残漏尽,月截半窗明。
好句枕边得,浮名身外轻。
起来供日课,先绕药畦行。 -
4.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
5.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
6.《转调二郎神(三和)》 宋·刘克庄
一筇两屦,导从比、在京差省。
更不草白麻,不批黄敕,稍觉心清力省。
幸有善和书堪读,何必然藜芸省。
且阁起庄骚,专看老易,课程尤省。 -
7.《哀江头》 明·何白
飞云渡口西风急,津吏停桡刺船立。
始阳公子方垂髫,掩抑依依向余泣。
为言阿父守南康,双旌五马烂生光。
宁知廉吏反成罪,诸孤藐尔身凄凉。 -
8.《大雨》 宋·陆游
北窗欲化庄生蝶,睡思蒙蒙栖倦睫。
川云忽带急雨来,万点纵横打荷叶。
坐收爽气入诗律,更借凉颸吹醉颊。
壤檐腐瓦凛欲堕,积潦中庭深可涉。
儿愁漏湿废夜课,妇畏泥涂停早饁。
老翁自笑独尔顽,更喜烟波摇短楫。 -
9.《北山道中示公为》 宋·晁补之
吾方卖剑日,汝正抱孙归。
昭代无官守,平生近钓矶。
青山上野艇,白水到林扉。
晒枣日犹烈,鸣枝风已威。 -
10.《次前韵言怀》 宋·陈造
庄叟所原龟曳泥,正平止从屠沽儿。
了知声利昏酣者,一一痴骨包妍皮。
江湖我虽吏隐去,仰视二子终愧之。
逝将归种二顷秫,又欲深凿六亩池。 -
11.《怀远堂》 宋·叶适
祖后昔尊御,忠邪初混茫。
诐行扬于庭,直词招自旁。
尽锄新法秽,远拯疲民康。
白头失路者,冠服煇以煌。 -
12.《首春课湖庄种植》 宋·曹彦约
买橘求杉答履端,尚虞霜雪重庶阑。
桃蹊上下全锄麦,梅岭中边杂艺兰。
钜竹栽成千百个,野花留取两三般。
生平只有田园乐,昼短还须秉独看。 -
13.《谢郑广文和韵》 宋·郑清之
鳣堂心醉经,精神应满腹。
温饱非所志,饮食不以目。
说诗称解颐,善问待攻木。
颇愁百斛量,孔庭惟立独。 -
14.《留别知郡职方杨员外》 宋·宋庠
矛本草茅士,世无钟鼎荣。
在昔未胜冠,先畴弓冶倾。
茹荼滨十死,属纩存微生。
分遂甯牛饭,谁希庄雁鸣。